Íslendingaþættir Tímans - 03.08.1972, Blaðsíða 19

hjálpsamur, röskur og starfsamur, en
fremur heilsuveill i æsku og raunar
alla ævi. — Var næstum með ólik-
indum hverju hann afkastaði fram
eftir árum með sina heilsu, en lundin
var með fágætum létt og skapið
hressilegt; hefur það eflaust létt
störfin að mun, og þeim einkennum
hélt hann til þess siðasta. — Snæbjörn
lauk prófi frá Eiðaskóla vorið 1923
eftir tveggja vetra nám. En þangað
hafa sótt margir efnismenn þessa
héraðs og viðar að haldgott veganesti i
margþætt lifsstarf fyrir sjálfa sig og
samtið sina.
Árið 1925 giftist Björg systir hans
séra Sigurði Þórðarsyni. — Vorið eftir
brugðu foreldrarhans búi á Vaði og
fluttu að Vallanesi ásamt þeim Ár-
manni og Snæbirni sem gerðist ráðs-
maður á búi presthjónanna.
Séra Sigurður átti við langvarandi
vanheilsu að striða svo hlutur Snæ-
björns varð mikill þar um langt árabil,
en hann leysti þessi störf af hendi af
einstakri samvizkusemi og dugnaði,
að dómi þeirra sem bezt til þekktu.
Árið 1939 kvæntist Snæbjörn Gróu
Jónsdóttur. hinni mestu myndarkonu.
— Hún var dóttir merkishjónanna Jóns
Runólfssonar. bónda og oddvita i Litla
Sandfelli, er á sinum tima var mikill
framámaður i Skriðdalshreppi og
konu hans Kristbjargar Kristjáns-
dóttur, atgervis og friðleikskonu, er
lézt i hárri elli vorið 1962 á sjúkra-
húsinu i Neskaupsstað, en hafði
siðustu árin dvalið hjá þeim Geitdals-
hjónum.
Vorið 1941 losnaði úr ábúð Geitdalur
i Skriðdalshreppi. er Einar Jónsson og
Amalia Björnsdóttir. hálfsystir Snæ-
björns létu af búskap, en þar höfðu þau
búið viö velgengni og vinsældir frá
1923.
Jörðin var þá eign hreppsins og
hafði verið svo um alllangt skeið. Nú
sótti Snæbjörn um ábúðina og fékk
hana og keypti stuttu siðar. — Á
þessum árum átti Snæbjörn ýmissa
kosta v.öl i Vallahreppi. sem frá
náttúrunnar hendi er vafalaust að
mörgu ..betri" sveit en Skriðdalurinn.
En á Snæbirni sannaðist að ..römm er
sú taug. sem rekka dregur fööur túna
til". — Enda Skriðdalurinn að margra
dómi fallegur. þó hann sé að jafnaði
harðbýll. — ,.Ég held hann sé
fallegasti dalur a landinu" skrapp einu
sinni fram úr Halldóri Pálssyni
búnaðarmálastjóra.
Eftir að Snæbjörn var orðinn bóndi i
Skriðdal varð hann fljótlega þátttak-
andi i hini'm félagslegu störfum
sveitarinnar. — Má með sanni segja að
lengst ai hafi hann verið viðriðinn
flest þau störf. sem sérhvert sveitar
íslendingaþættir
félaghefurmeð höndum. — má þar til
nefna, að lengst af hefur hann átt sæti
i hreppsnefnd, forðagæzlu- og
virðingamaður lengi, og nú á siðari
árum gjaidkeri sjúkrasamlagsins og
ýmislegt fleira innan sveitarinnar , þó
hér sé ekki talið. Þá átti hann sæti i
stjórn Ræktunarsambands Austur-
Héraðs um mörg ár og var þar gjald-
keri. — Þetta sýnir að lifsstarf Snæ-
björns var slungið mörgum þráðum,
og ekki einskorðað við hans eigin
rekstur en þó engan veginn var kastað
höndum að.
011 störf fórust Snæbirni vel og
myndarlega úr hendi, röskleiki hans
og heiðarleiki komu alls staðar fram,
enda naut hann hvarvetna trausts. —
Hann var greindur og fljótur að átta
sig á málum og hiklaus i framkvæmd,
hvort heldur var fyrir sjálfan sig eða
aðra.
