Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1931, Qupperneq 7

iðunn
Trúin á samfélagið.
201
II.
Nú koma menn og segja: Þetta er kristindómur
og ekkert annað; ])að er bo'ðorðið garnla um að elska
náungann eins og sjálfam sig. Það er alveg ótrúlegt,
hve sundurleit sjónarmið geta rúrnast innan vébanda
kristindómsins, pegar búið er að teygja hann og toga
eins og hráa húð. Vér vitum ekki lengur tölu á þeim
íitiismunandi og ólíku skoðunum og stefnum, er sigla
undir merki kristninnar. Kristindómurinn er orðinn að
eins konar allsherjar-flatsæng, þar sem burgeisar og
bersy.ndugir, farisear og tollheimtumenn, ríikir menn
og Lazarusar nátta saiman í misjafnlegu bróðerni, því
í hjörtum sínum eru hverir um sig þess fulltrúa, að
Þeir einiir hafi í raun og veru rétt til sængurinnar. I
hverja átt, sem litið er, blasir við sama ringulreiðin.
Efumarmaðurinn hefir þúsund spurningar á hraðbergi:
Er trúin á Jahve Gyðinganna einn þáttur knistninnar?
Er gamla testamentið innblásið af guði? Er kristin-
dómurinn fyrst og fremst boðskapur Jesú frá Nazaret?
Eða er hainn eftirlíking á lífi hans? Eða er hann trúar-
kerfi Páls postula? Er það nýja testamentið eitt, sem
flytur algildan sannieika? Hverir hinna mismunandi
xeksta og leshátta eru vissir og óskeikulir? Hvor hafði
féttara fyrir sér á kirkjuþinginu í Nikea, meiri hlutinn
oða minni hlutinn? Eigum vér að fylgja páfanuim eða
Eúther? Kalvin eða Henrik áttunda? Hver af öllum
Þeim aragrúa kristinna kirkjudeilda, sem hver um sig
ósakar hinar fyrir villutrú, hefir á réttu að standa? Og
svo að maður haldi sér innan takmarka hinnar evan-
Selisk-ilúthersiku ísionzku kirkju — hver er sannkriist-
hin, Sigurbjörn Ástvaldur, Straumamenn eða séra Gunn-
ar Bemediktsson?
Eyrir mannlegan heila, sem ekki hefir látið fennast