Norðurljósið - 01.01.1986, Page 146

146
NORÐURIJÓSIÐ
„Ég frelsaðist í gærkveldi,“ svaraði hinn, og bætti því við, að
hann hefði í mörg ár álitið sig frelsaðan, en jafnan svikið
sjálfan sig þangað til í gærkveldi, þá hefði Guð gefið honum
vitnisburðinn og fullvissuna um það. Síðan gekk trúboðinn
til konunnar og spurði hana á sama hátt, hvort hún væri
frelsuð. „Já,“ svaraði konan, „ég frelsaðist í gærkveldi.“
Vér sjáum, að Guð gaf báðum þessum hjónum eilíft líf,
samstundis og þau leituðu hans með barnslegri trú á fórnar-
blóð Krists. Þau trúðu fagnaðarboðskap Guðs. Náðargjöf
Guðs er eilíft líf í Kristi Jesú drottni vorum. “ (Róm. 6, 23.).
Bjargráð allra
Árið 1832 strandaði fólksflutningaskip við Afríkustrendur
með 600 manns um borð. Þar af voru 100 konur og börn.
Bátar voru settir á flot, en þeir rúmuðu aðeins konurnar og
börnin; svo að nær 500 manns fórust með skipinu.
Allt mannkynið hefir liðið skipbrot á blindskerjum synd-
arinnar, en enginn þarf þó að glatast, því öllum býðst frelsi
við kross Krists, og þar er ekki aðeins rúm fyrir nokkur
hundruð eða nokkur þúsund, heldur er þar rúm fyrir alla sem
vilja hafna syndinni. Frelsarinn segir sjálfur: „Snúiðyður til
mín og látið frelsast, þér gjörvöll endimörk jarðarinnar, því ég
er Guð og enginn annar. “ (Jes. 45, 22).
Hamingjusamasta stúlkan
í borginni
Ung stúlka í Peterborough á Englandi fór að hugsa um
eilífðina, og velferð sálar sinnar, en foreldrar hennar voru
Únitaratrúar, og höfðu kennt dóttur sinni að afneita guð-
dómi Krists, en þrátt fyrir það hneygðist hugur hennar