Morgunblaðið - Sunnudagur - 17.03.2013, Qupperneq 52

52 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17.3. 2013
Helgi Þórsson myndlistarmaður opnar sýn-
ingu á nýjum verkum í sýningarrýminu
Kunstschlager á Rauðarárstíg 1 á laugardag
klukkan 20. Sýninguna kallar hann „Die Kat-
zen Musikale“. Helgi hefur verið mikilvirkur
við sýningahald á undanförnum árum, heima
og erlendis. Á þessari sýningu vinnur hann
með ljós og liti á nýjan hátt og lofar að sýn-
ingarrýmið muni gjörbreytast í meðförum
hans.
Helgi fæddist árið 1975 og nam myndlist í
Hollandi. „Ég er glysgjarn og hrifinn af miklu
og nokkuð yfirþyrmandi skrauti,“ sagði hann
við blaðamann þegar sýning á nýjum verkum
hans var opnuð í Arion banka á dögunum.
HELGI ÞÓRSSON SÝNIR
LJÓS OG LITIR
Listamaðurinn við málverk eftir sig. Helgi Þórs-
son hefur sýnt víða á undanförnum árum.
Morgunblaðið/Ómar
Caput-hópurinn, sem hér er, kemur fram ásamt
Zelinsky/ Smeyers og Andreu Gylfadóttur.
Tónleikagestir á 15:15-tónleikum í Norræna
húsinu klukkan 15.15 á sunnudag munu
heyra þýsk-íslenska tónlist. Caput-hópurinn
kemur fram ásamt Andreu Gylfadóttur söng-
konu og klarinettdúóinu Zelinsky /Smeyers.
Efnisskrá tónleikanna er byggð á efnisskrá
tónleika sem Caput-hópurinn hélt ásamt
Beate Zelinsky og David Smeyers klarin-
ettdúóinu fyrir þýska útvarpið ARD í Köln
árið 2009 með þýsk-íslenskri tónlist.
Andrea mun á tónleikunum „frumsyngja“
verkið „Ísland“ eftir Atla Heimi Sveinsson,
við ljóð Noru Gomringer, og klarinettdúóið
mun meðal annars flytja „Orgoras speaks“
eftir Atla Ingólfsson, auk annarra verka sem
eru á efnisskránni.
CAPUT OG KLARÍNETTUDÚETT
ÞÝSK-ÍSLENSKT
Samhliða tónsmíðum og
sellóleik hefur Hafliði Hall-
grímsson sinnt myndlist
um langt árabil. Sýning á
verkum Hafliða frá síðustu
árum, máluðum á tré og
prentuðum, verður opnuð
í Studio Stafni í Ingólfsstæti
klukkan 14 á laugardag.
Sýninguna kallar Hafliði
„Litróf og hljómhvörf“.
Verk Hafliða opinberast víða þessa dagana
því á fimmtudagskvöldið var frumflutti Sin-
fóníuhljómsveit Íslands nýtt tónverk hans,
„Draumasinfóníu“.
Hafliði hélt fyrstu einkasýninguna í Hótel
Varðborg á Akureyri árið 1967. Á áttunda
áratugnum sýndi hann tvisvar í Húsinu í
Reykjavík en svo liðu allmörg ár þar til hann
sýndi aftur, 1992. Síðan hefur hann sett upp
nokkrar einkasýningar og tekið þátt í sam-
sýningum hér heima og á Englandi.
TÓNSKÁLDIÐ SÝNIR MYNDVERK
MYNDIR HAFLIÐA
Hafliði
Hallgrímsson
Skömmu áður en afi minn lést fyrir fjórum árum heimsótti éghann til Úkraínu og þá brýndi hann fyrir mér að ég mættialdrei gleyma rótum mínum og að ég ætti að vera stolt af
þeim. Markmið mitt með tónleikunum er að deila menningararfi mín-
um með Íslendingum,“ segir Alexandra Chernyshova um tónleikana
Stúlka frá Kænugarði sem hún heldur í Kaldalóni í Hörpu í dag,
sunnudag, kl. 17. Alexandra hefur búið og starfað hérlendis sl. ára-
tug og stofnaði m.a. Óperu Skagafjarðar árið 2006 og Draumaraddir
norðursins árið 2008 þar sem hún er listrænn stjórnandi.
Píanóleikari tónleikanna er Jónína Erna Arnardóttir, en kynningin
er í höndum Guðrúnar Ásmundsdóttur leikkonu. Á efnisskránni eru
úkraínsk þjóðlög frá 16. til 18. öld í útsetningu þekktra úkraínskra
tónskálda frá 19. og 20. öld. „Auk þess mun ég syngja aríu úr óp-
erunni Natalka Poltavka eftir eitt þekktasta tónskáld Úkraínu, Mi-
kola Lisenko, sem í óperunni vinnur með þjóðlagaarfinn,“ segir Alex-
andra, en fyrrnefndur afi hennar, Rodion Efimenko, var þekktur
kvikmyndagerðarmaður í Úkraínu sem kvikmyndaði óperuna 1978.
