Þjóðmál - 01.03.2009, Blaðsíða 17
Þjóðmál VOR 2009 15
málafræði“, virtust þekkja til hinna fleygu
orða Maos: „Byltingin er ekkert teboð“ .
Sýndarmennskan og sjálfsblekkingin er vinstri öfgamanninum ásköpuð og
eðlislæg, eins og vandlætingin, og kemur
fram hvar vetna í orð um hans og æði . Þetta
fólk tekur ávallt fallega lygi fram yfir ljótan
sann leika . Vinstri öfgamenn eru liðsmenn
lyg innar, en jafn framt býr innra með þeim
djúp stætt hatur á sínu eigin þjóðfélagi sem
þeir reyna að gera allt til miska, og taka
því ávallt og ósjálfrátt mál stað óvina þess,
hverju nafni sem þeir nefnast . Það er ekki
hægt að skilja eða skýra hátta lag þeirra sem
lengst eru til vinstri eingöngu með tilvís un í
marxisma/kommúnisma/sósíal isma, eins og
margir ímynda sér . Það mætti láta sér detta
í hug að skýringa á hegðun þeirra sé að leita
miklu dýpra, á vettvangi sálfræði .
Mönnum kann að þykja þetta öfgafull tilgáta, en ég er ekki viss um það . Ég
hef áður bent á, að enginn vafi er á að t .d .
fundarmenn í Háskólabíói töldu sjálfa sig í
fullri og fúlustu alvöru vera „þjóðina“ . Og
hvernig á til dæmis að skýra þá staðreynd, að
ýmsir núverandi leiðtogar íslenskra vinstri
manna hafa starfað í og/eða beinlínis stofnað
„vináttufélög“ sérstakra stuðningshópa við
margar af allra grimmustu, blóði drifn ustu
alræðisstjórnir samtímans (Kúbu, Albaníu,
AusturÞýskaland, NorðurKóreu o .s .frv),
en hafa samtímis og samhliða verið áberandi
í starfi Amnesty og opna bókstaflega aldrei
munninn án þess að prédika í vandlætingar
tón um „lýðræði“ og „mann réttindi“? Er
þetta fólk með réttu ráði?
Hræsnarinn er sjálfur gjörsamlega ómeð
vitaður um hræsni sína . Þetta fólk sér ekki
nokkurn skapaðan hlut athugaverðan
við framferði sitt . Sönn hræsni kemur
frá hjartanu og þetta góða fólk trúir því í
raun og sannleika að einmitt það sjálft sé
hinir sönnu lýðræðis sinnar, mannvinir og
mannréttindafrömuðir . Þetta kann að þykja
ótrúlegt, en er þó satt . Og ég spyr aftur: Er
þetta fólk með réttu ráði?
Eins og menn muna fékk Baugur útflutn ingsverðlaun forseta Íslands í fyrra . En Baugur er ekki
eina útrásarfyrirtækið sem hefur fengið þá maklegu
viðurkenningu . Örfáum misserum áður fékk annað
fyrirtæki, Kaupþing banki, þessi sömu verðlaun .
Það var fámenn dómnefnd sem ákvað að verð launa
Kaupþing fyrir þátt þess í útrásinni . Við afhendingu
verðlaunanna kom fram hjá nefndinni að „Kaupþing
banki fær verðlaunin fyrir þann árangur sem fyrirtækið
hefur á skömmum tíma náð á þróuðum mörkuðum
erlendis . Fyrirtækið fer fremst í öflugri útrás íslenskra
fjármálafyrirtækja og hefur vakið athygli fyrir
framsækinn og arðbæran rekstur . Djörfung og dugur
einkenna fyrirtækið, starfs menn þess og stjórnendur .
Vöxtur fyrirtækis ins hefur verið mjög ör undanfarin
ár og hefur það gegnt lykilhlutverki í fjárfestinga
og við skiptabankastarfssemi hér á landi . Síðustu ár
hef ur bankinn stóraukið starfsemi sína á er lendri
grundu með stofnun dótturfélaga og kaupum á
fjármálafyrirtækjum .“
Kaupþing fær hér mikil verðlaun fyrir ákafa útrás
og gríðarlegan vöxt sinn . Dómnefndin var fámenn en
góðmenn og til að tryggja að fagleg sjónarmið réðu
en ekki pólitískt ábyrgðarleysi og spilling, var fenginn
fulltrúi viðskipta og hagfræðideildar Háskóla Íslands
í nefndina . Það var að sjálfsögðu enginn annar en
Gylfi Magn ússon dósent sem settist í dómnefndina og
verðlaunaði Kaupþing fyrir mjög öran vöxt og ákafa
útrás, alnafni Gylfa Magnússonar bar áttumanns, sem
hefur í snjöllum útifund ar ræðum krafist þess að allir
þeir sem einhvern þátt áttu í að illa fór í efnahagslífinu,
haldi sig fjarri öllum „björgunaraðgerðum“, og er
jafnframt al nafni þess Gylfa Magnússonar sjáanda,
sem fréttamenn segja jafnan að hafi séð allt fyrir, varað
eindregið við útrásinni og einkum barist gegn stækkun
bankanna . Úr VefÞjóðviljanum 4 . febrúar 2009 .
_____________________
Ekki er allt sem sýnist!