Freyr - 01.05.2000, Síða 26

200 á Litlu-Reykjum,
Reykjahverfi, sérlega jafn-
byggður hrútur með hold-
gróinn afturpart, en heldur
gallaður á ull. Hann er
sonur Als 95-018. í
Skarðaborg, Reykjahverfi,
var skoðaður hópur álit-
legra hrúta, þar á meðal
Bútur, sonur Búts 93-982,
og Birgir, sonur Hjöra 95-
059, báðir sérlega vel
gerðar kindur sem stig-
uðust upp á 84 stig. Rétter
að nefna að skoðun vetur-
gamalla hrúta vék nokkuð
fyrir líflambavali í önnum
hðins hausts og því margir
góðir veturgamlir hrútar
óskoðaðir.
Norður-
Þingeyjarsýsla
Talsvert færri hrúta
komu þar til sýninga en
haustið 1998 eða 143
hrútar, en af þeim voru
sex í hópi eldri hrúta. Vet-
urgömlu hrútarnir voru
heldur léttari en jafngaml-
ir hrútar árið áður eða
79,9 kg að meðaltali.
Flokkun hrútanna var
feikilega góð því að
93,4% þeirra fengu I.
verðlaun.
í Kelduhverfi voru
hrútar skoðaðir heima á
bæjum, yfirleitt jafngóðir
hópar, má þar nefna hrúta
hjá Jóni og Olafi á Fjöll-
um, þá Raft 98-677 og
Haka 98-678. Einnig
Búkur 98-686 og Strump-
ur 98-687 á Víkingavatni
sem eru útlögumiklir og
Þjónn 98-586, Ártúni.
(Ljósm. Ól. G. Vagnsson).
iafnvaxnir synir Skandals
96-615.
I Öxafirði var jafngóð-
ur hrútastofn sýndur.
Máni 98-552 hjá Karli í
Hafrafellstungu er
þroskamikill. prýðilega
holdþéttur og vel vaxinn
hrútur, en hann er sonur
Njóla 93-826. Búi 98-511
á Brekku frá Hjarðarási,
sonur Ua 96-314, er sam-
anrekinn holdaköggull
með mjög góð lærahold.
Þá voru margir hrútanna á
Bjamastöðum mjög rækt-
anlegar kjötframleiðslu-
kindur, ekki þroskamiklir
en þykkholda, hvað bestir
voru synir Búts 93-982.
Kuggur 97-483 á Þverá er
ákaflega vel gerð kind.
A sýningunni í Leirhöfn
var að vanda mikið hrúta-
val. I Presthólum voru
nokkrir ákaflega vel þrosk-
aðir og fallegir veturgamlir
hrútar; Klettur 98-344 er
frá Leirhöfn, feikilega
útlögugóður með afbragðs
malahold og góð lærahold,
Húni 98-342 er frá
Hjarðarási, sonur Úa 96-
314, einnig feikna útlögu-
mikill með mjög góð
lærahold og Risi 98-337
sem er frá Bjamastöðum,
sonur Mola 93-986, og eins
og þeir bræður margir ákaf-
lega þéttvaxinn og galla-
laus. Risi í Hjarðarási er
einnig frá Bjamastöðum,
sonur Búts 93-982, saman-
rekinn holdahnykill, en
varla eins öflugur í læmm
og bestu Bútssynir. Af
heimahrútunum í Leirhöfn
vöktu þeir mesta athygli al-
bræðumir Tóti 98-346 og
Túli 98-347, sem em synir
Garps 92-808. Þessir hrútar
báðir em feikilega vöðva-
stæltir, en Tóti hefur því
miður afleita ull föður síns.
í Þistilfirði var líkt og
árið áður feikilega öflug
sýning og jafnvel enn öfl-
ugri einstaklingar sýndir
nú en þá. Efsta sæti hrút-
anna skipaði Búri 98-204
í Sveinungsvík en hann er
sonur Búts 93-982. Þessi
hrútur er ágætlega bol-
langur, með feikilegar út-
lögur, bakhold með því
mesta sem sést, mældist
með þykkastan bakvöðva
hrúta í sýslunni og lögun
bakvöðva auk þess eins
og best verður. Mala- og
lærahold em einnig frá-
bær, en hins vegar gætu
ullargæði verið verulega
meiri. Þessi hrútur sem
einstaklingur bar veru-
lega af öðmm í sýslunni á
þessu hausti og vafalítið
einn allra glæsilegast ein-
staklingur sem kom til
sýninga á landinu þetta
haustið. Hálfbróðir hans,
Brasi 98-202, einnig í
Sveinungsvík er einnig
metfé að gerð, þó að ekki
sé hann jafn hlaðinn
vöðvum og Búri. Muggur
98-14 í Holti var þriðji
topphrúturinn á þessari
sýningu, undan Bút, feiki-
lega fögur og vel gerð
kind. í Holti var einnig
annar metféshrútur,
Skuggi 98-011, sem er
sonur Mola 93-986. Þá
vom mjög jafnvaxnir, vel
gerðir og ullargóðir hrút-
ar Mjaldurssynimir 93-
985, Máni 98-150 og
Kvóti 98-151 á Haga-
landi.
A Langanesi voru
skoðaðir hrútar heima á
bæjum samhliða lamba-
skoðun. I Tunguseli var
meðal annars sonarsonur
Hnykks, Glópur 98-050,
sérlega útlögumikil kind
með ágætan afturpart, en
dálítið gallaða ull. Einnig
Gutti 98-051 undan Linda
93-053, sérlega þroska-
mikil kind og Pílatus 98-
053 frá Syðra-Álandi,
eilítið grófur á herðar en
að öðm leyti stæðilegur
hrútur. Á Ytra-Lóni og
Hallgilsstöðum voru
skoðaðir hrútar ættaðir frá
Hjarðarási sem væntan-
lega munu skila talsverðu
í ræktun þar.
Það sem tvímælalaust
vakti mesta athygli á
hrútasýningunum í Norð-
ur-Þingeyjarsýslu haustið
1999 var hinn ótrúlega öfl-
ugi hópur af hrútum undan
Bút 93-982 sem þar kom
fram. Ég tel mig nokkuð
þekkja til fjárræktar þama
í sveitum hin síðari ár og
vil leyfa mér að fullyrða að
til þessa tíma hafi ekki
komið nokkur sa^ðingar-
stöðvarhrútur sem bland-
ast hafi fé þama jafn vel og
Bútur hefur gert.
26 - FREYR 4-5/2000