Morgunblaðið - 03.11.1965, Blaðsíða 21

r
Miðvikudagur 3. náv. 1965
MORGU N BLAÐIÐ
21
„Skammvinna ævi ]»ú verst
í vök,
þitt verðmæti gegnum lífið
er fómin.
En til þess veit eilífðin
alein rök.“
Kinar Benediktsson.
NÝKOMINN heim aftur frá 63.
þingi Alþjóða-Ólympíunefndar-
innar, sem haldið var í höfuð-
Iborg Spánar — Madrid — frá 5.
til 10. október sl., þykir mét
hlýða að segja hér nokkuð frá
því, sem var gerðist. Þetta var
eitt merkasta Olympíuþing, sem
háð hefir verið, vegna þess hve
'v 1
- -r ‘-X'
Útsýni yfir Madrid, í baksýn sést konungshöllin.
Benedikt G. Waage:
A þingi alþjdða Qlympiu-
nefndarinnar í Madrid
vel tókst að Ieysa deilumálin,
sem virtust óleysanleg í fyrstu,
og blöð um allan heim höfðu
deilt um meir og minna. En það
var um þátttöku Austur- og Vest
ur-Þjóðverja í Olympíuleikun-
um. Austur-Þjóðverjar vildu fá
að keppa, sem sjálfstæð þjóð á
Olympíuleikunum og óháð Vest-
ur-Þýzkalandi, þrátt fyrir það
að Olympíulögin mæla svo fyr-
ir, að aðeins EIN þjóð megi
aenda keppendur á leikina undir
þjóðfána sínum. —
Benedikt G. Waage
Þann 3. október *!. lagði ég
efstað á Ólympíuþingið. Flug-
ferðin, með GULLFAXA gekk
ágætlega til Lundúnaborgar, —
og svo þaðan eftir nokkra klst.
bið, til Madrid, með spánskri
flugvél (þotu). Flugferðin tók
réttar átta klst. Veðrið var ekki
sem bezt í Madrid, meðan ég
dvaldi þar; gekk á með rigninga
skúrum, rétt eins og hér heima,
þótt rokið væri þar ekki eins
mikið og hér.
Þann 6. október var Ólympíu-
þingið sett í hinu stóra og vist-
lega Þjóðleikhúsi í Madrid með
inikilli viðhöfn, að venju. Forseti
Ólympiunefndar Spánverja, José
Antonio Elola-Olaso, bauð full-
trúana sérstaklega velkomna, svo
og aðra gesti, en þama voru allir
helztu forystumenn Spánverja
með Franco í fararbroddi. Hús-
ið var fullskipað. Þá flutti for-
seti Alþj. Ól.-nefndarinnar ræðu
og þakkaði viðtökurnar og minnt
ist hugsjóna Ólympíuleikanna og
starfsemi í rúm 70 ár, er væri í
þágu allra þjóða. En Alþjóða
Ólympíunefndin var stofnuð 23.
kvæði franska íþróttaleiðtogans
júní 1894 í Parísarborg, að frum-
Pierre de Couibertin. Bað hann
•ð lokum Franco, einræðisherra
Spánverja, að sitja Ólympíuþing-
ið, sem hann og gerði, með fáum
orðum. Síðar um kvöldið bauð
Franco þingfulltrúum á sinn
fund í stjórnarhöllinni. Þar
sæmdi hann forseta Alþj. Ól-
nefndarinnar, háu heiðursmerki.
