Norðurljósið - 01.01.1986, Side 110

110
NORÐURIJÓSIÐ
„Ég trúi, herra,“ sagði þessi vesalings maður, „hjálpa þú
vantrú minni.“ Frá djúpi sálar hans hrópaði hann: „Ó,
Drottinn, hjálpaðu mér gegn vantrú minni.“ Vesalings
hjarta, þú hefur verið að reyna að trúa! Reyndir þú nokkru
sinni að gera eins og þessi maður, að trúa því, að Kristur gæti
hjálpað þér að trúa?
Hann hlýtur að hafa borið traust til Krists, ella hefði hann
ekki sagt: „Hjálpa þú vantrú minni.“ Við skulum þá leitast
við að líkja eftir honum. Oft er meiri trú í hjarta aumingja
syndarans en hann heldur. í raun og veru treystir hann
frelsaranum, en veit ekki af því. Hann er frelsaður, en er þó
hræddur við að halda, að það sé mögulegt. Löngu eftir það,
að ég þekkti frelsarann og trúði á hann, var ég stundum á
báðum áttum út af þeirri hugsun, að þetta væri of gott til að
vera satt. Freistarinn vildi segja: „Það getur ekki verið, að þér
sé í raun og veru fyrirgefið, að þú sért Krists eigin eign, að þú
sért þveginn í blóði hans og frelsaður eilíflega!“ Jæja, það
virðist næstum því vera of gott til að vera satt, en þá er það,
að ekkert er of gott til að vera satt, þegar við slíkan konung er
að skipta. Ef máttugur konungur hefur í huga að framkvæma
eitthvað, þá segjum við, að því mikilfenglegra og konung-
legra sem það er, því meiri líkur séu fyrir því, að það verði
gert. En lítum hærra en til konungs. Ef það er dásamlegt, ef
það er óendanlegt, sé það fyrir ofan mannlegan skilning, þá
er það því líklegra, að það sé satt, því að þá er það líkara
Guði.
Ó, ég bið þig því, kom þú með vantrú þína til Krists og lát
hana deyja í nálægð hans. Vantrúin þolir ekki krossinn. Ef
þú horfir á hinn deyjandi frelsara, og á hinn upprisna Krist
Guðs, þá deyr vantrúin. Guð hjálpi þér því til að segja: „Ég
trúi, Drottinn, hjálpa þú vantrú minni“!
Enn er eitt, sem þú þarft að gera, ef þú ætlar að hafa
þennan mann að fyrirmynd. Far með málefni þitt til Krists.
Þessi vesalings maður færði son sinn til Krists. Það var erfitt,
og hann bað aðra að hjálpa sér. Sjáið þið ekki, hvernig
bamið kastast til og frá, stundum í þessa áttina, stundum í
hina? Þið hafið, ef til vill, séð einhvern flogaveikan mann eða
konu og tekið eftir, hvernig slíkt fólk brýst um. En ástand