Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1918, Qupperneq 123

Norðurlönd
123
»Aftonbladet« hefur ávalt haldið fram fullum þjóð-
ernisrjetti, hvort sem t. a. m. hefur verið að ræða um
Dani í Norður-Slesvík eða hið sænska Aland. Vjer
álítum því og að einkenni íslands eigi að hafa rjett til
þess að þroskast fyllilega á frjálsan hátt. (Til saman-
burðar ber ef til vill að benda á, að hvorki Norður-Sles-
vík eða Aland óskar að mynda sjerstakt ríki, heldur að
vera þar sem þeim finst þau eiga helst heitna).
»En vjer álítum þá skoðun, sem hefur komið skýrt
fram daga þessa bæði í hægri og vinstri blöðunum í Sví-
þjóð, vera í hag allra Norðurlanda, og hún er sú, að Is-
lendingar eigi að hugsa sig um tvisvar, áður en þeir stigi
það skref, sem mjög hæglega getur orðið til að þýða alt
annað en hið fulla sjálfstæði, sem þá ef til vill dreymir
um að það muni þýða.
Pað væri því mjög hörmulegt, ef íslendingar —- af
eigin frjálsum vilja eöa leiddir til þess af óviðkomandi —
skyldu slíta bandið milli Danmerkur og íslands.
Vjer þurfum sannarlega eigi á meiri sundrung að
halda á Norðurlöndum. Pvert á móti ber að gjöra alt,
sem hægt er, til þess að halda oss saman í þeim storm-
um, sem nú æða — og í þeim hefur Danmörk hjálpað
íslandi mjög vel — og í þeim, sem koma og verða lík-
lega enn harðari.
Island hefur kvartað undan danskri einokunarverslun
fyr á tíðum. Hún saug ísland, en svo var það á þeim
tímum um víða veröld.
Ef ísland rifi sig laust, gæti ef til vill að nýju risið
upp einokunarverslun, sem gerði algjörlega enda á hinu
eftirþráða »sjálfstæði«. Áhugi sá, sem England sýnir
verslun íslands nú þegar, ætti að vera nægilegur til að-
vörunar. England virðist alveg hafa komið einokun á
verslun íslands. Er það íslandi til hagnaðar? Og mundi
ekki þetta ástand festast og aukast, ef land með 80 til