Áður en ræðuhöldin hófust við
þingsetninguna, lék Synfóníu-
hljómsveit Madrid nokkur fög-
ur hljómsveitarverk sem mikil
ánægja var að heyra. Að lokum
lék hljómsveitin þjóðsöng Spán-
verja og ólympíu-hljómkviðuna,
en nær 200 manns voru í hljóm-
sveitinni. Væri skemmtilegt ef
við ættum svo fjölmenna hljóm-
sveit. Þegar að þjóðsöngur Spán-
verja var leikinn stóðu atllir
upp nema knéfiðluleikarar
(„selló-leikarar). —■
Daginn eftir hófust svo þing-
fundir, en þeir fóru fram í gisti-
húsinu Palace og stóðu yfir dag-
lega í vikutíma, eins og áður
segir. 38 málefni lágu fyrir þing
inu, og voru mörg þeirra vanda-
söm og erfið úrlausnar eins og
um þátttöku Þýzkalands í leikj-
unum. Eins og áður segir tókst
samkomulag um þátttöku Austur
og Vestur-Þjóðverja í Ólympíu-
leikunum á þann hátt, að þeir
skyldu keppa sameiginlega, sem
EIN þjóð; ganga inn á leikvöll-
inn undir hinum gamla þrílita
þjóðfána þeirra, með Ólympíu-
hringjunum fimm í miðju fán-
ans, eins og var á Tokíó-leikjun
um, 1964. Heimilt var þeim þó
að ganga í tveimur fylkingum
inn á leikvöllinn, ef þeir vildu
það heldur. Báðir forystumenn
Ólympíunefnda lýstu ánægju
sinni yfir þessum úrslitum.
Þá var mikið rætt um keppn
isgreinar sumarleikjanna, hve
margar þær skyldu vera. Áður
var búið að samþykkja að þær
skyldu vera 18 í Mexico City
1968, auk tveggja sýninga-íþrótta
en nú var samþykkt að keppnis-
greinar skyldu vera 21 alls á
Ólympíuleikunum 1972. Hinar
nýju íþróttagreinar voru boga-
skot, handknattleikur og japanska
glíman Júdó. Munu allir hand-
knattleiksmenn fagna því, að nú
loksins er handknattleikur Ólym
píuíþrótt. En í þessari flokka-
íþrótt hefir íslendingum vaxið
ásmegin hin síðari árin, eins og
alkunnugt er.
Þar 9em íþróttagreinum er
mjög áskipað á sumarleikunum,
var nokkuð rætt um það, hvort
ekki mundi heppilegra og flytja
nokkrar íþróttir frá sumarleik-
unum á vetrairleikina, eins og
blak, handknattleik, körfuknatt-
leik og £i. — þar sem hér væri
eiginlega um vetraríþróttir að
ræða, sem auk þess færu fram
innanhúss. Þó var ekkert endan-
lega afráðið um þetta. — Virðist
þó hér vera fundin leið til að
fækka íþróttagreinum sumar-
leikjanna sem nú er varla hægt
að ljúka á hálfum mánuði, eins
og vera ber. — Þá hafa nokkur
vandamál skapast vegna knatt-
spyrnunnar. Eins og kunnugt er
keppa áhugamenn og atvinnu-
menn innan Alþjóða knatt:pyrnu
sambandsias (FINA), en á Ólym
píuleikunum mega aðeins keppa
áhugamenn. Hefir því komið til
mála að FINA yrði aðeins sam-
band áhugamanna; en að at-
vinnumenn yrðu að stofna sitt
sérstaka samband. Er þetta nú
í athugun fyrir næsta þing
þeirra. Þá voru ræddar tillögur
um bréytingar á Ólympíulögun-
um og flestar þeirra samþykkt-
ar; ganga þær í þá átt að full-
komna skipulag Ólympíuleik-
anna, svo að þeir verði sú frið-
ar- og frelsishátíð, sem allir þrá
og óska. Um litarhátt keppand-
ans, stjórnmálaskoðun éða trúar-
brögð var ekki deilt, enda hafa
þau engin áhrif eða þýðingu á
þátttöku keppandans í Ólympíu
leikunum. Þar eru allir réttháir.
