RM: Ritlist og myndlist - 01.03.1948, Side 9

HREIÐARS ÞÁTTUR HEIMSKA
Mun þér ekki betra þykja, að ég
fari einn, en ekki fær þú mig latt-
an þessarar farar.
Hleypur Hreiðar á brott, en
Þórður sér nú að fara mun .verða,
og fer liann eftir, en Hreiðar fer
hart undan, og er mjög langt milli
þeirra. Og er Hreiðar sér, að
Þórður fór seint, þá mælti hann:
Það er þó satt, að illt er lítill
að vera, þá er aflið nær ekki, en
þó mætti ver^ fráleikurinn, en
lítið ætla ég þig af honum hafa
lilotið, og væri þér ekki verri
vænleikur minni og kæmist þá með
öðrum mönnum.
Þórður segir: Eigi veit ég mér
verr fara óknáleik minn en þér
afl þitt.
Handkrækjumst þá bróðir, segir
Hreiðar.
Og nú gera þeir svo, fara um
hríð, og er svo, að Þórði tekur
að dofna höndin og lætur hann
laust, þykir eigi verða vinveitt, að
sér haldist á við álpun Hreiðars.
Hreiðar fer nú undan svo við fót
og nemur stað síðan á liæð nokk-
urri og er allstarsýnn, sér þaðan
fjölmennið, þangað sem mótið var.
Og er Þórður kemur eftir, mælti
hann: Förum nú báðir saman,
bróðir, og Hreiðar gerir svo.
Og er þeir koma á þingið, kenna
margir menn Þórð og fagna lionum
vel, og verður konungur áheyrsli.
Og þegar gengur Þórður fyrir
konung og kveður hann vel, og
RM
tekur konungur blíðlega kveðju
hans.
Þegar skildi með þeim bræðr-
um, er þeir komu til þingsins, og
verður Hreiðar skauttogaður mjög
og færður í reikuð. Hann er mál-
ugur og hlær mjög og þykir mönn-
um ekki að minna gaman að eiga
við hann, og verður honum nú
förin ógreið.
Konimgur spyr Þórð tíðinda, og
síðan spyr hann, hvað þeirra
manna væri í för með honum, er
liann vildi, að til hirðvistar færi
með honum.
Þar er bróðir minn í för, segir
Þórður.
Sá maður mun vel vera, segir
konungur, ef þér er líkur.
Þórður segir: Ekki er hann mér
líkur.
Konungur mælti: Þó má enn vel
vera, eða hvað er ólíkast með
ykkur?
Þórður mælti: Hann er mikill
maður vexti, hann er Ijótur og
heldur ósýknlegur, sterkur að afli
og lundhægur maður.
Konungur mælti: Þó má honum
vel vera farið í mörgu.
Þórður segir: Ekki var hann
kallaður vizkumaður á unga aldri.
Að því fer ég meir, segir kon-
ungur, sem nú er, eða livort má
hann sjálfur annast sig?
Ekki dála er það, segir Þórður.
Konungur mælti: Hví fluttir þú
hann utan?
7