Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1931, Qupperneq 84

278
Þórisdalur.
IÐUNN
at miðjum Skjaldbreið. Reisti hann upp hellu, ok klappaði
á tauf, ok sagði svá, ef maðr legði auga sitt við raufina á
hellunni, at þá mætti sjá í gil þat, sem fellr ór Þórisdal.
Síðan fór hann suðr um land, ok svá til Austfjarða.“
1 sumar, laugardagskveldið 15. ágúst, fóru nokkrir
sikátar úr Reykjavík, undir forustu Jóns Oddgeirs Jóns-
sonar, áleiðis upp í Þórisdal, og tóku með sér höfund
pessarar frásagnar. Afis voru í förinni 16 menn. Þá
um kveldið var farið í bifreiö sem leið liggur um Þing-
völl og norður í Brunna og tjaldað þar og sofið uni
nóttina. Næsta morgun var ekiið norður Kaldadal, móts
við upptök Geitár, og gengið paðan austur á ieið. Verð-
ur par á vegi manns bjargás nokkur, en austan viö
hann rennur Geitá um breiðar leirur, en er ]>eim sleppir,
er komið upp að jökulöldum Langjökuls. Veður var
hið bezta, glaðasólskin, og andvari af jöklinum.
Þegar kom á jökulinn, var færi gott. Jökullinn var
harður og hrjúfur. Gjár eru nokkrar, en óviða breiðar,
og stigu menn yfir sumar, en gengu fyrir aðrar. Víða
fafla lækir um hjarnið, og sums staðar er vatnaniður
í jökulsprungunum, en annars er jökullinn tiibreytinga'
laus. Nú var gengið um tveggja stunda göngu, stöðugt
upp á möti, og var pá komið tæpa 1000 metra yfir sjó-
Á vinstri hönd voru skriður og klettar, en yfir hvelfist
Geitlandsjökull, en á hægrii hönd var Þórisjökull, og
gengum vér á honum norðanverðum, en báðir eru jökl-
ar pessir hlutar af Langjökfi. Alfa feiðina stefndum vér
á hnúk einn háan, sem rís upp úr hjarninu, og er
pangað kom, breyttist útsýnið: Þórisdalur blasti nu
við, luktur jöklum og háum hömrum ölfum megin-
Aft í kring er jökull hið efra, og fiafla víða úr ntegin-
jöklinum hjarnbreiöur niður hlíðarnar. Af kfetti peim,
er vér stóðum á (f. mynd), var þverhnípt niður, en