Læknablaðið - 15.11.2002, Page 33

FRÆÐIGREINAR / PLÖNTUESTRÓGEN
38. Duncan AM. Merz-Demlow BE, Xu X, Phipps WR, Kurzer
MS. Premenopausal equol excretors show plasma hormone
profiles associated with lowered risk of breast cancer. Cancer
Epidemiol Biomarkers Prev 2000; 9: 581-6.
39. Gorbach SL. Estrogens, breast cancer, and intestinal flora.
Rev Infect Dis 1984; 6 Suppl 1: S85-90.
40. Gorbach SL, Goldin BR. Diet and the excretion and entero-
hepatic cycling of estrogens. Prev Med 1987; 16: 525-31.
41. Goldin BR, Adlercreutz H, Gorbach SL, Warram JH, Dwyer
JT, Swenson L, et al. Estrogen excretion patterns and plasma
levels in vegetarian and omnivorous women. N Engl J Med
1982; 307:1542-7.
42. Albertazzi P, Pansini F, Bonaccorsi G, Zanotti L, Forini E, De
Aloysio D. The effect of dietary soy supplementation on hot
flushes. Obstet Gynecol 1998; 91: 6-11.
43. Upmalis DH, Lobo R, Bradley L, Warren M, Cone FL, Lamia
CA. Vasomotor symptom relief by soy isoflavone extract tab-
lets in postmenopausal women: a multicenter, double-blind,
randomized, placebo-controlled study. Menopause 2000; 7:
236-42.
44. Potter SM, Baum JA, Teng H, Stillman RJ, Shay NF, Erdman
JW, Jr. Soy protein and isoflavones: their effects on blood
lipids and bone density in postmenopausal women. Am J Clin
Nutr 1998; 68 (Suppl 6): 1375S-1379S.
45. Adami S, Bufalino L, Cervetti R, Di Marco C, Di Munno O,
Fantasia L, et al. Ipriflavone prevents radial bone loss in post-
menopausal women with low bone mass over 2 years. Osteo-
poroslnt 1997; 7:119-25.
46. Agnusdei D, Crepaldi G, Isaia G, Mazzuoli G, Ortolani S,
Passeri M, et al. A double blind, placebo-controlled trial of
ipriflavone for prevention of postmenopausal spinal bone loss.
Calcif Tissue Int 1997; 61:142-7.
47. Gennari C, Agnusdei D, Crepaldi G, Isaia G, Mazzuoli G,
Ortolani S, et al. Effect of ipriflavone-a synthetic derivative of
natural isoflavones-on bone mass loss in the early years after
menopause. Menopause 1998; 5: 9-15.
48. Anderson JW, Johnstone BM, Cook-Newell ME. Meta-
analysis of the effects of soy protein intake on serum lipids. N
Engl J Med 1995; 333: 276-82.
49. Vanharanta M, Voutilainen S, Lakka TA, van der Lee M,
Adlercreutz H, Salonen JT. Risk of acute coronary events ac-
cording to serum concentrations of enterolactone: a prospec-
tive population-based case-control study. Lancet 1999; 354:
2112-5.
50. Geleijnse JM, Launer LJ, Hofman A, Pols HA, Witteman JC.
Tea flavonoids may protect against atherosclerosis: the
Rotterdam Study. Arch Intern Med 1999; 159: 2170-4.
51. Baum JA, Teng H, Erdman JW, Jr., Weigel RM, Klein BP,
Persky VW, et al. Long-term intake of soy protein improves
blood lipid profíles and increases mononuclear cell low-
density-lipoprotein receptor messenger RNA in hyperchole-
sterolemic, postmenopausal women. Am J Clin Nutr 1998; 68:
545-51.
52. Kirk EA, Sutherland P. Wang SA, Chait A, LeBoeuf RC. Die-
tary isoflavones reduce plasma cholesterol and atherosclerosis
in C57BL/6 mice but not LDL receptor-deficient mice. J Nutr
1998; 128: 954-9.
53. Tikkanen MJ, Wahala K, Ojala S, Vihma V, Adlercreutz H.
Effect of soybean phytoestrogen intake on low density lipo-
protein oxidation resistance. Proc Natl Acad Sci U S A 1998;
95: 3106-10.
