Morgunblaðið - 11.07.1965, Blaðsíða 25

^ SunnuÆagtir 11. Jðlí 1965
MORGUNBLAÐIÐ
25
Joiin Lindsay stórkaupmaður
Minning
LÁTINN er Mr. John Lindsay,
stórkaupmaður hér í bænum, og
verður hann lagður til hinztu
hvíldar í íslenzkri mold á morg-
un mánudaginn hinn 12. júlí. And
iát hans bar þannig að höndum,
að þau fajónin, ásamt dóttur
þeirra, voru á ferðalagi sér til
hvíldar og hressingar, og voru
þau stödd í borginni Yittel á
Vogesahálendinu í Frakklandi,
er hann varð bráðkvaddur.
Hér er sannarlega hægt að
segja, að horfinn sé af sjónar-
sviðinu stói'heiðarlegur kaup-
sýslumaður, sem ekki mátti
vamm sitt vita í neinu. Hann var
vandaður í viðskiptum, orðheld-
inn og hjálpsamur, — hafði til
að bera öll beztu einkenni
brezkra kaupsýslumanna.
John Lindsay var skozkur að
•ett, fæddur í Edinburgh hinn
8 marz 1893. Fjölskyldan var
fjölmenn og voru þau níu syst-
kini. Af þeim eru nú aðeins tvö
á lífi, elzta systirin 82ja ára og
Archie fyrrv. lögregluforingi,
sem komið hefir hingað 1 heim-
sókn, og er vel kunnugur ís-
lenzkum högum og háttum. Hefir
hann orðið mörgum íslendingum
að liði þar ytra. John Lindsay
hélt ávalt tryggð við ættingja
sína og hafði samband við þá
meðan hann lifði.
Eins og aðrir iandar hans,
þjónaði hann í brezka hernum
um skeið og var í einni herdeild
riddaraliðsins — The Kings Body
Guard. — Hann barðizt í heims-
styrjöldinni fyrri 1914 til 1918,
tók þátt í orrustunni við Ypres
1915, særðist þar, og fyrir fram-
göngu sína var hann sæmdur
mörgum tignar- og heiðursmerkj-
um. Hann lézt því mjög s,vo nærri
þeim slóðum, þar sem hann hafði
faáð harðasta hríð á yngri árum.
Hann kom hingað fyrst til
landsins árið 1914 til fiskkaupa
é Austfjörðum. Síðar er það svo
að hann kemur aftur hingað ár-
ið 1926, til að ganga frá sérstök-
um samningum vegna fiskkaupa.
Var svo til ætlast að hér yrði
aðeins um þriggja vikna dvöl að
ræða. En þessi dvöl varð lengri
en ráðgert hafði verið, því hér
ílentist hann og starfaði í nær-
felt fjörutíu ár.
Á árunum 1906 til 1932 hafði
hann á hendi umsvifamikil fisk
kaup hér á landi fyrir hið þekkta
fyrirtæki Hawes & Co., Ltd., í
London. Komu þá þegar í ljós í
fari hans þeir frábæru eiginleik-
ar hins vandaða manns — að
lofa engu nema því sem hægt
var að efna — og að efria allt
sem lofað var; gilti þar jafnt um
munnleg loforð og skriflega
samninga.
Síðar stofnaði hann sitt eigið
fyrirtæki, og rak hér happasæla
umboðs- og heildverzlun um
margra ára skeið. John Lindsay
naut hins bezta trausts margra
erlendra stórfiyrirtækja, Qg hafði
mörg ágæt umboð. Hann hefði
vitanlega getað siglt hærra, og
rekið kaupsýslu sína í stærra
formi, en þar kom til greina var-
kárni hans og vönduð skaphöfn.
Fyrir tveim árum seldi hann svo
fyrirtæki sitt, en veitti því for-
stöðu til dauðadags.
John Lindsay kvæntist hinn
12. nóvember 1936 hinni ágæt-
ustu konu, Sigurborgu, dóttur
þeirra hjóna Ólafs G. Eyjólfsson-
ar stórkaupmanns, fyrsta skóla-
stjóra Verzlunarskóla íslands og
Jónínu Magnúsdóttur, Sigurðs-
sonar, hins alþekkta bændahöfð-
ingja að Grund í Eyjafirði, og
standa því að henni hinar ágæt-
ustu ættir. Hjónaband þeirra var
farsælt, og eru börn þeirra þau
John Ólafur, kvæntur Arnheiði
Agnarsdóttur, og Ann Helen ó-
gift heima.
Á heimili þeirra hjóna var
gott að koma, þar mætti manni
alúð og höfðingsskapur þeirra
beggja. Ég sem þessar línur rita,
þekkti það af eigin raun, og er
mér ljúft að minnast þeirra
stunda með ánægju og þakklæti.
Ég held að Jofan Lindsay hafi
verið gæfumaður hér á fslandi.
Hér eignaðist hann trausta og
trygga eiginkonu, góða vini og
bar aldrei skugga á þá vináttu.
