Morgunn - 01.06.1976, Qupperneq 33

SVO SEM MAÐURINN SAIR . . .
31
önnur uppsprettan var djúpvitund einstaklingsins sjálfs
sem lesið var fyrir. 1 dálestrunum var það útskýrt, að í djúp-
vitund mannsins geymist minning um alla fyrri reynslu hans,
ekki einungis frá fæðingu, heldur einnig fyrir fæðingu, á
öllum fyrri æviskeiðum. Þessar minningar frá tímanum fyrir
fæðingu eru geymdar á dýpri sviðum vitundarinnar en hægt
er að ná til með nútíma sálgreiningaraðferðum. Þær eru
samt þarna engu að síður. Auk þess er því svo farið, að djúp-
vitund mannsins er aðgengilegri fyrir djúpvitund annars
manns en dagvitundina; líkt og auðveldara er að ferðast milli
tveggja staða i New York með neðanjarðarlestinni en eftir
götunum. Þannig komst hugur Cayces í dáleiðslunni í beint
samband við djúpvitund annarra manna.
Þessi útskýring var engan veginn óaðgengileg. Að vissu
leyti var hún í samræmi við uppgötvanir í sálgreiningu um
tilveru og eðli djúpvitundar. tJtskýringin á því hver væri hin
þekkingaruppsprettan, virtist hins vegar með ótrúlegasta móti.
Hún var í dálestrunum kölluð Akasah-skýrslurnar. Eins og
venjulega þegar um óvenjuleg orð var að ræða, þá stafaði
Cayce þetta. 1 stuttu máli var útskýring Cayces þessi:
Akasha er orð í sanskrít, sem á við ljósvakaefni alheimsins
og er það andlegt og rafmagnað í senn. Á þetta Akasha-efni
ritast óafmáanlega sérhvert hljóð, ljós, hreyfing og hugsun
frá upphafi alheimsins. Þessi skýrsla er skýringin á því hvern-
ig skyggnt fólk og sjáendur geta bókstaflega séS fortíðina,
hversu fjarlæg sem hún er og þótt hún sé algjörlega lokuð
venjulegri mannlegri þekkingu. Þetta er þvi eins konar alls-
herjar skuggsjá alheimsins. Hæfileikinn til þess að lesa þessa
bók bóka er meðskapaður hverjum manni; fer það eftir því
hve næmur hugur okkar er og liggur í því að geta stillt hann
á rétt vitundarstig, svipað því sem viðtæki er stillt á retta
bylgjulengd. 1 venjulegu vökuástandi var Edgari Cayce ókleift
að hafa nægilegt vald á eigin vitund til þess að geta komið
á þessu sambandi. En hins vegar gat hann það í dásvefni.
Þótt margt furðulegt hafi hrotið af vörum hins sofandi
Cayces, þá fannst honum sjálfum þetta furðulegast af því