54. Witztum JL, Steinberg D. Role of oxidized low density
lipoprotein in atherogenesis. J Clin Invest 1991; 88:1785-92.
55. Tou JC, Chen J, Thompson LU. Flaxseed and its lignan
precursor, secoisolariciresinol diglycoside, affect pregnancy
outcome and reproductive development in rats. J Nutr 1998;
128:1861-8.
56. Tou JC, Chen J, Thompson LU. Dose, timing, and duration of
flaxseed exposure affect reproductive indices and sex hor-
mone levels in rats. J Toxicol Environ Health A 1999; 56: 555-
70.
57. Strauss L, Makela S, Joshi S, Huhtaniemi I, Santti R.
Genistein exerts estrogen-like effects in male mouse
reproductive tract. Mol Cell Endocrinol 1998; 144: 83-93.
58. Strom BL, Schinnar R, Ziegler EE, Barnhart KT, Sammel
MD, Macones GA, et al. Exposure to soy-based formula in
infancy and endocrinological and reproductive outcomes in
young adulthood. JAMA 2001; 286: 807-14.
59. Mitchell JH, Cawood E, Kinniburgh D, Provan A, Collins AR,
Irvine DS. Effect of a phytoestrogen food supplement on
reproductive health in normal males. Clin Sci (Lond) 2001;
100: 613-8.
Seretide Diskus
GlaxoSmithKline, R 03 AK 06 R.B
Innúðaduft (duft í afmældum skömmtum til innúðunar með Diskus-tæki). Hver afmældur skammtur inniheldur: Salmeterolum INN, xinafóat 72,5 míkróg samsvarandi Salmeterolum INN 50 mikróg og Fluticasonum INN, própíónat
100 mikróg, 250 míkróg eöa 500 mikróg. Ábendingar: Seretide er ætlaö til samfelldrar meðferöar gegn teppu í öndunarvegi, sem getur gengiö til baka, þ.m.t. astma hjá börnum og fullorönum, þar sem samsett meöferð (berkjuvíkkandi
lyfs og barkstera til innöndunar) á viö s.s.: Hjá sjúklingum sem svara viðhaldsmeðferö meö langvirkandi berkjuvíkkandi lyfjum og barksterum til innöndunar. Hjá sjúklingum sem hafa einkenni þrátt fyrir aö nota barkstera til innöndunar.
Hjá sjúklingum á berkjuvikkandi meöferö, sem þurfa barkstera til innöndunar. Skammtar og lyfjagjöf: Lyfiö er eingöngu ætlaö til innöndunar um munn. Ráölagðirskammtar fyrir fulloröna og börn eldri en 12 ára: Einn skammtur
(50 mikróg+100 míkróg, 50 míkróg+250 míkróg eöa 50 mikróg+500 mikróg) tvisvar á dag. Sérstakirsjúklingahópar. Ekki þarf aö breyta skömmtum hjá öldruðum eöa sjúklingum meö skerta nýrna- eða lifrarstarfsemi. Skammtastœrðir
handa börnum 4 ára og eldri: Einn skammtur (50 mikróg salmeteról og 100 míkróg flútikasónprópíónat) tvisvar á dag. Ekki eru til upplýsingar um notkun lyfsins hjá börnum yngri en 4 ára. Frábendingar: Þekkt ofnæmi gegn einhverjum
af innihaldsefnum lyfsins. Varnaöarorö og varúöarreglur: Meðferð á teppu i öndunarvegi, sem getur gengiö til baka, ætti venjulega aö fylgja áfangaáætlun og svörun sjúklings ætti aö meta út frá klínískum einkennum og lungnaprófum.
