Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1918, Qupperneq 61

Frá írlandi
61
gangandi um þvert landið og settust að í Burgund. Par
setti Columbanus klaustur í Luxeuil, Anegray og Fonte-
nay og hjelt uppi alvarlegum aga í þeim. Síðan breiddi
hann og fjelagar hans út kristni og siðabót á meðal
landsmanna. Almenningur dáðist að siðvendni hans, en
Brynhildur drotning í Burgund og hirð hennar hötuðu
hann, sökum þess að hann var djarfmæltur og fann að
löstum hennar og illverkum. Rómverskir prestar voru
honum og mótsnúnir, og að lokum ljet Brynhildur taka
hann og flytja úr landi burt (602). Columbanus settist
þá að meðal Alamanna í Sviss, og setti klaustur í Bre-
genz við Bodenvatn. Bar kendi hann í ellefu ár, en er
Thierry, sonur Brynhildar, vann Austrasíu, fór hann til
Ítalíu á fund Agilulfs Langbarðakonungs. Bar setti hann
klaustur í Bobbio og andaðist tveim árum síðar (615).
Gallus hjet einn af fjelögum Columbans. Hann
var sjúkur er Columbanus fór frá Bregenz og varð þar
því eftir. Hann setti síðan klaustrið St. Gallen í Sviss
og varð frægur maður. í þrjár aldir var skólinn í klaustri
þessu talinn einn hinn besti skóli í Evrópu, og klaustrið
var lengi hið mesta mentasetur.
Eftir þetta unnu írskir munkar nálega í fimm aldir
með mesta áhuga, fórnfýsi og óþreytandi elju að út-
breiðslu kristninnar og kristilegrar menningar á megin-
landinu. Peir fóru um Frísland og Saxland, alt Suður-
Pýskaland, Austurríki, Kárnten, Spán og Italíu, og þaðan
til Jórsala. Til íslands komu þeir einnig, því að Ásólfur
alskik og fjelagar hans munu hafa verið írskir munkar.
Alstaðar breiddu munkar þessir út frið og menningu,
og reyndu að bæta úr böli manna og hörmum. Áhrif
þeirra voru víða mjög mikil, einkum á Frakklandi og
suður um miðja álfuna tvær eða þrjár fyrstu aldirnar. Af
kristniboði þeirra, menningarstarfi og siðabót á Frakk-
landi spratt upp hin mikla andlega hreyfing, efling kristni