Morgunblaðið - 12.06.1965, Qupperneq 23
Laugardagur 12. júní 1965
MORCUNBLAÐI0
23
Bændur — Ryðverjið
Látið ekki landbúnaðartækin verða ryðinu að bráð.
Ryðverjið með undraefninu TECTYL.
Fæst á útsölustöðum B. P. um land allt.
Ryðvörn
Heimdallarferð I Heiðmörk
Efnt verður til gróðursetningar ferðar í Heiðmörk nk. sunnu-
dagskvöld 13. júní. — Lagt verður af stað frá Valhöll kl. 19,30.
Veitingar í Félagsheimilinu að gróðursetningu lokinni.
HEIMDALLUR FUS
Blöðrur — Blöðrur
25 TEGUNDIR.
17. JÚNÍ blöðrur.
FLÖGG — FLÖGG
Heildsölubirgðir:
Eiríkur Ketilsson
Garðastræti 2. — Símar 23472 og 19155.
4
LESBÓK BARNANNA
Hecfor Malot:
Remi og vinir hans
35. Eftir að gesturinn
var farinn og allt orðið
kyrrt, flýttum við okkur
að ná i Brio, tókum sam-
an dót okkar og lögðum
á flótta. Við höfðum heyrt
að móðir okkar byggi við
fagurt torg í London, og
þegar við komum þan,gað
fundum við bráðlega hús-
ið með nafninu Beau-
mont á hurðinni.
Þjónn fylgdi okkur inn
til frú Beaumont, en þar
var einnig staddur gamli
tnálfærslumaðurinn henn
ar, herra Gray.
Frú Beaumont tók okk-
ur opnum örmum, en ég
gat aðeins stamað fram,
að ég þyrfti að segja
henni frá leyndarmáli.
Carlo varð að halda sög-
unni áfram og segja frá
því, sem við höfðum
heyrt talað um í sígauna-
vagninum. Þe,gar hann
endurtók, það sem mágur
hennar hafði sagt við
I „föður" minn, hrópaði
hún: „Remi, sonur minn!“
og faðmaði mig að sér.
Herra Gray, sem hafði
hlustað á samtalið, sagði
ið fá yrði sannanir fyrir
því, að ég væri sonur frú
Beaumont.
36. „Um það efast ég
ekki‘, sagði móðir min.
„Ég hefi fundið til þess
frá því fyrsta, að ég sá
hann. Hann er Charles,
sonur minn, sem ég hélt
að hefði drukknað í ánni.“
Nú var sent eftir fóstru
minni, konu Barberins,
svo að hún gæti sannað
sögu okkar. Hún býr nú
hjá okkur. Carlo er hérna
líka og gamli, tryggi hund
urinn minn, hann Brio.
„Faðir“ minn, sem til
allrar hamingju var ekki
faðir minn, var tekinn
fastur og játaði allt. Fað-
ir minn, maður frú Beau-
mont var löngu dáinn. Og
móðir mín vildi ekki
senda mág sinn í fang-
elsi, en hann varð að
flytja úr landi.
Stundum tökum við
Carlo fram gömlu hljóð-
færin okkar og syngjutn
gamla vísu um munaðar-
lausan dreng —, og ég er
glaður yfir að eiga nú
móður, frændur og vinL
— Endir —
9 árg.
Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson.
12
12. júní 1965
G/ncr Bell - Zano:
BONGO
— Litli apinn í dýragarðinum —
BONGÓ litli átti heima 1
dýragarði. Það var stór
dýragarður með ljónum,
tígrisdýrum, fílum, selum,
bjarndýrum og refum. En
flest fólkið, sem heim-
sótti dýragarðinn fór
þangað fyrst og fremst
til að sjá apann, hann
Bongó. Það fór heldur
ekki fram hjá Bongó. Þetg
ar hann sá öll þessi
mörgu ancflit fyrir utan
búrið, stara á sig, var
hann bæði stoltur og
hamingj usamur.
Bongó lék ýmsar list-
ir og kom krökkunum til
að hlægja. Stundum- var
hann svo sniðugur, að
allir viðstaddir veltust
um af hlátri.
Einn daginn var helli-
rigning og fáir komu 1
dýragarðinn. Bongó var
einmana. Hann saknaði
allra þessara brosandi
andlita. Hann saknaði
barnanna, sem hrópuðu:
„Hæ, Bongó! Stattu á
höfðinu! Klifraðu upp
rimlana!“