Lyfiö er ekki ætlað til meöhöndlunar á bráöum einkennum. í slikum tilfellum ætti aö nota stuttverkandi berkjuvikkandi lyf (t.d. salbútamól) sem sjúklingar ættu ávallt aö hafa viö höndina. Milliverkanir: Jafnvel þótt litiö finnist af
lyfinu i blóöi er ekki hægt að útiloka milliverkanir við önnur efni sem bindast CYP 3A4. Foröast ber notkun bæöi sérhæföra og ósérhæföra betablokka hjá sjúklingum með teppu í öndunarvegi, sem getur gengiö til baka, nema að
þörfin fyrir þá sé mjög brýn. Meöganga og brjóstagjöf: Notkun lyfja hjá þunguöum konum og hjá konum með barn á brjósti ætti einungis aö íhuga þegar væntanlegur hagur fyrir móöur er meiri en hugsanleg áhætta fyrir fóstur
eöa barn. Þaö er takmörkuð reynsla af notkun á salmeterólxinafóati og flútikasónprópiónati á meögöngu og viö brjóstagjöf hjá konum. Viö notkun hjá þunguöum konum skal ávallt nota minnsta virka skammt. Aukaverkanir: Þar
sem lyfiö inniheldur salmeteról og flútikasónprópiónat má búast viö aukaverkunum af sömu gerö og vægi og af hvoru lyfinu fyrir sig. Ekki eru nein tilfelli frekari aukaverkana þegar lyfin eru gefin samtimis. Hæsi/raddtruflun, erting
i hálsi, höfuöverkur, sveppasýking í munni og hálsi og hjartsláttarónot sáust hjá 1-2% sjúklinga viö kliniskar rannsóknir. Eftirtaldar aukaverkanir hafa veriö tengdar notkun salmeteróls eöa flútikasón- própíónats: Salmeteról:
Lyfjafræöilegar aukaverkanir beta-2-örvandi efna, svo sem skjálfti, hjartsláttarónot og höfuðverkur hafa komiö fram, en hafa yfirleitt verið tímabundnar og minnkaö viö áframhaldandi meöferö. Algengar (>1%): Hjarta- ogœöakerfi:
Hjartsláttarónot, hraötaktur. Miötaugakerfi: Höfuöverkjur. Stoökerfí: Skjálfti, vöövakrampi. Sjaldgæfar(<0,1%): Almennar:Ofnæmisviðbrögð, þ.m.t., bjúgur og ofsabjúgur (angioedema). Hjarta-og œöakerfi: Hjartsláttaróregla t.d.
gáttatif (atrial fibrillation), gáttahraötaktur og aukaslög. Húö: Ofsakláði, útbrot. ffnosfc//í/:Kalíumskortur í blóöi. Stoökerfi: íiöverkjir, vöövaþrautir. Flútikasónprópiónat: Algengar(>1%): Almennar. Hæsi og sveppasýking í munni og
hálsi. Sjaldgæfar(<0,1%): Húö: Ofnæmisviöbrögöum í húö. Öndunarvegur. Berkjukrampi. Hægt er aö minnka líkurnar á hæsi og sveppasýkingum meö því aö skola munninn meö vatni eftir notkun lyfsins. Einkenni sveppasýkingar
er hægt aö meðhöndla meö staöbundinni sveppalyfjameöferö samtimis notkun innöndunarlyfsins. Eins og hjá öörum innöndunarlyfjum getur óvæntur berkjusamdráttur átt sér staö meö skyndilega auknu surgi eftir innöndun lyfsins.
Þetta þarf aö meðhöndla strax með skjót- og stuttverkandi berkjuvikkandi lyfi til innöndunar. Hætta veröur notkun strax, ástand sjúklings skal metiö og hefja aöra meðferö, ef þörf krefur. Pakkningar og verö: Diskus - tæki. Innúöaduft
50 míkróg + 100 mikróg/skammt: 60 skammtar x 1, 60 skammtar x 3. Innúðaduft 50 míkróg + 250 míkróg/skammt: 60 skammtar x 1, 60 skammtar x 3. Innúðaduft 50 míkróg + 500 míkróg/skammt: 60 skammtar x 1, 60 skammtar
x 3. Seretide 50/100: 6.008 krónur, Seretide 50/250: 7.532 krónur, Seretide 50/500:10.045 krónur. 10.09.02
Tilvitnun 1: KR Chapman, N Ringdal Etal.Can. Respir.J. 1999; 6(1): 45-51.
Tilvitnun 2: G Shapiro £t aL, Am. J, Respir. CritCare Med. 2000; 161:527-534.
SERETIDE
m
'GlaxoSmithKline
Þverholti 14 • 105 Reykjavik • Simi 530 3700 • www.gsk.is
Læknablaðið 2002/88 825