Og frá því mikilsverða atriði
verður aldrei fallið. Ólympíu-
leikarnir standa og falla með
þessu ákvæði, um fullt frelsi
keppandans á leikvelli, þar sem
stjórnmálaskoðun hans, trúmál
eða litarháttur hefir ekkert að
segja, heldur aðeins afrek hans
og ágæti. Af þessum átæðum er
Ólympíuleikir nútímans, mesta
frelsisins og friðarhátið mann-
kynsins í verki. Ólympíuleikim-
ir em haldnir fjórða hvert ár
víðsvegar um heim. —
Á leikvellinum er aðeins
spurt um afrek og ágæti kepp-
andans: Hvað hann geti hlaupið
hratt, stokkið hátt, glímt glæsi-
lega, synt rösklega eða farið
létt á skíðum. Keppandinn á að
sanna oss manngildi sitt og mátt
með því að hlaupa hraðar en
beppinauturinn, stökkva hærra,
glíma glæsilegar, synda röskleg-
ar eða fara léttar á skíðum,
hvort sem er í bruni, göngu,
stökki eða svigi. Þess 'vegna er
það svo mikilsvert að íþrótta-
maðurinn æfi svikalaust. Hann
nær aldrei verulega góðum
árangri, nema hann æfi daglega
og dyggilega að staðaldri. Gleym
ið ekki að með samvizkulegiri
þjálfun nást afrekin. Þessvegna
vetrða þeir íþróttamenn, sem
hugsa til Ólympíufarar 1968, að
fara nú þegar að æfa, svo að beir
komist í þá þjálfun, sem sæm-
andi er þátttakanda í Ólympíu-
leikunum. Að þeir nái auðveld-
lega lágmarks-takmarkinu í
íþrótt sinn.
Þá gaf Ólympíunefnd Frakka
ítarlega skýrslu um undirbúning
vetrarleikjanna 1968, sem fram
eiga að fara í fjallaborginni
Grenoble í Alpafjöllum. Sömu-
leiðis flutti Ólympíunefnd
Mexico fróðlega og fjölibreytta
skýrslu, um undirbúning sumar-
leikjanna, sem fram eiga að
fara í höfuðstað þeirra, Mexico
City í október 1968. Báðar þess-
ar skýrslur báru vott um að
framkvæmdir og undirbúningur
vetrar- og sumarleikjanna 1968
ganga samkvæmt áætlun. Nær
öll íþróttamannvirki eru full-
gerð. Verið er nú að byggja bíla-
brautir yfir fjallaskÖrðin hjá
Grenoble, svo fljótara verði að
komast á milli skauta-, skíða- og
sleða brautanna. Bæði Frakkar
og Mexicanar hafa mikinn áhuga
á að vanda sem bezt allan undir
búning og mannvirkjagerð, svo
að allir verði ánægðir.
Kostnaður hvers keppanda á
vetrar- og sumarleikjunum 1968,
verða aðeins sex dalir á dag,
þ.e. fæði og gisting í Ólympíu-
þorpinu.
Vetrarleikirnir eiga að byrja 5.
febrúar 1968 og standa yfir í tíu
daga; en sumarleikirnir í Mexico
City hefjast 10. október 1968 óg
ljúka væntanlega á 16 dögum,
þó íþróttagreinar verði þá 20 að
tölu. Vonandi fær Ólympiu-
nefnd Íslands góða samninga, við
hin góðu og glæsilegu flugfélög
vor um Olympíuförina 1968, þeg
ar þar að kemur.
Vegna þess að höfuðborg
Mexico liggur á 2200 metra há-
sléttu, hefir mikið verið rætt um
hvort háfjallaloftslagið hefði
ekki óþægileg áhrif á keppendur.
