Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1931, Side 106

300
Scf janir.
ÍÐUNM
mynda og hugsana getur útrýmt, að minsta kosti um stund,
likamlegum sársauka. Frásögnin er á Jjessa leið:
Ég hafði lagt mig fyrir með mjög sáran tannverk, en
gat þó ekki sofnað. Von var á skipi til kauptúnsins, og
gestir væntanlegir með því. Eftir nokkra stund varð ég
var við, að þeir voru komnir, og fór ég þá inn til þeirra,
Samræðurnar voru skemtilegar og gamansamar. Frænka
mín ein, fögur sýnum, var á meðal gestanna. Hún var hin
kátasta og stakk upp á því, að við dönzuðum saman —
það er annars venja, að karlmenn stingi upp á slíku. Við
dönzuðum, og ég skemti mér ágætlega. — Um það bil
hálftíma eftir að gestirnir voru farnir, varð ég alt í einu
var við tannpínu aftur, en af henni hafði ég ekki vitað,
á meðan þeir stóðu við. Hin nýju áhrif höfðu um stund
yfirstigið líkamlegan sársauka.
Qeta sefjanir haft áhrif á það, hvort okkur virðist heitt
eða kalt? Prófessor Baudouin, Iiinn frægi sálfræðingur,
greinir í bók sinni „Sefjun og sjálfsefjun" frá dæmi, er
að þessu lýtur: „Einn morgun, er ég fór á fætur, var
glugginn galopinn. Ég fór í léttan klæðnað og tók að
sinna störfum mínum handleggjaber. En þó var mér tölu-
vert heitara en mér hafði verið síðustu dagana. Þá gekk
ég út að glugganum og sá, að snjóað liafði. Mér varð litið
á hitamælinn og sá þá, að veturinn var riðinn í garð. Mér
varð þegar kalt, tennur mínar nötruðu og ég fór að
skjálfa." — Nokkurra skýrandi orða væri hér þörf. Sól-
skinið virtist fy.rst orsaka hugmyndina um hita og nægði
jafnvel til að framkalla hitatilfinningu líkamans, eða að
minsta kosti til að svæfa kuklatilfinninguna. En að sjá snjó-
inn fyrir utan og lesa á hitamælinn vakti upp kuldahug-
myndina, og kom þá kuldatilfinningin óðar í kjölfar hennar.
III.
Vér skulum nú ræða nokkuð um sefjanir á öðru sviði til-
finningalífsins (andl. tilf.), og snúum vér oss þá fyrst að
listunum. Álit manna á verkum listamanna er allmikið háð
sefjunum. Menn fara oft á þessu sviði meira eftir því, hvað
listdómarinn segir um myndina, en eigin áliti. Á listsýn-
ingum spyr margur maðurinn um álit náungans á þessari
eða hinni myndinni til þess að komast eftir því, hvaða álit