Ljóðormur - 01.06.1990, Side 26

24
ekur
sjálfsalamella
fram og aftur
og blikkar ljósum sínum
til vegfarenda
Hún:
Láttu smámynt
í rifuna
og ég skal verða
sponsgatið þitt
Hann:
Förum þá
inn í húsasundið,
þar er dimmt
Hún:
Gerum það bara hérna,
hverjum er ekki sama
Hann:
Maður fer hjá sér
Hún:
Vitleysa
Hann:
Jæja þá
Upp með hlífina
íkarus
(Genrikh Sabgír)
Myndhöggvarinn
lauk við styttu sína af íkarusi.
Fyrirsátinn laumaðist burt
og tautaði: „Djöfuls fúskari!
Ég er þó með vöðva á skrokknum,
en ekki eintóma vélarhluta."
Vinimir komu
og sögðu: „Prump!“
Aðeins konurnar sáu,
að þetta var snjallt.
„Hvílíkur kraftur!"
„Sannkallað meistaraverk!"
„Hin forngríska
arfleifð ...“
„Kynferðislega æsandi ..."
„Mig langar að verða ófrísk