Morgunblaðið - 24.02.1961, Blaðsíða 3

Föstudagur 24. febrúar 1961
MORCVNBLAÐIÐ
3
r ■

MIKILL vöxtur hefur hlaupið
í ár í hlýviðrinu undanfarið —■
eins og nánar er skýrt frá í
blaðinu í dag. Blaðið fregnaði
í gær, að brúin yfir Laxá í
Hsekingsdal í Kjós væri í
hættu, vegna þess að mikill
vöxtur hefði hlaupið í ána og
vatnsflaumurinn grafið undan
uppistöðum hennar. Frétta-
menn frá blaðinu komu á stað-
inn um miðjan dag og virtu
fyrir sér vegsummerki. Eng-
inn maður var á staðnum, en
bílar frá Vegagerð íkisins voru
á leiðinni í bæinn. Ekkert virt-
ist athugavert við brúna, þeg-
ar ekið var að henni sunnan
megin, en þegar fréttamenn-
irnir gengu út á hana, birtist
um 10 metra skarð, sem áin
hafði grafið í veginn norðan
við brúna. Áin var mjög breið
og straummikil á þessum stað
.Dráttarvél og kaðalspotti voru bjargráð

BRUI HÆTTU
og greinilegt, að vatnsflaum-
urinn gróf án afláts undan
stöplinum norðan megin við
brúna. Vængurin vestan meg-
in nam enn við veginn, því
áin hafði ekki brotizt þar í
gegn, heldur grafið sig undir
miðjan stöpulinn og rifið með
sér mölina úr veginum þá leið.

Á veginum hinum megin við
skarðið gat að líta tvær drátt-
arvélar og var kaðall strekkt
ur úr annari þeirra yfir í brú-
arriðið og tveir steinar höfðu
verið settir aftan við hjólin,
svo engu var líkara en þetta
væri gert til þess að halda
brúnni á réttum stað. Þetta
var fréttamönnunum mikil
ráðgáta, þar til þeir náðu tali
af Birgi Hannessyni bóndi í
Hlíðarási, sem annar tveggja
bæja í Hækingsdal.
Hann kvaðst hafa bundið
kaðalinn úr dráttarvélinni yf-
ir í brúna til að flytja mjólk-
urbrúsana yfir. Ekkert vað er
þarna á ánni, svo bílar komast
ekki að Hlíðarási og Hækings-
dal fyrr en gert hefur verið
við veginn. Birgir sagði að von
væri á ýtu frá Vegagerð ríkis-
ins, sem ætti að gera nýjan
farveg fyrir ána. Síðan ætti
. . . og afleiðing flóðanna.
Andvígir frum-
varpi um síldar-
útvegsnefnd
SIGLUFIRÐI, 23. febr. — Félag
síldarsaltenda á Siglufirði sam-
þykkti eftirfarandi tillögu ein-
í'óma á fundi sínum fyrir
skömmu:
Fundur síldarsaltenda á Siglu-
firði, haldinn 17. 2. 1961, lýsir
sig andvígan frumvarpi til laga
um síldarútvegsnefnd o. fl., mál
190, skjal 367. Telur fundurinn
að breyting sú, sem lagafrum-
varpið gerir ráð fyrir, sé sízt
til bóta og myndi auk þess
tefja fyrir því að ákjósanlegasta
lausnin í þessu máli fáist, en
það eru frjáls sölusamtök síld-
ararsaltenda.
að stífla árfarveginn, meðan
gert væri við skemmdirnar.
Það sama var gert, þegar brú-
in var byggð í fyrrasumar.
Þetta er sem sagt fyrsti vetur-
inn, sem áin er brúuð á þess-
um stað. Áður fékk hún að
renna eins og hana lysti. Birg-

104 féllu í bardögum
Algeirsborg, 23. febr. (Reuter)
í G Æ R kom til bardaga milli
ir sagði að mikill vöxtur hlypi % franskra hermanna og uppreisn-
- — — f 1_______ ____ 1 Ji _ O O n VI * 1 n 1 VI /I r% lvt mttll
oft í ána á veturna, en þetta
keyrði þó úr hófi. — Það gera <;
hlýindin, bara að hann fari nú
að kólna, a. m. k. í bili, sagði
Birgir. Ég er hálfhræddur um
að þeir komist ekki með ýt-
una yfir ána, fyrr en hún
minnkar.
armanna nærri landamærum
Alsír og Marokkó. Féllu 96 upp-
reisnarmenn og 42 voru teknir
höndum. Skömmu áður hafði
komið til bardaga á landamær-
um Alsír og Túnis. Einnig féllu
í bardögum þessum átta fransk-
ir hermenn og fimmtán særðust.

