Réttur - 15.03.1935, Blaðsíða 20

skyni að „vernda“ Abessiníu, að halda þar uppi „röð og
reglu“ o. s. frv. Það sögðu japönsku imperialistarnir
líka, þegar þeir voru að hernema Mansjúríu.
Stríðshættan var aldrei meiri en nú!
Abessiníu-æfintýri Mussolinis sýnir, hve kommún-
istarnir höfðu rétt fyrir sér, er þeir brýndu fyrir
verkalýðnum stríðshættuna og hvöttu hann til gagn-
baráttu. Sami drápsvélaflotinn og íslenzkir verka-
menn sáu í hitteðfyrra svífa yfir Reykjavík, er nú aft-
ui sendur af stað, í þetta smn til þess ao myrða ör-
eigana suðnr í Abessiníu, brjóta og br.enna þorp
þeirra.
Og þó eru önnur enn háskalegri öfl að verki, sem
skara að ófriðareldunum. Fasisminn um allan heim
leitast við að safna öllum stríðsöflum í einn brenni-
depil, með allsherjar árás á Sovétríkin að takmarki.
Japanir hafa hafið nýjar árásir í Norður-Kína og
búast til að leggja undir sig Innri-Mongólíu. Næsti
áfanginn á að v.erða árás á mongólska lýðríkið, sem i
er í stjórnarfarslegu sambandi við Sovétríkin. Þaðan
er leiðin opin norður í Síberíu. Japan leggur í Man-
sjúríu vegi, brýr, járnbrautir og flugvelli og dregur
enga dul á hinn hernaðarlega tilgang þessara hluta.
f Evrópu vígbýst Þýzkaland, heimtar afnám á öll-
um takmörkunum friðarsamninganna, fjandskapast
gegn Sovétríkjunum. Þýzkaland hefir svarað tilboði
Lundúna-ráðstefnunnar, tekur því að vísu fegins
hendi, að því séu gefnar frjálsari hendur um endur-
vopnunina, en neitar meðal annars því skilyrði, sem
Frakkland setur, að það undirriti Austurevrópusátt-
málann.
Bretland vinnur að því að skapa bandalag með
Þýzkalandi og Japan, styður hinar Sovétfjandsam-
legu ráðagerðir þessara ríkja og reynir á allan hátt
að trufla friðarstarfsemi Sovétríkjanna.
Sovétríkin eru að verða of voldug. VII. Sovétþingið
20