Sumar þjóðir telja loftslagið
heppilegt fyrir keppendur, aðrar
óheppiley' ”:i þess að ganga úr
skugga ’ tta, hafa nokkrar
þjóðir, j meða.1 Bandaríkja-
menn, Bretar og Svíar sent
íþróttagarpa sina þangað, ásamt
læknum, sérfræðingum og þjálf-
urum. Verður fróðlegt að sjá
þessar skýrslur sem þeir hafa
lofað að gefa um athuganir sínar,
því eftir þeim munu flestir haga
þjálfuninni. Nýjustu fréttir segja
að maraþon-hlaupið verði í 1000
m hæð og kappróðurinn í 1500
m hæð, en þetta eru með erfið-
ustu íþróttagreinunum. Aðrar
greinir er ekki talin þörf á að
fiytja af leikvangnum í Mexico
City. — Loks má geta þess, að
þeir hafa fengið fyrrv. forseta
landsins, Adolfo Lopez Mateos,
til að takast á hendur forystu-
og framkvæmdastjórn Ólympíu-
leikanna. Og mun ekkert til spar
að, að þeir megi fara sefn bezt
úr hendi, og verða þjóðinni til
sóma. Vitanlega færa þeir sér í
nyt, allt það bezta, sem fram hef-
ir komið á undanförnum Olym-
píuleikum.
Þá voru nokkrir nýir fulltrúar
samþykktir í Alþjóða ólympíu-
nefndina, og nokkrar þjóða-Ol-
ympíunefndir, sem nú eru orðn-
ar 120 að tölu, — og í öllum
heimsálfum. Á næsta Ólympíu-
þingi, sem haldið verður í Róma-
borg næsta ár, verður tekin
ákvörðun um hvar Ólympíuleik-
arnir 1972 skulu háðir. Sagt er
að Frakkar vilji halda þá í París
arborg. En fleiri koma þar við
sögu, eins og t.d. Bandaríkja-
merm.
Loks var rætt um fjármálin og
framtíð Ólympíuleikanna og þá
hugsjón, sem við þá eru tengdir.
Ólympíunefnd íslands þarf að
taka það til athugunar, hvort
ekki er hægt að fá að sýna isL
glímuna á Ólympíuleikunum
1968, eins og á leikunum 1908 og
1912. Ekki er um það að ræða
að glíman okkar verði keppnis-
íþrótt, á Ólympíuleikunum þar
sem a.m.k. 25 þjóðir Verða að
iðka íþróttina, svo hún sé talin
Ólympíuíþrótt.
_ Oft vilja menn gleyma því að
Ólympíuleikimir eru annað og
fleira en íþróttakeppni. Þar geta
menn líka þreytt andlegar íþrótt-
ir, tekið þátt í bókmenntum,
hljómleikum, höggmynda- og
málverkakeppni. Höfum við áð-
ur tekið þátt í höggmynda- og
málverkakeppni 1948 í Lundúna-
borg og 1952 í Helsinki. Voru
þar listamennirnir Ásgeir Bjarn-
þórsson og Guðmundur heitinn
Einarsson, frá Miðdal, sem það
gerðu með góðum árangri.
Sjálfsagt er að hinn fagri
krossfáni vor blakti á Ólympíu-
leikunum í framtíðinni, meðal
annarra fána fullvalda þjóða, svo
vor litla þjóð á Norðurslóðum,
gleymist ei, þegar keppt er um
manndóm og menningu. Gleym-
um ekki, að manndómur og
menning fer ekki éftir mann-
fjölda heldur eftir ágæti og af-
reki hvers og eins.
Heim frá Spáni fór ég um
Kaupmannahöfn, þar sem ég
heyrði um vinsældir sendiherra
hjónanna Gunnars Thoroddsens
og hans glæsilegu húsfreyju. —
Allir íslendingar, sem ég hitti í
utanförinni, en þeir voru marg-
ir, báðu að heilsa heim.
Rvík, fyrsta vetrardag 1965.
B E N N Ó.
Lærið félagsstörf og mælsku
lijíi óháðri fræðslustofnun
Námsflokkur í félagsstörfum og mælsku hefst n.k.
sunnudag í kvikmyndasal Austurbæjarbarnaskóla
kl. 2 e.h. Kennt verður 10 sunnudaga, 2 klst. í senn.
Kennari: Hannes Jónsson, félagsfræðingur.
Þátttökugjald kr. 350.00.
Innritun í bókabúð KRON.
FELAGSMALASTOFNUNIN
Póstholf 31 — Iteykjavík — Simi 10621