Þess má að lokum geta að Alexandra hyggst ekki aðeins næra
andann heldur einnig efnið, því að tónleikum loknum gefst tónleika-
gestum kostur á því að fá sér þjóðarrétt Úkraínu, rauðrófskjötsúpu
sem flestir þekkja sem undir heitinu borch. silja@mbl.is
STÚLKA FRÁ KÆNUGARÐI
Stolt af
rótum sínum
„Svartur er litur dauðans, hvítur litur lífsins og rauður litur ást-
arinnar,“ segir Alexandra Chernyshova sem á tónleikunum mun klæð-
ast sérsaumuðum kjól sem er í anda þjóðbúnings frá Úkraínu.
Ljósmynd/Jón Hilmarsson
ALEXANDRA CHERNYSHOVA SYNGUR ÚKRAÍNSK
ÞJÓÐLÖG Í KALDALÓNI Í HÖRPU Í DAG KL. 17
Menning
V
erkin mín eru íslensk því ég er
íslensk. Og ég er aldrei að end-
urskapa náttúru heldur vinn ég
eins og náttúran,“ segir Bryn-
hildur Þorgeirsdóttir myndlist-
arkona. Við erum á rúmgóðri vinnustofu
hennar í Staðahverfinu og hún er að kynna
stórt og metnaðarfullt umhverfislistaverk
sem hún hefur unnið að síðan í fyrra, fyrir
nýtt hverfi við borgina Alingsås í Suður-
Svíþjóð. Hverfið kallast Stadsskogen og
verkin setur Brynhildur upp á og við torg
nærri leikskóla, grunnskóla og samkom-
umiðstöð hverfisins.
Með okkur á vinnustofunni er Christina
Nilroth, heiðurskonsúll Svíþjóðar hér á
landi, en í ljós kemur að hún hafði milli-
göngu um að Brynhildi var falið að vinna
þetta mikla og vissulega óvenjulega verk-
efni. Í tilkynningu frá Alingsås er verkunum
sem Brynhildur vinnur að lýst sem hörðum,
mjúkum og geómetrískum skúlptúrum sem
vísa í ýmis landslags- og náttúruform. Haft
er eftir henni að þetta sé „umhverfislist fyr-
ir framtíðina“.
Christina Nilroth hefur komið ótal sinn-
um hingað til lands og segist fyrst hafa
kynnst verkum Brynhildar á stórri sýningu
hennar í Listasafni Reykjavíkur árið 2005. Í
kjölfar þess sá hún til þess að verk eftir
hana voru á sýningu í Stokkhólmi þá um
haustið, með verkum annarra íslenskra
listamanna.
„Ég hafði oft sagt við Brynhildi að við
ættum eftir að vinna meira saman og svo
kom að því að kona ein í Gautaborg spurði
mig hvort ég vissi um einhvern Íslending
sem gæti skapað áhrifamikil útilistaverk.Ég
vissi um þann rétta og sýndi henni bókina
um list Brynhildar,“ segir Christina. Sú sem
hafði spurt var að undirbúa að verk yrðu
sett upp í hinu opinbera rými í Stadssko-
gen, en þar eins og hér er opinber
listskreytingasjóður og fast hlutfall af fram-
kvæmdafé fer í listskreytingar. Þarna þurfti
hinsvegar ekki að halda samkeppni og fram-
kvæmdaaðilum leist strax vel á verk Bryn-
hildar, og ekki síður frumtillögur hennar.
„Starfið er hafið þarna í skólunum og
hverfið er allt að verða tilbúið; þetta á að
verða eitt framsæknasta íbúðahverfi á
Norðurlöndum, hvað hönnun og sjálfbærni
varðar,“ segir Brynhildur. „Ég trúði
Christinu auðvitað ekkert í byrjun þegar
hún sagðist ætla að sjá til þess að ég fengi
verkefnið.“
Hér grípur Christina brosandi fram í fyr-
ir henni og segir: „Verkin þín passa full-
komlega inn í þetta umhverfi. Þau eiga að
vera þarna …“
„Fólk hefur oft talað fallega um verkin
mín, sem er ánægjulegt, án þess að það
skili einhverju öðru,“ segir Brynhildur þá.
„En hún rak á eftir því að ég sendi upplýs-
ingar um mig út, og hugmyndir, og svo leið
tíminn og ég var eiginlega búinn að gleyma
þessu. Svo boðaði Christina mig á fund á
Þjóðminjasafninu og sagði spennt: Nú erum
við bara einu bréfi frá því að fá verkefnið!
Ég sagði: ha? hvaða verkefni? Og hún sem
var búin að leggja mjög hart að sér að
tryggja mér verkið,“ segir Brynhildur og
hlær.
„Já, það er satt,“ tekur Christina undir
þau orð. „Ég lagði mikið á mig við að
tryggja að þetta gengi.“
BRYNHILDUR ÞORGEIRSDÓTTIR VINNUR AÐ VIÐAMIKLUM ÚTILISTAVERKUM
Íslenskir skúlptúrar
í sænsku hverfi
YFIRVÖLD Í SÆNSKU BORGINNI ALINGSÅS VÖLDU BRYNHILDI ÞORGEIRSDÓTTUR TIL AÐ VINNA
ÚTILISTAVERK Í NÝTT OG VEL HANNAÐ HVERFI. VERKUNUM ER LÝST SEM UMHVERFISLIST FYRIR FRAMTÍÐINA.
Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is
Brynhildur og Christina Nilroth í vinnustofu Brynhildar þar sem frumgerð eins skúlptúrsins er að
taka á sig form. Nilroth hafði milligöngu um að Brynhildur fengi þetta mikla verkefni í Svíþjóð.