Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1931, Qupperneq 13

IÐUNN
Trúin á samfélagið.
207
væri, án þess nokkurn tíma að fyllast. Þetta er ekkert
annað en rökrétt afleiðing þess glundroða, sem átt
hefir sér stað innan kristninnar og nú hefir verið lýst
að nokkuru. Hugmyndirnar liafa orðið æ óákveðnari,
takmörkin þurkast út. Og því var þess getið til í upp-
hafi þessa kafla, að menn myndu segja um hina nýju
trú, er hér ræðir um, að hún sé ekkert annað en, ]rað,
sem Jesús kendi.
En hún er nokkuð annað. Að sjálfsögðu hefir hún
kristindótninn að forsendu, eins og sérhver ný trú
verður að nokkru leyti aö byggja á því, sem fyrir er.
Öll trúarleg hugsun er vitanlega háð þeim tíma og
því umhverfi, sem elur hana. En trúin á samfólagiö er
frábrugðin kenningu Jesú í svo verulegum atriðum, að
réttmætt er og skynsamlegt að nefna hana nýja trú
— meðal annars til þess að slá því föstu, að vér höfum
rétt til að skapa oss nýjan átrúnað, að biblían hafi ekki
eilífðargildi fremur en aðrar bækur.
Af öllum þeirn myndum, sem kristindómurinn hefir
tekið á sig gegnum aldirnar, er það boðskapur Jesú
sjálfs, eins og hann birtist í guöspjöllunum, siem er
langsamlega fegurst. Svo fagur og háleitur er sá boð-
skapur, að ekki er nóg með það, að mennirnir. hafi
aldrei getað lifað samkvæmt honum, heldur hefir
þeim einnig orðið það ofraun að boða hann hreinan
og ómengaðan. — Ef þú átt tvo kyrtla, en náungi
þinn engan, skaltu gefa honum annan þeirra. Þú átt að
Glska náungann eins og sjálfan þig. Af ríka unglingnr
ain var heimtað, að hann seldi öil auðæfi sín ,og gæfi
úndvirðið fátækum. Sá, sem hefir átt við skort og
niótlæti að stríða hér í heimi, skal hljóta huggun í
ínðmi Abrahams. Sá, sem hefir lifað við allsnægtir,
nn þess að miðla bágstöddum af þeim, skal kveljast