Ljóðormur - 01.06.1990, Blaðsíða 61

Ljóðormur - 01.06.1990, Blaðsíða 61
Þórður Helgason 59 manna — og skilar árangri sem án efa gleður þá sem una sér við góðan og vandaðan skádskap — og skemmtilcgan. Vaxa með grasinu Orðin vaxa f kringum mig eftir Þuríði Guðmundsdóttur. Skákprent 1989. Varla verður því haldið fram að Þuríður Guðmundsdóttir fari offari í Ijóðagerð sinni. Nú nýlega kom út eftir hana 6. ljóðabókin Orðin vaxa { kringum mig. Fyrsta ljóðabók hennar, Aðeins eitt blóm, kom út árið 1969. Þuríði hefúr tekist að sigla fleyi sínu klakklaust framhjá því skeri íslensks bókamarkaðar sem sumir halda að sé vítt land og fagurt og á ég þá við skrumið og hégómann sem verður nú æ sterkara einkenni bókaútgáfúnnar og tengist jafnframt æ minna góðum skáldverkum. Þegar Ijóðabækur Þuríðar cru Iesnar verður ekki vart neinna stórra stökka á þessu 20 ára skeiði. Skáldkonan hefur ávaxtað pund sitt vel og áberandi er samfclldur ljóðrænn þráður gegnum allar bækumar, myndmál sem ekki hefur tekið miklum breytingum öðmm en síauk- inni fágun til fullkomnunar. Þrátt fyrir þetta bólar hvorki á einhæfni né þreytandi endurtekningum sömu stefja. Þuríður beitir sjaldan flóknu eða firumlegu myndmáli. Þrátt fyrir það er myndvísi, sterkar Ijóðmyndir, aðall ljóðanna ásamt smekkvísi í orðferi öUu. Fyrsta ljóð bókarínnar er Vormorgunn: Vormorgunn Fiðlur morgunsins fúglar í trjám fótatak raddir blá þögn næturínnar brýtur af sér reifablöðin springur út verður stórt gult ljós sem talar og syngur í sólskini Þetta ljóð getur að mörgu leyti staðið sem dæmi um Ijóðin í bókinni sem heUd. Svo sem fram kemur hér sækir Þuríður oftast myndir sínar til jurtaríkisins. Litum beitir hún mikið og af nærfemi. Innileg- ur tónn ljóðsins og tilfinning eiga mörg systkini f bókinni. í heild fjalla ljóð Þuríðar í þessari bók um dýrustu gjöf lífsins, lífið sjálft, það undur að feðast, lifa og deyja — og feðast að nýju, það undur að fá að njóta gjafanna yfirlætislausu sem ekki verða keyptar en eru lagðar að fótum okkar — og því oftast léttvægar fúndnar: Allt þetta smáa Sólin vindurinn mosi á gráum vegg
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Ljóðormur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ljóðormur
https://timarit.is/publication/1207

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.