Réttur - 15.03.1935, Blaðsíða 16

Víðifá.
Japan segir upp Washington-samþykktinni.
Þann 19. des. s.l. komu fulltrúar Bretlands, Banda-
ríkjanna og Japans saman á fund í Lundúnum tii þess
að ræða flotamálin. Fundinum lauk með fullkomnu
árangursleysi. Hvernig ættu þrír stórræningjar á borð
við þessa að geta komiði sér saman um jafn-viðkvæmt
ágreiningsefni og þetta á tímum dauðakreppu auð-
valdsskipulagsins ?
Samkomulagstilraunin strandaði fyrst og fremst á
kröfum Japana um stórkostlega aukinn flotabúnað.
Japan stefnir að því að verða ílotaveldi á borð við
Bandaríkin. Takmark þess er hernaðarlegt og stjórn-
málalegt einveldi á Kyrrahafinu. En þar var komið
við sjálft hjartað' í Bandaríkjaauðvaldinu. Fulltrú-
arnir héldu heim við svo búið.
En þó að íundurinn bæri eklci árangur, hafði hann
afleiðingar. 29. des. sagði Japan upp Washington-
samningunum. Þessi samningur var undirritaður af
stórveldunum í Washington 6. febr. 1922, og Banda-
ríkin stóðu eftir með pálmann í höndum. Fjárhags-
legur styrkur Bandaríkjanna og lánardrottinsafstaða
þeirra gagnvart hinum stríðsþreyttu stórveldum gerði
þeim fært að setja hinum skilyrði. Japan varð meðal
annars að sætta sig við frumregluna um hinar svo-
kölluðu „opnu dyr“ í Kína, sem setti skorður við
landvinningafyrirætlunum þeirra og sérstöðu til arð-
ráns þar í landi, en veitti hins vegar Bandaríkjunum
greiðari aðgang að hinum kínversku auðæfum. Enn-
fremur varð Japan að ganga að all-miklum takmörk-
16
.