Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1931, Side 114

308
Bækur.
IÐUNN
þar sem alt er borgað í innskriftum hjá Bogesen kaui>manni
og „menn eru alt af að berjast við að grynna á skuldunum
.,frá í hitt eð fyrra og fyrrað þar áður“. Þær mæðgur lenda
á Hernuin, og þótt báglega gangi með gistinguna — því
Herinn má ekki hýsa nema karlmenn — eru þær boðnar á
„blessunarríka" samkomu. Þar verður Sigurlína, mitt í, basli
sínu og einstæðingsskap, snortin af Ijósunum, guðsorða-
mælginni og söngnum um vínviðinn hreina; hún „frelsast"
'Og tekur að vitna. — Hún leitar nú fyrir sér með vistir í
þorpinu, en fær hvergi neitt að gera. Drykkfeldur sjómað-
ur, Steinþór, sem hún kynnist af hendingu, skýtur skjóls-
liúsi yfir þær mæðgur hjá fóiki sínu, gömlu hjónunum í
Mararbúð. En Steinþór vill hafa nokkuð fyrir snúð sinn og
unir því illa að liggja framm’i i gólfkuldanum, þegar hann
hefir gengið úr rúmi fyrir Sigurlínu — og svo fara leikar,
að hann á barn með henni. En ekki nóg með það; Steinþór
leggur sjúklegan þokka á dóttur hennar og tekur hana eitt
sinn nauðuga í ölæði (hún er bara 11 ára); síðan flýr hann
af landi brott. Barn Sigurlínu og Steinþórs er síveikt, en
þegar loks rætist úr því á þann hátt að það deyr, og nýr
maður er kominn 1 spilið, sem vill eiga Sigurlínu, skýtur
Steinþóri aftur fram. Sigurlína elskar hann á sína vísu, þrátt
fyrir alt, og er logandi afbrýðisöm við dóttur sína, sem
Steinþór ásækir eins og fyrr. Loks ætlar hann þó að láta
til leiðast og giftast Sigurlínu. Stórt halelúja-brúðkau]) hefir
verið auglýst á Hernum, en þegar til á að taka er Steinþór
á bak og burt, og Sigurlína drekkir sér.
Þannig er beinagrjnd sögunnar, eða í aðaldráttum ris
þeirra viðburða, sein eiga lokaþátt í þessu verki. Annars
fjallar bókin alt af að öðrum þræði um Sölku litlu Völku,
sem sennilega á að verða aðalsöguhetjan í nýju skáldriti,
framhaldi af þessu, sem von er á innan skamms frá höfundi.
Sá þáttur sögunnar, er fjallar um Sölku Völku, er engu
•ómerkari en hinn, þótt efni lians verði eigi rakið liér.
Aðalpersónur sögunnar eru glögt mótaðar og sálarlíf
þeirra rist skýrum dráttum. Sigurlína er eitt af þessum
olnbogabörnum heims, sem verða einhvern veginn allra
mildilegast allra gagn. Lífið sogar liana niður, án þess hún
hafi þrótt til að streitast á móti, og aðstaðan er slaemv
„Þegar maður er svona einstæðings-kvenmaður með barn,