Norðurljósið - 01.01.1986, Síða 109

NORÐURIJÓSIÐ
109
um, sem þú trúir um hann. Ég held að ég hefði getað sagt,
áður en ég virkilega treysti Kristi: „Drottinn Jesús, ég trúi, að
þú sért sonur Guðs og frelsari mannkynsins." Ég trúði því, ég
efaðist aldrei um það. Sum ykkar hafið frá barnæsku trúað
þessu líka, mæður ykkar kenndu ykkur það, og þegar þið
lásuð ritninguna, þá voruð þið viss um það. Jæja, hugleiðið
þetta þá. „Drottinn, ég trúi að þú sért sonur Guðs. Ég trúi að
þú sért Guð! Ég trúi, að þú megnir að frelsa. Ég trúi, að hið
dýrmæta blóð þitt taki í burtu syndir allra þeirra, sem treysta
þér. Ég trúi, að hver sem treystir þér hafi eilíft líf. Ég trúi, að
þú hafir sent fagnaðarerindi þitt í heiminn og sagt: „Sá, sem
trúir og verður skírður, mun hólpinn verða. Drottinn ég trúi
öllu þessu.“
Þetta er eitthvað, sem hægt er að vera mjög þakklátur fyrir,
en samt sem áður, skuluð þið vita, að þetta mun fyrirdæma
ykkur, nema þið farið lengra, því að ef þið trúið svo miklu, þá
ættuð þið að trúa meiru. Ég get skilið guðleysingjann eða
algyðistrúarmanninn eða únítarana, að þeir treysta ekki
Kristi. En ef þið trúið grundvallaratriðunum, þá get ég ekki
fundið nokkra afsökun fyrir því, hvers vegna þið treystið ekki
Kristi. Ef maður segir við mig: „Ég held, herra minn, að þú
sért þjófur, ég get ekki treyst þér,“ þá er það í samræmi hvað
við annað, er það ekki? En ef hann segði: „Herra minn, ég
held, að þú sért hreinskilinn maður, sem mundir ekki, hvað
sem í boði væri, aðhafast nokkuð misjafnt, en samt sem áður
get ég ekki treyst þér.“ Ég þyrfti ekki að segja mikið við
slíkan mann, því að með sínum eigin orðum fyrirdæmir hann
sjálfan sig. Þannig eru líka sum ykkar komin svo langt, að ef
þið farið ekki lengra, þá fyrirdæmið þið ykkur sjálf. Vissu-
lega, ef maður getur sagt við Krist: „Ég trúi, að þú sért
Kristur, sem koma átti í heiminn. Ég trúi, að þú sért sonur
Guðs. Ég trúi að þú hafir risið upp frá dauðum. Ég trúi, að þú
sitjir Guði til hægri handar og biðjir fyrir syndurum.“ Sá
maður, sem þetta getur sagt, verður að bæta við: „Þess vegna
treysti ég þér.“ Það er hin eðlilega ályktun, sem dregin verður
af þessu. Guð hjálpi þér því að játa þá trú, sem þú hefur!
Næsta leiðin til að kollvarpa þessu „ef“ er að biðja Krist
um hjálp gegn því.