Dagblaðið Vísir - DV - 05.09.1989, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 5. SEPTEMBER 1989.
Spumingin
Hvernig heldur þú aö
landsleikur íslendinga og
Austur-Þjóðverja fari?
Helgi Már Björnsson: Austur-Þjóö-
veijar vinna með þremur mörkum
gegn einu.
Óskar Andreasen: Hann fer tvö eitt
fyrir Austur-Þjóðveija.
Þorlákur Ragnarsson: Tvö mörk
gegn einu fyrir Þjóðveijana.
Jón Ólafsson: Ég held að hann fari
tvö eitt fyrir Austur-Þjóðveija.
Hálfdán Ægir Einarsson: Ætli það
verði ekki jafntefli, 1-1.
Halldór Gunnar Halldórsson: Ég held
það verði jafntefli.
Lesendur
„Borgari“ skrifar:
Ég er einn þeirra manna sem hafa
verið hlynntir því að Borgaraflokk-
urinn fari í ríkisstjóm ef svo semdist
um milli okkar flokks og þeirra sem
eru í ríkisstjórn, að þau áhersluatriði
sem Borgaraflokkurinn stendur og
fellur með yrðu tekin til greina. -
Ráðherrastólar hafa ekki verið aðal-
atriði þess flokks eins og greinilega
hefur komið fram og sannast best á
því að flokkurinn er fús til að eiga
ráðherra án ráðuneytis um einhvern
tíma, þar til útséð er um hvemig þar
skipast málum.
En það er langt í frá að ég og marg-
ir aðrir óbreyttir fylgismenn Borg-
araflokksins séu sáttir við hvers kon-
ar aðstæður sem kunna að koma upp
og hafa komið upp á meöan umræður
um þátttöku flokksins í ríkisstjórn
hafa farið fram. - Þannig hafa ein-
staka þingmenn, já heilu þingflokk-
amir, t.d. bæði Alþýðuflokks og Al-
þýðubandalags, látið að því hggja að
ekkert sérstaklega þurfi á Borgara-
flokki að halda í ríkisstjórnarsam-
starf, og hafa reyndar ekkert gefið
eftir af sínum embættum til að liðka
fyrir samkomulagi.
Einstaka þingmenn hafa svo í
þokkabót verið með alls kyns dylgjur
og beinan óhróður í garð okkar Borg-
araflokksmanna. - Þar hefur Karvel
Pálmason alþm. gengið lengst allra.
í kjallaragrein í DV sl. fóstudag opin-
berar hann svo endanlega hug sinn
til þátttöku flokks okkar að ekkert
annað en tafarláus afsökunarbeiðni
getur fengið Borgaraflokkinn og for-
ystulið hans til að halda samþykki
sitt um inngöngu í ríkisstjómina.
í grein sinni líkir Karvel flokks-
mönnum Borgaraflokksins viö úti-
gangsmenn af vistheimili, sem ekki
dugi til að manna með þjóðarskútuna
(ríkisstjómina). - Þótt Karvel þykist
tala í líkingamáli og tali um skip-
stjóra, útgerð og veiðiferðir á hann
að sjálfsöðgu við okkur, hina al-
mennu stuðningsmenn Borgara-
flokksins. - Þetta er svo augljós
móðgun, að ekki einu sinni formað-
urinn, Júlíus Sólnes, getur setið und-
ir henni.
Því mun ekki verða tekið meö
þögninni að Borgaraflokkurinn
gangi inn í núverandi stjómarsam-
starf ef hvort tveggja á að gerast -
að stefnumál hans verði fyrir borð
borin eins og sýnilegt er nú að gert
verður í mörgum greinum og svo það
til viðbótar að forysta okkar eigi að
sitja sátt við hhð manna sem fyrirlíta
hinn almenna flokksmann Borgara-
flokksins og snupri með óviður-
kvæmilegu orðbragði á opinberum
vettvangi. Hér verður opinber
stefnubreyting að koma til, annars
verður ekki friður um þátttöku borg-
ara í ríkisstjóm.
Fyrirlitnir og snupraðir af þingmönnum ríkisstjórnarflokkanna?
Borgaraflokksmenn funda. -
Erum við
útigangsmenn?
