RM: Ritlist og myndlist - 01.03.1948, Blaðsíða 14

RM
HREIÐARS ÞÁTTUR HEIMSKA
Stnndum fauk liann fyrir sem
vindli, en stundum var hann fastur
fyrir sem veggur, og hrutu þeir
frá honum.
Nú dregst þá svo leikurinn, að
þeir gera honum nokkuð harð-
leikið, létu ganga honum öxar-
sköft og skálpana, og námu nadd-
ar af sverðskónum í höfði honum
og skeindist hann af, og svo lét
hann sem honum þætti hið mesta
gaman og hló við jafnan. Og er
svo hafði farið um hríð, þá tók
leikurinn ekki að batna af þeirra
hendi.
Þá mælti Hreiðar: Nú höfum
við átt hér góðan leik um stund,
og er nú ráð að hætta, því að nú
tekur mér að leiðast. Föriun nú
til konungs yðar, og vil ég sjá
hann.
Það 6kal verða aldrei, sögðu þeir,
svo fjandlegur sem þú ert, að þú
skulir sjá konung vorn, og skul-
um vér færa þig til heljar.
Honum finnst þá fátt um og þyk-
ist sjá, að það mun fram fara, og
er nú þar komið, að honum renn-
ur í skap, og reiðist hann, fær
liöndum þann mann, er mest sótti
að honum og verst lék við hann,
og vegur á loft og færði niður að
höfðinu, svo að heilinn var úti, og
er sá dauður. •
Nú þykir þeim liann trautt
mennskur maður að afli, og stukku
þeir nú í víginu, fara og segja
Haraldi konungi, að drepinn var
liirðmaður hans.
Reiðin.
Konungur svarar: Drepið hann
þá, er það hefur unnið.
Eigi er það nú hægra, segja
þeir, er hann nú í brottu.
Það er nú frá Hreiðari að segja,
að hann hittir Magnús konung.
Konungur mælti: Veiztu nú,
hvemig það er að reiðast?
Já, segir hann, nú veit ég.
Hvernig þótti þér? segir kon-
ungur, hitt fann ég, að þér var
forvitni á.
Hreiðar svarar: Illt þótti mér,
segir liann. Þess var ég fúsastur
að drepa þá alla.
Konungur mælti: Það kom mér
jafnt í hug, segir konungur, að þú
mundir illa reiður' verða. Nú vil
ég senda þig á Upplönd til Ey-
vindar, lends manns míns, að
hann haldi þig fyrir Haraldi kon-
12