Menntamál - 01.08.1957, Qupperneq 22

116
MENNTAMAL
svo að í bráð og lengd sé vel séð fyrir þörfum nemenda í
þessum síbreytilega heimi.
3. Vegna þeirra margþættu vandamála, sem þjóðfélagið
verður að leysa, eiga skólarnir að vera nemendum staður,
þar sem þeir njóta ekki aðeins uppörvunar, heldur einn-
ig öryggis. Aðeins í slíku umhverfi læra börnin að hugsa
og starfa heiðarlega, og aðeins í slíku umhverfi öðlast
þau skilning á gildi verðmæta.
4. Kennarinn þarfnast nægilegra tómstunda til lestrar,
til ferðalaga og til að lifa eðlilegu lífi með fjölskyldu
sinni og sem borgari. Varast ber að hlaða hann svo mikl-
um aukastörfum í þágu skólans, að hann geti ekki rækt
frumskyldu sína, kennsluna.
5. Sem félagsmaður í stéttarfélagi hefur hver kennari
aðstöðu til að móta almenningsálitið og stuðla að endur-
bótum á sviði menntunar og annars þess, er lýtur að vel-
ferð barna. í borgum torveldast námið af þrengslum á
heimilum og í skólum. Það er skylda kennarafélaga að
vekja athygli ríkisstjórna, héraðstjórna skólamála og al-
mennings á nauðsyn betri skólahúsa og betri tækja og
húsbúnaðar og nauðsyn fækkunar nemenda í hverri bekkj-
ardeild, svo að starf kennarans geti borið fullan árangur.
b) Álit nefndar þeirrar, er íhugaði annað atriðið, er á
þessa leið (hér er miðað við sveitafélög, þar sem fræðslu-
starfsemi er skammt á veg komin og kennarinn annar ekki
einn því fræðslustarfi, sem láta þarf í té.) :
1. Námi skal hagað þannig, að lögð sé áherzla á það,
sem fólkið telur nauðsynlegast. Árangur námsins, þegar til
lengdar lætur, er engu að síður kominn undir því, hve
mikil áhrif þetta nám hefur á allt líf og tilveru fólksins.
2. Árangur námsins er mjög undir því kominn, að hve
miklu leyti fólkið sjálft er við fræðslustarfið riðið.
3. Forystu um slíkt fræðslustarf á sá hópur eða félags-
skapur að hafa, sem til þess er hæfastur. En kennarinn
verður samt stöðugt að taka þátt í starfinu.