Mótmælum
skattheimtunm
Gunnar Sigurftsson skrifar: Ég trúi því ekki að fólk muni láta
Ég hefi lengi veriö þeirrar skoð- fara með sig eina ferðina enn eins
unar að eitt þaö versta sem fyrir og gert var til skamms tíma. Ef
gæti komið hér væri það þegar mótmæh á Iandsvísu verða ekki að
sparifiáreigendur yrðu gerðir aft veruleika nú næstu daga vegna fyr-
sökudólgum. Þeir vom búnir að irhugaðrar skattlagningar á spari-
vera það um árabil og fengu ekkert fé munu fiölmargir Islendingar
nema neikvæöa vexti og töpuðu hugsa til brottfarar af landinu. -
öllum sínum fiármunum, ef þeir Ekki þaö að víða erlendis tiðkast
voru svo óhyggnir aö geyma fé sitt að skattleggja sparifé. En þar era
íbönkum. nauðsynjar mun ódýrari en hér,
Svo kom tímabU hinna svoköU- tvisköttun á húsnæði (fasteigna-
uöu raunvaxta og hefur staöið ásamt eignasköttum t.d.) óþekkt
nokkurn tíma. Ekki þó meira tíl fyrirbæri, og allar aöstæður al-
hjálpar sparifiáreigendum en svo mennings eru þar langtum hag-
að þeir hafa rétt haldið í við verð- stæðari, að ekki sé minnst á stöð-
bólguna, og þó ekki nærri aUtaf. - ugra veðurfar og annan hugsunar-
Nú er þessu tímabiU að Ijúka hka. hátt stjómvalda þar í garð þegn-
Það á að fara að skattleggja sparifé anna. - Nú er komið að uppgjöri
fólks og flytja arðinn til ríkisins. hér. Hingað og ekki lengra!
Vegiö aö spariQ áreigendum:
Bankar í skattheimtu?
R.J. hringdi:
Nú er komið að því sem margir
óttuðust að gert yrði þegar vinstri
stjómin væri búin að festa sig í sessi,
að gera aðfor að sparifjáreigendum
með því að skattleggja sparifé í inn-
lánsstofnunum. Síðan á að gera
bankana að innheimtustofnunum
fyrir ríkið og skfla skattinum sem
tekinn verður af innstæðueigendum.
- Þá er aUt fullkomnað, og fáir munu
fást til að geyma fé í bönkunum. AUt
lausafé manna skal renna tU ríkis-
ins, svo gott sem milhliðalaust.
Það segir sig sjáht að með því að
leggja skatt á spamað landsmanna
er verið að draga úr fóUd að leggja
fyrir. Að leggja skatt á spamað hefði
manni aldrei dottið í hug að hér gerð-
ist.
Með svona aðfór að sparifjáreig-
endum mun spamaður í bönkunum
hrynja til gmnna en spamaður ríkis
vaxa (skyldi maður halda!). - En lifir
fólk á ríkissjóði? Eflaust munu sumir
hugsa gott tíl glóðarinnar með þeim
ráðstöfunum, en verðmætasköpun
atvinnulifsins vex ekki við þetta.
Bankamir munu ekki lána fé tíl at-
vinnurekstrar eftir þessa ráðstöfun,
svo mikið er víst.
Ef fólkið í landinu ætlar að sitja
þegjandi undir svona ráðstöfunum
er hér ekki annaö framimdan en ör-
deyða og afturhvarf til fortíðar, og
hennar mun ískyggUegri en nokkum
okkar grunar. - Hvaða öfl era það í
landinu í dag sem ætla sér að snúa
þessari þróun við? Mér sýnist fátt tíl
bjargar í þeim efnum. Svo mikið er
hins vegar víst að á meðan þeir sem
ráða málefnum þjóðarinnar í dag eru
fastir í sessi verður ekkert að gert.
Þeir skUja aðeins eftir sig sviðna jörð.
Skattlagnlng spariflár:
Búumst til varnar
Sparifjáreigandi skrifar:
Það gat skeð að Ólafur Ragnar fjár-
málaráðherra réðist á garðinn þar
sem hann er lægstur og læstí klónum
í sparipeninga ellilífeyrisþega og
fermingarbama. Síðan þykist hann
vera afar góður og ætla að lækka
eignarskatta sem hann var sjálfur
búinn að hækka stórlega!
Það er mjög nauðsynlegt að gera
Ólaf Ragnar afturreka með þessa fyr-
irætlan sína. Margir sparifláreigend-
ur era í hópi fólks sem engin lífeyris-
réttindi hefur, t.d. húsmæður sem
reynt hafa að nurla saman sparifé,
til þess að þurfa ekki að leggjast upp
á bömin sín í ellinni. - Og þetta fólk
hefur ávaht borgaö sína skatta skU-
víslega svo að aðfarir Ólafs Ragnars
era ekkert annað en eignaupptaka,
og þó miklu fremur þjófnaöur.
Hvar era nú Samtök sparifjáreig-
enda? Það heyrist ósköp htið frá
þeim, jafnvel þótt þessi aðfór hafi
verið í umræðunni nú um nokkum
tíma. - Nú dugar ekkert minna en
að þau samtök hvetji sparifjáreig-
endur skipulega til að taka út aht
sitt sparifé, og kaupi málverk, guU
eða hvaða annað verðmætí sem er
fyrir það - eða gera „run“ á innláns-
stofnanir og breyta stöðu þeirra með
þvi að færa fé sitt á milli bankanna.
Ólafi Ragnari verður tíðrætt um
„pUsfaldakapítahsma", en sá hung-
ursósíahsmi, sem hann er á góðri
leið með að breiða yfir okkur öU, er
ömurlega líkur því hörmungar-
ástandi sem þjakað hefur Austur-
Evrópurfldn og þau heyja nú harða
og þunga baráttu til að komast frá.
Tilfærsla á fé milli banka er eitt ráð bréfritara gegn skattlagningu vaxta.