ísland reyndist honum vel; á
sama hátt reyndist hann hér góð
ur borgari. Hann hélt tryggð við
ættland sitt, en bar ávallt hlýjan
hug til íslands. Hann vann meira
landkynningarstarf en flesta
hefir grunað. Eftir hann liggur
fjöldi greina í brezkum blöðum
og tímaritum, varðandi íslenzk
mál og íslenzka hagi. ann var
mikilvirkur þátttakandi í félag-
inu „Anglia" og vann þar bæði
þjóð sinni og íslandi mikið gagn.
Þegar vð kveðjum John Lind-
say, þá höfum við í huga mætan
og grandvaran mann, og munu
þeir sakna hans lengi sem til
hans þekktu.
Ég og fjölskylda mín vottum
eiginkcnu hans og börnum þeirra
okkar innilegustu samúð.
Sveinn Þórðarson.
Karl Sigurðsson
leikari — Minning
Starfsaldur margra ísflenzikra
leikara hefur reynzt sorglega
stuttur og er ekki örgrannt um
að erfiðum aðstæðum megi stund
tim um kenna. Leikarar Leikfé-
lags Reykjavíkur hafa löngum
átt strangan og langan vinnu-
dag, því að bæði hafa heimtað
sinn tíma, listin og brauðstritið.
Nú er að rofa til eitthvað, um
leið og gerðar eru listrænar kröf-
ur til okkar leikara sem atvinnu
leikara, verður einnig að búa
þeim skilyrði til að hafa atvinnu
af list sinni. Þeim mun sárara er
að missa nú einn úr hópnum, sjá
enn einn leikarann falla fyrir
aildur fram.
Karl Sigurðsson var fæddur í
Bolungarvík 20. nóvemiber 1919.
Foreldrar hans voru Ingibjörg
Jónsdóttir Bachmann (d. 1957)
og Sigurður Sófus Karlsson pípu
lagningameistari, sem enn lifir.
Fluttist hann með foreldrum
sínum til Rvíkur þegar 1920.
Hann nam iðn föður síns og
stundaði hana lengst af með
meistararéttindum. Hin síðustu
ár starfaði hann hjá J. Þorláks-
son og Norðmann. .
Leikferill Karls Sigurðssonar
var ekki óslitinn og hlutverkin
urðu því ekki eins mörg og ætla
mætti. Hann lék kornungur mik-
ið méð Litla leikfélaginu, sem
Sigurður
Minning
Fæddur 12. janúar 1882
Dáinn 6. júU 1965.
í gær var til moldar borinn
Sigurður Einarsson verkamaður
Starhaga 14, en hann var bráð-
ikvaddur að heimili sínu 6. þm„
83 ára að aldri. Sigurður fæddist
að Vindboriði á Mýrum við Horna
fjörð 19. j-anúar 1882. Hann var
sonur hjónanna Hólmfríðar
Bjarnadóttur og Einars Sigurðs-
sonar, sem litlu síðar fluttu að
Hauikafelli í sömu sveit og bjuggu
þa-r, unz þau fkittu austur á
land um aldamótin, og nokkr-
um árurn síðar fluttu þau vest-
ur á Patreksfjörð. Þau hjón áttu
8 börn, 6 sonu og 2 dætur, og
bjuggu við fátækt á litlu býli,
sem nú er fyrir nokkru komið í
eyði. Sigurður heitinn var elztur
bræ'ðranna, og ha-nn fór úr for-
eldralhú&um, þegar hon-um var
vaxinn svo íiskur um hrygg, að
hann taldi sér fært að spila á
eigin spýtur. Hann fór austur á
fjörðu, en á þeim árum lá þang-
að leið þeirra, sem fundu að sér
kreppt heima í Hornafirði. 23
ára að aldri kvæntist hann Mar-
gréti Benjamínsdóttur frá Ósi
í Hjaltastaðaþinghá, mætri og
mikilhæfri konu. Þau hófu bú-
skap í Vopnafirði og bj-uggu þar
til ársins 1920. Þá fl-uttu þau til
Patreksfjarðar, en þangað voru
þá foreldrar hans og systkini
komin. Þá hittust þeir bræðurnir
6 á ný og héldu þar hópirnn um
tvo áratugi. Þeir gengu undir
heitinu Kambsbræ'ður og settu
svip á þorpið um skeið fyrir
framtak og dugnað við sjósókn
og forustu í verkalýðsmálum.
Einarsson
Þar stundaði Sigurður . sjó-
mennsku með bræðrum sínum,
en lagði jafnfram stund á önnur
störf, svo sem trésmíðar og skó-
smíði. Ek-ki er mér k-unnugt um,
að hann hafi stundáð nám í þess-
um greinum, en hann var hagur
að eðlisgáfu og gekk með sannri
alúð að hverju því starfi, sem
hann tók sér fyrir hendu-r. Á
efri árum sínum, þegar þrek
var tekið að dvina, van<n hann
við netahnýtingar heima hjá sér,
og það voru ekki marga-r stund-
ir, sem honum fél'l verk úr
hendi fram til hins síðasta.
Þau hjónin eignuðust 3 dætur,
og andaðist ein þeirra í æsku.
