Morgunblaðið - Sunnudagur - 17.03.2013, Qupperneq 19

búin að kenna ítölsku nemendunum.
Mikið mæddi á einni stelpunni í
hópnum sem verið hafði skiptinemi
á Ítalíu. Þá mun forritið Google
Translate hafa verið töluvert notað.
„Sumir notuðu líka táknmál ást-
arinnar,“ skýtur Þórhildur inn í.
Krakkarnir hlæja og enginn fæst til
að útskýra þá staðhæfingu nánar.
Vel fór á með krökkunum. Sturla
segir ítölsk ungmenni almennt inni-
leg og hvergi feimin við að knúsa og
kyssa bláókunnugt fólk. „Við erum
ekki vön þessari nánd hérna á Ís-
landi,“ segir hann og skellir upp úr.
Hraði og hægagangur
Mannfjöldinn í Palermo kom Sturlu
á óvart, umferðin og hraðinn sé
mikill en samt hægagangur og bið,
eins þversagnarkennt og það hljóm-
ar. „Tímaáætlanir stóðust yfirleitt
ekki,“ segir hann.
Anna Hjördís er fljót til svars
þegar spurt er hvað hafi staðið upp
úr í ferðinni: „Maturinn. Hann var
æðislegur. Fjölskyldan sem ég var
hjá var meira að segja búin að
kynna sér hvað mér þykir gott og
hvað ekki. Það var hlaðið í mig,“
segir hún og bætir við að heimalag-
aða pastasósa móðurinnar hafi sleg-
ið allt út. Algjört hnossgæti.
Anna Hjördís og Sturla segja
mjög gaman hafa verið að fara upp
á stærsta eldfjall Evrópu, Etnu, og
út í eyjuna Vulcano. „Það var magn-
að að koma upp á eldfjallið en þar
sveið í augu,“ segir Sturla. „Og
lungu, þegar maður andaði að sér,“
bætir Friðrik Dagur við.
Þeim kom á óvart hversu óvanir
ítölsku krakkarnir voru uppi á fjall-
inu. „Þeir skriðu og renndu sér á
rassinum niður brattann,“ segir
Friðrik Dagur og Anna Hjördís
bætir við að þau hafi upp til hópa
verið verr á sig komin líkamlega en
íslensku krakkarnir. Þá munu
ítölsku nemendurnir hafa verið mun
skemur á veg komnir í sínu jarð-
fræðinámi en Íslendingarnir.
Sturla segir Ítalina á hinn bóginn
lengra komna í heimspeki og Frið-
rik Dagur heillaðist af því í tímum,
sem hópurinn sat, hversu almenn
þátttakan var í rökræðum.
Fleira heillaði. „Ströndin á Vulc-
ano kom líka sterk inn,“ segir Anna
Hjördís. Sólsetur var þegar hóp-
urinn sigldi inn og því næst var
gengið gegnum frumskóg að bik-
svartri fjörunni. „Þetta var eins og í
ævintýri,“ segir Þórhildur.
Foreldrar ítölsku krakkanna voru
víst smeykir við að hleypa þeim í
sjóinn enda ekki „nema“ 23 stiga
hiti á þessum tíma.
Spurð um ókosti Sikileyjar nefnir
Friðrik Dagur annars vegar ástand-
ið í sorpmálum, en þau mál eru víða
í ólestri á Ítalíu, og hins vegar um-
ferðarmenninguna. Ekið sé hratt og
þröngt lagt, meðal annars uppi á
gangstéttum.
Sprengjuhótun í skólanum
Hópurinn lenti í því einn daginn að
rýma þurfti skólann vegna sprengju-
hótunar. „Allt benti til þess að þarna
hefði verið krakki á ferð en hótarnir
af þessu tagi eru eigi að síður teknar
mjög alvarlega, ekki síst þar sem
nýbúið var að sprengja skóla uppi á
meginlandinu. Það var lífsreynsla að
lenda í þessu,“ segir Friðrik Dagur.
Eðli málsins samkvæmt gátu far-
arstjórarnir ekki alltaf fylgst með
nemendum sínum í ferðinni. Friðrik
Dagur og Þórhildur segja þó engin
vandamál hafa komið upp. Ítölsku
fjölskyldurnar hafi borið krökkunum
mjög vel söguna. „Þetta var frábær
hópur sem var skólanum sínum til
mikils sóma,“ segir Þórhildur.
Almenn ánægja var með ferðina
og Anna Hjördís og Sturla geta vel
hugsað sér að fara aftur og kynnast
menningu Sikileyjar betur.
Heilluðust af mosanum
Í september endurguldu Ítalirnir
heimsóknina og dvöldust á íslensk-
um heimilum, unnu verkefnavinnu
og fóru í ferðir, t.d. í Þórsmörk þar
sem gist var eina nótt. Friðrik Dag-
ur og Þórhildur segja þau almennt
hafa verið mjög ánægð með ferðina
enda þótt þeim hafi þótt heldur kalt.
Eiginlega ískalt. Bláa lónið heillaði,
eins norðurljósin og Friðrik Dagur
ætlaði aldrei að ná Ítölunum upp úr
mosanum við Hellisheiðarvirkjun,
þar sem áð var á leiðinni í Þórs-
mörk. Svo heillaðir voru þeir.
„Allir þátttakendur voru mjög
ánægðir með þetta verkefni og nem-
endur upplifðu ýmislegt sem þeir
hefðu annars ekki getað,“ segir Þór-
hildur beðin um að draga reynsluna
saman. „Þau munu búa að þessu
alla tíð og svona verkefni eru óneit-
anlega mikilvægt krydd í skóla-
starfið og hjálpa nemendum og
kennurum til að hugsa út fyrir
veggi skólastofunnar.“
Mikill brennisteinsfnykur er uppi á fjallinu á Vulcano.
Allur hópurinn, Íslendingar og Ítalir, saman kominn á stærsta eldfjalli álfunnar, Etnu á Sikiley.
* Allt benti tilþess að þarnahefði verið krakki á
ferð en hótarnir af
þessu tagi eru eigi að
síður teknar mjög al-
varlega, ekki síst þar
sem nýbúið var að
sprengja skóla uppi á
meginlandinu. Það
var lífsreynsla að
lenda í þessu.
Búið að rýma skólann vegna sprengjuhótunar einn morguninn.
17.3. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19
0% VEXTIR - Húsgagnahöllin býður upp á vaxtalaus lán til allt að 12 mánaða
SÖDAHL vörulínan 2013 komin í Höllina!
– fyrir lifandi heimili –