Um svipað leyti og Snæbjörn gerðist
bóndi í Geitdal hélt vélamenningin
innreið sina fyrir alvöru i islenzkan
landbúnað. Stórvirkar jarðvinnslu-
vélar komu til sögunnar og gerbreyttu
öllum ræktunarmöguleikum, enda tók
Snæbjörn fljótt til óspilltra málanna,
með margþættar framkvæmdir i
ræktun, jafnvel kornrækt hafði hann
um mörg ár hér ,,inn á milli
fjallanna" með sæmilegum árangri.
Þau Geitdalshjónin eignuðust þrjá
syni. Elzti sonurinn Jón, kennari á
Hvanneyri. kvæntur Sigriði Einars-
dóttur frá Mýnesi, Bjarni og Einar
báðir heima og ókvæntir. Þá ólu þau
upp að mestu frænda sinn Kjartan
Runólfsson, nú bónda á Þorvalds-
stöðum. Nokkur hin siöari ár hefur
verið félagsbú i Geitdal með þessum
feðgum, er ræktun og áhöfn lika með
þvi stærsta sem gerist hér á Héraði, og
er svo búið að vera iengi. — En stór-
virki i landbúnaöi koma ekki fyrir-
hafnarlaust, með þrotlausu erfiði og
umhyggju fjölskyldunnar allrar hefur
sá árangur náðst sem þar blasir við.
Snæbjörn var vel á sig kominn,
meðalmaður á hæð og sivaivaxinn, en
svo lotinn i heröum á siöari árum,
augun blágrá og brúnir miklar, ennið
hátt og svipurinn festulegur og
hreyfingar allar fjörlegar. — Hann
var nágranni góður. ekki einungis hér,
heldur fékk hann það orö allsstaðar.
Greiðamaður mikill og höfðingi i lund
ef honum þótti mikið við liggja.
Kannski sýnir fátt betur manninn
sjálfan en góður vitnisburður þeirra,
sem bezt til þekkja.
1 Geitdal hafði Snæbjörn búið i full 30
ár. Brotizt i margvislegum fram
kvæmduin og gegnl ýmsum hliðar-
störfum við góðan orðstir. — Það er
þvi ..skarð fyrir skildi” við fráfall
hans og margt að þakka.
Hann var að mörgu eftirminnilegur
persónuleiki, ekki hvað sizt fyrir hina
léttu lund og gáskafullu, sem eins og
mettaöi andrúmsloftið i kringum
hann. Gestrisinn og skemmtilegur
heim að sækja eins og að likum lætur
með þannig lagaða skapgerð og
veitingar ekki skornar við nögl hjá
húsfreyjunni. enda Geitdalur orðlagt
gestrisnisheimili.
Eftirlifandi eiginkonu hans og
sonum vottum við hjónin innilega
samúð. Þau hafa mikið misst, þvi af
nánum kynnum get ég vart hugsað
mér nærgætnari eiginmann né um-
hyggjusamari heimilisföður en Snæ-
björn.
Hlýjar minningar og góðhugur sam-
ferðamannanna fylgir honum héðan
inn i morgunroöa hins nýja dags.
Friðrik Jónsson,
Þorvaldsstöðum.
HARALDUR
RAGNARSSON
húsasmiður
Búðardal
Fæddur 13/6 1!)2S
Dáinn 30/5 1972
Kveðja frá eiginkonu
og börnum.
Ég legg i hljóði lftinn sveig
á lága beðinn þinn,
og hjartans kveðju um hulinn stig
þú höndlar vinur minn.
í þinni návist áttum við
svo alltof skamma stund,
en minning þin ljómar, mild og skær
mér fram að hinzta blund.
Með söknuð i hjarta, sorg á brá
við sitjum lifs á strönd
Þar aldan reis, er burt þig bar
i björt og ókunn lönd.
Og stirínuð er þin haga hönd,
er heimilið prýddi og bjó
sú hönd er mörgum lagði lið
unz lifiö burtu fló.
Nú þakka vilja börnin blið
þér bjarta föðurást,
og harma hlýjan föðurfaðm
þann faðm, er aldrei brást.
En miskunn Guðs ei gleymum við
hann gæti þin, vinur minn,
svo légg ég i hljóði litinn sveig
á lága beðinn þinn.
K.G.
19