Búfræðingurinn - 01.01.1940, Qupperneq 106

100
BU FR Æ ÐINGURINN
Reynsla rafmagnsgirðinganna er mjög liagstæð, eins og
skýrt var frá í byrjun þessarar greinar. I fyrstu eru skepn-
urnar að vísu áleitnar við girðingarnar, þar sem þær eru
svo veikbyggðar, en þegar þær lirekkjast á rafmagnskipp-
unum, fá þær ótta af þeim og leita ekld á þær nema mjög
litið. Þarf ])vi að hafa gát á girðingunni í fyrstu, meðan
skepnurnar eru að venjast við liana. Stofnkostnaður og
viðhald er mörgum sinnum minna en við venjulegar girð-
ingar, raforkan verður tiltölulega mjög ódýr, svo að þessar
girðingar verða mun ódýrari í rekstri en aðrar girðingar.
Reynslan á Huanneyri síðast liðið haust var mjög í sam-
ræmi við erlenda reynslu. Við seltum upp tvö girðingar-
hóll’, annað fyrir stórgripi með einum streng i 70 cm liæð
frá jörðu, hitl fyrir sauðfé með tveimur strengjum í 35
og 70 cm hæíð frá jörðu. Bæði hólfin voru reyrnl nokkurn
tíma. Veittum við ])ví oft og einatL atliygli, að dýrin kippt-
ust við, er þau snertu virinn og liörfuðu stundum all-
langt frá lionum. Þctla vildi engu síður til með sauðfé
en liross og kýr. Virtist mér jafnvei, að sauðféð lialda sér
fjær girðingunni og verða meira um rafmagnskippina en
nautgripum og hrossum, er það snerti vírinn með hausn-
um. Engin kind slap]) úr girðingunni, meðan athugunin
stóð vfir, en frekasl vildi hera á l)ví, að kálfar og kvígur
gerðu sér dæll við liana með því að stökkva vfir. Var það
einkum á einum stað, þar sem vírinn var slakur. En eftir
að það liafði verið lagfært, bar ekki á þvi.
Það er injög auðvelt að flytja rafmagnsgirðingar, og
má það sums slaðar teljast mikill kostur. Víða hér á landi
mundi vera lientugt að styrkja gamlar girðingar með 1—2
rafmagnsleiðandi strengjum. Er lientugast að gera það á
þann veg að negla þverspitu á annan hvern staur og festa
rafmagnsstrengjunum þar á, svo að þeir lialdist um 30
cm úl frá gömlu girðingunni, þeim megin sem skepnurn-
ar sækja á hana. Mundi þannig með litlum kostnaði mega
gera gamlar og lélegar girðingár að góðri vörzlu, án þess
að kostnaður við það yrði verulegur.
GUÐM. .Ié)NSSON