Fióðið hefur gert brúna að eyju.
1 dag sprakk sprengja úti
fyrir dómhúsi Algeirsborgar,
með þeim afleiðingum að einn
veggur byggingarinnar skemmd
ist verulega og hluti þaksins
hrundi. Enginn mun hafa látið
lífið í sprengingu þessari.
Sprengingin varð snemma í
morgun meðan íbúar voru enn
í svefni, en fólk vaknaði í meira
en mílu fjarlægð og rúður brotn
uðu í nærliggjandi húsum.
Slíkar sprengingar hafa verið
algengar um langt skeið í
Algeirsborg, en hafa aukizt all-
verulega síðustu vikur. Her-
menn og lögregla vinna að rann
sókn málsins, en talið er víst að
evrópskir öfgamenn standi fyrir
sprengingunum og séu þær lið-
ur í baráttu þeirra gegn fram-
göngu stefnu de Gaulle í Alsír-
málinu.
Vann 38 skákir
af 45
EGILSSTÖÐUM, 23. febr. Frey
steinn Þorbergsson tefldi fjöl-
tefli í barnaskólanum hér á Eg
ilsstöðum í fyrradag. Tefldi hann
45 skákir, vann 38, tapaði tveim
ur og gerði 5 jafntefli.
Hér er sumarblíða, vegir auð
ir, en færð á þeim farin að þyngj
ast vegna aurbleytu. —A.B. I
S T\K S T EI \ A R
Óttast afleiðingar
gerða sinna
Auðsætt er nú af Tímanum, al
Framsóknarmenn eru farnir aS
óttast afleiðingar gerða simuu
Þeir eru orðnir hræddir við nið-
urifsbandalag sitt með kommút-
istum. Eins og alþjóð er kunnugt,
hafa kommúnistar og Framsókn-
armenn staðið hlið við hlið í öH-
um tilraunum til verkfalla oc
vinnudeilna undanfarnar vikur.
Tíminn hefur talað um það á degi
hverjum, að ekkert sé nú nauð-
synlegra en kauphækkanir, cnda
þótt leiðtogar Framsóknarflokks-
ins viti eins vel eins og aðrir, sl
af þeim myndi leiða nýtt kapp-
hlaup milli kaupgjalds og verð-
lags og nýja verðbólguöldu yfir
þjóðina.
„Eftir hverju er beðið?“
Timinn birtir í gær forystu-
grein undir þessari fyrirsögn. Á-
telur hann þar ríkisstjórnina
harðlega fyrir að hafa „ekki sýnt
neina viðleitni í þá átt að skipa
sáttanefnd til aðstoðar sáttasemj-
ara eins og venja hefur verið í
öllum meiriháttar kaupdeilum“.
Framsóknarmenn sjá, að hið póli
tíska verkfall þeirra og kommún
ista í Vestmannaeyjum er ekki
aðeins óvinsælt þar í byggðarlag-
inu, heldur og um allt land. Þjóð-
in gerir sér ljóst, að niðurrifs-
bandalag Framsóknar og komm-
únista hefur gert eitt þróttmesta
framleiðslubyggðarlag landsins
að tilraunakanínu öfgastefnu sinn
ar. Það veit öll þjóðin, hvað er
að gerast í Vestmannaeyjum.
Kommúnistar og Framsóknar-
menn hugðust brjóta þar skarð í
múrinn, knýja þar fram kaup-
hækkanir, sem vitað er að fram-
leiðslan rís ekki undir og sem ó-
hjákvæmilega hljóta að hafa í
för með sér aukinn hallarekstur
framleiðslutækjanna.
Tímamenn og kommúnistar eru
nú farnir að óttast að þeir bíði
ósigur í þessu verkfalli. Þá rjúka
þeir upp og kenna rikisstjórn-
inni um allt saman. Verkfallið sé
henni að kenna. Hún hafi ekki
einu sinni fengizt til þess að skipa
sáttanefnd til þess að reyna að
leysa deiluna!!
Þar liggur fiskur
undir steini
Allir vita, að sáttasemjari rík-
isins hefur gert sitt til þess að
reyna að leysa vinnudeilurnar
í Vestmannaeyjum, ekki síður en
aðrar deilur. Þær hafa hinsvegar
reynzt erfiðari viðfangs þar en í
nokkru öðru byggðarlagi, þar
sem komið hefur til átaka um
kaup og kjör á þessum vetri. Á-
stæða þess er einfaldlega sú, að
Framsóknarmenn og kommúnist-
ar, niðurrifsbandalagið, hefur frá
upphafi ákveðið að ekki skuU
samið um neitt í Vestmannaeyj-
um annað en verulega grunn-
kaupshækkun. Þar liggur fiskur
undir steini.
Mig með, sögðu
hrossataðskögglarnir
Tíminn er fokreiður yfir þvi i
gær, að Morgunblaðið hafi skýrt
frá því að kommúnistar hafi beð-
ið ósigur í stjórnarkosningum ný-
lega í Hinu íslenzka prentarafél-
agi. Þetta sé misskilningur, segir
Tíminn, „átta andstæðingar nú-
verandi stjórnar félagsins“ voru í
kjöri og „eru þrír þeirra Fram-
sóknarmenn, einn óháður og f jór-
ir kommúnistar“.
Mig með, sögðu hrossataðs-
kögglarnir. Framsóknarmönnum
er sannarlega ekki of gott að láta
það koma í ljós að þeir stóðta
að sameiginlegu framboði með
kommúnistum í Hinu islenzka
prentarafélagi, og eiga sinn þátt
í ósigri hins sameiginlega fram-
boðslista niðurrifsbandalagsiiM
þar.