Fjölskyldubönd voru sterk og
innileg. Ári'ð 1949 fluttu þau
hjónin til Reykjavíkur, þar sem
þau bæði hafa nú borið beinin.
Dæturnar báðar voru með þeim
í heimili og dóttir annarrar
þeirra. 1954 sá Sigurðu-r á bak
kon-u sinni, en hann bjó áfram
í skjóli dætra sinna, og son dótt-
urdótturinnar tók heimMið ti-1
fósturs, og hefur ekki verið til
sparað að búa hann undir lífið,
svo að rætast megi draumar um
manndómsríka framtfð.
Sigurður Einarsson var lágur
méðalmaður á hæð, en þreklega
vaxinn. Hann var manna við-
felldnastur i viðkynningu, fram-
gangan h-ljóðilát og sameinaði
létta gamansemi og alvöruþunga.
Þegar í barnæskun varð lífið
nokkuð harður skóli, eins og víð-
ar vildi verða fyrir aldamótin
síðustu, en hann lærði að brjót-
ast í gegn og gera sér lífi'ð á-
nægjulega vegferð. Á æsku-
himni hans voru ýmsar blikur,
en því meir sem á leið, varð
bjartara yfir lífi hans og bjartast
um lokin. Síðustu kveðjum til
faans fylgir þakklæti allra, sem
honum kynntust, og ástúðarsökn-
uður afkomenda hans og ekki
sízt litlu dótturdótturbarnanna.
Gunnar Benediktsson.
Véismiðfa — Verkstæði
Til leigu er góð vélsmiðja í fullum rekstri
í ágætum húsakynnum. Tilboð merkt:
„X -f Y — 7991“ sendist Mbl.
m.a. sýndi nokkur leikrita Ósk-
ars Kjarta-nssonar, en m-eð Leik-
félagi Reykjavíkur lék hann
fyrst sem unglingur í Allt er þá
þrennt er 1935. Síðar stundaði
hann n-ám í leiklistarskóla Ævars
R. Kvarans og lék þá á eftir
allnokkur hultverk í Þjóðleik-
húsinu og Iðnó, m.a. í Jóni bisk-
up Arasyni, Snædrottningunni og
Heilagri Jóhönnu í Þjóðleikfaús-
inu og í Önnu Pétursdóttur,
Segðu steininum og Gald-ra-
Lofti í Iðnó. En mest kvað þó að
Karli Sigurðssyni á sviðinu und-
anfarin 6—7 ár, hann var þá
einn hinna traustustu í leikhóp
Leikfélags Reykjavíkur. Hlut-
verkin voru ekki alltaf stór, en
hlutverk þurfa ekki alltaf a’ð
vera stór til að verða minnisstæð,
sem kunnu-gt er, og hver man
ekki rukkarann í Hart í ba'k,
hjúið Télegin í Vanja frænda
eða Pétur bónda í Ævintýri á
gönguför. Hann lók líka hkit-
verk Assesors Svales í sama leik
riti og naut þar góðrar söng-
raddar sinnar, sem og í hlut-
verki jafnvægismálaráðfaerrans
í Delerium búbónis. Karl hafði
yndi af tónlist og lék á ýmis
faljóðfæri, m.a. var hann fór-
göngumaður að stofnun mandó-
- iín hiljómsveitar, sem starfaði hér
I um nok-kurt skeið við góðan orð-
| stír. Síðasta hlutverk Karls var
! lögreglu-stjórinn í Sú gamla kem-
| ur í heimsókn eftir Dúrrenmatt.
Karl átti góðan og virkan þótt
í starfi Leikfélags Reykjaví-kur
| hin síðust-u ár. Haain var vara-
ritari félagsins og tók oft sæti 1
leikfaúsráði sem varamaður. Han-n
i vár og iðulega í hópi prófdóm-
i ara í leiklistarskóla félagsins. Og
j hann átti sæti í samninganefnd
Féla-gs ísl. leikara. öll þessi störf
rækti hann af látlausum áfauga,
en-da var honu-m velferð Leikfé-
lags ReykjEvvikur mjög hjart-
fólgin. Ha-nn var tillögugóðui
maður, sem hugsaði vandlega
favert m-ál, ósérfalífinn og greið-
vikinn og óvenjulega ósíngja-rn
maður, hreinskilinn og tryggur.
Engan veit ég, sem ekki varð
hlýtt ti-1 han-s við kyn-ningu, en
yfirlætisleysi han-s var á þa-nn
veg, að ekki M í augu-m uppi
favers virði hann var Leikfélag-
inu á sviði og utan. Hann vai
drengur góðu-r og á minning
faans feilur enginn skugigi.
EftirHfandi konu hans, önnu
Sigurðardóttur, votta ég samúð
mína og annara vina hans i Iðnó,
svo og föður hans og börnum
hans sex.
Sveinn Einarsson.
AlLTAf FiÚlCAR VOLKSWAGEh
VOLKSWAGEN
tlCEBH 1965
UPPSELD
IaiUMiiiiiiii _
HEKLA hfl