Réttur - 15.03.1935, Blaðsíða 31

Gallar sögunnar eru tímamótaeinkenni í þróun þjóð-
félagsins og skáldsins sjálfs. Sagan sýnir, að skáldinu-
hefir ekki tekizt að uppræta í sér allt það gamla, og þá
ekki heldur að vaxa fullkomlega yfir til hins nýja. En
það er líka ljóst af sögunni, að ekki er nema um eina
leið fyrir skáldið að velja: leiðina fram á við, til fylgd-
ar verklýðsstéttarinnar í byltingarsinnaðri baráttu
hennar. í fylgd með henni á hann alla framtíð sína og
sigurvon. Það er eina leið hans til samræmis og full-
komnunar í list sinni, og jafnframt eðlisnauðsyn hans.
Af sannleiksást, einurð og fyllstu einlægni hefir hann
þegar kosið sér þessa leið. Hann hefir þegar skipað sér
í lið með verkalýðnum og ort honum hvella byltingar-
söngva og þar með gefið lífi sínu og list innihald og til-
gang. Líf hans og list eru þegar tengd verklýðsstétt-
inni og verða ekki frá henni slitin. Skáldið hefir sparkað
fyrir borð sínum borgaralega veg, í kaldri vitneskju
þess, að auðvaldið og stimamjúkir þjónar þess neituðu
honum um öll efnahagsleg skilyrði til lífsins. Styrk fær
hann engan, ekki af því, að hann sé minna skáld en
þeir, sem launin fá, heldur af hinu, að valdhafarnir vita
um hina einurðarríku fylgd hans við verkalýðinn. Skáldi
hins byltingarsinnaða verkalýðs ber sama hlutskipti og
honum: atvinnuleysi og sultur. Þetta er eftir af dýrkun
hinnar frjálsbornu borgarastéttar á andlegum verð-
mætum.
BÆKVR.
i.
Heinz Liepmann: Fedrelandet.
Fram P'orlag. Oslo 1934.
Höfundur þessarar skáldsögu
er þýzkur Gyðingur, sem flúði
frá Þýzkalandi, eftir að honum
haf ði verið misþyrmt á grimmi-
legasta hátt af nazistum. Liep-
mann hafði þó eigi tekið þátt
í stjórnmálum. Hann var mjög
þekktur rithöfundur í Þýzka-
landi, þá er almennileg skáld
þrifust þar, en þegar nazistar
náðu völdum, var hann ofsótt-
ur, eins og aðrir góðir menn.
Þessa bók sína tileinkar hann
þýzkum Gyðingum, sem vegna
31