Menntamál - 01.08.1957, Side 84

178
MENNTAMÁL
anna. Sálfræðingar og kennarar í félagi hin atriðin. Ég
hygg, að það sé auðveldast að framkvæma með því að láta
börnin ganga í skóla 3—4 daga vorið áður en skólaganga
þeirra á að hefjast. Á þeim dögum sér glöggur kennari, sem
hefur vanið sig á slíkar athuganir furðu vel, hverjir hafa
náð skólaþroska og hverjir ekki, það gerir hann með því
að hlusta á tal þeirra, mæla minni þeirra, athuga viðbrögð
þeirra gagnvart félögum og kennurum og ekki sízt með
því að láta foreldrana segja sér af háttum barnsins, en
frásagnir foreldra geta stundum verið svo glöggar að fara
má allnærri um greind barnanna með því einu að hlusta
á það, sem þeir hafa að segja.
Ég hef verið langorður um skólaþroskann sökum þess,
að hér er í raun og veru um stórmál að ræða, sem verður
að taka fastari og mannúðlegri tökum en gert hefur ver-
ið. Sannast þar sem oftar, að varðar mest til allra orða,
að undirstaða rétt sé fundin. Ef við viljum taka fullt tillit
til þess, sem við vitum nú um mismunandi greind barna,
verðum við líka að viðurkenna, að óforsvaranlegt er að
ætla öllum 7 ára börnum nokkurn veginn sama námsefnið
þar eð munurinn á vitaldri þeirra er þá þegar 4 ár og á
eftir að vaxa eftir því sem börnin stækka.
Ég gæti hugsað mér, að sumir vildu strax spyrja, hvað
ég vilji gera við þau börn, sem ekki hafa öðlazt skólaþroska,
og skal ég strax svara því, að ein aðferð er ekki einhlít.
Sum börn má að skaðlausu láta bíða með að hef ja nám, en
sums staðar geta heimilisaðstæður og annað félagslegt um-
hverfi verið þannig, að þess sé naumast kostur. Ef svo
stendur á, verður skólinn að koma á fót bekkjum, sem
sniðnir eru við hæfileika barnanna, en ekki almenna náms-
skrá skólanna. I slíkum bekkjum má kenna teiknun, handa-
vinnu, söng, leiki, og fleira, en hafa lestrarnámið aðeins
sem leik, en ekki skyldu.
Starf skólasálfræðinga hefur til þessa einkum miðazt
við það að gera kennsluna líklegri til árangurs fyrir sem