RM: Ritlist og myndlist - 01.03.1948, Qupperneq 88

RM
O. HENRY,
(1862—1910), ameríakur rithöfundur.
Hét réttu rutfni William Sidney Por-
ter. Fseddur í Greensboro, stundaði
nám viS háskóla í Texas, en i því fylki
átti hann heima fram á fullorSinsár.
VarS 8tarf8maSur i banka, en gerS-
Í8t 8ekur um fjárdrátt og var dæmd-
ur í þriggja ára fangélsi. í fangels-
inu hóf Porter aS skrifa smásögur.
Komu þær út undir nafninu „O. Hen-
ry“, og varS höfundurinn á skammri
stundu frægur maöur. Meivleg örlög
og furSulegir duttlungar lífsins, sem
á 8kammri stundu breyta gæfu í
ógæfu, voru O. Henry löngum viS-
fangsefni. Kímnigáfa hans var mik-
O. HENRY
il, en oft beizk og nöpur. Frægastur
hefur hann orSiS fyrir hinar ágætu
sögur 8Ínar frá stórborginni New
York, þar scm hann lýsir af sál-
fræSilegum skarpleika hinum ólik-
ustu manntegundum, milljónamæring-
um, sem velta sér í allsnægtum, hvers-
dagsfólki, tötralýS og afbrotamönn-
um. Sögumar eru flestar stuttar, til-
gerSarlausar og hressilegar, endir-
inn kemur oft á óvart. O. Henry hef-
ur veriS likt viS Maupassant, enda
er ýmislegt áþekkt um vinnubrögS
þeirra. BáSir eru í hópi þeirra skálda,
sem bezt hafa kunnaS meS smásögu-
formiS aS fara, þótt hvorugur sé e.
t. v. jafnoki höfuSsnillinga hinna
lengri skáldsagna. G. G.
núna“, segir Bill, um leið og hann
brettir upp buxnaskálmamar og
fer að athuga marbletti á fótleggj-
unum. „Við erum í rauðskinnaleik.
Ég er Hank gamli, veiðimaðurinn,
fangi rauðskinnahöfðingjans, og
það á að flá af mér liöfuðleðrið í
dögun. Það veit sá, sem allt veit —
hann kann að sparka, snáðinn!“
Já, það var engum efa bundið,
drengurinn hafði aldrei xmað sér
eins vel um ævina og nú. Hann
hafði svo gaman af liellisdvölinni,
að hann steingleymdi því, að hann
var fangi. Hann skirði mig þegar
njósnarann Snákanga og lýsti yf-
ir, að strax og hermenn lians kæmu
af vígvellinum, yrði ég brenndur
á báli, um sólarupprás.
Svo fórum við að borða. Hann
tróð eins miklu og hann gat komið
upp í sig af fleski, brauði og sósu,
og tók til máls. Borðræða hans
hljóðaði eittlivað á þessa leið:
„Ég hef afskaplega gaman af
þessu. Ég hef aldrei fyrr verið í
útilegu, og ég var níu ára á síðasta
afmælisdaginn minn. Mér er blóð-
illa við að ganga í skóla. Rotturnar
átu sextán dröfnótt liænuegg fvrir
henni frænku hans Jimmy Tal-
bots. Eru nokkrir alvöru rauð-
skinnar í þessum skógi? Ég vil
fá meiri sósu. Eru það hreyfingar
trjánna, sem búa til vindinn? Af
hverju er nefið á þér svona rautt,
Hank? Pabbi minn á fullt af pen-
ingum. Eru stjömar heitar? Ég
gaf Ed Walker tvisvar sinnum á
hann á laugardaginn var. Það er
ekki hægt að veiða froska, nema
maður hafi spottq. Mér er illa við
stelpur. Af hverju eru appelsínur
hnöttóttar? Hafið þið nokkur
82