Morgunblaðið - 10.03.1966, Síða 3

Fimmtudagur 10. marz 1966
MORCU N BLAÐIÐ
3
Concord tekur á sig mynd
Hluti af skrokk og væng Concordþotunnar rétt
innar.
áður
en
hann var
fluttur til tilraunastöðvar
TJNNH) er nú af kappi við
smíði Concord-risaþotunnar,
en Bretar og Frakkar standa
sameiginlega að smíðinni, sem
fram fer í Frakklandi. Risa-
þotan Concord á að fljúga yf-
ir hljóðhraða. Samkvæmt á-
ætlun á hún að fara í reynslu
flug 1968. og þremur árum
síðar er gert ráð fyrir því, að
Concord-þotan verði tekin i
notkun á flugleiðinni
London og NY. Mun Concord
aðeins verð’a þrjá klukkustund
ir að fljúga yfir Atlantshafið.
4. marz sl. var miðhluti
vængs tilraunaþotunnar, sem
í smíðum er fluttur um götur
Toulöuse í Frakklandi, svo og
hluti af skrokknum. Var
hvorttveggja flutt til tilrauna
stöðvar Etablissement Aeran-
autique de Toulouse í Pont
de L’Hers. Þar munu flugvéla
hlutirnir vera þrautprófaðir.

Hér standa helztu ráðamenn Concord-áætlunarinnar með
líkan af risaþotunni fyrir framan sig. Frá vinstri: Pierre
Satre, tæknilegur framkvæmdastjóri, R.S. Brown, British
Aircraft Corporation og Bernard Dufour, framikvæmdastjóri
Sud Aviation.
— Dönsku
kosningarnar
Framh. af bls. 1.
arflokkurinn 19. Jafnaðar-
menn misstu hinsvegar 20
sæti.
Kjörsókn í þessum nýafstöðnu
kosningum var mun meiri en ár-
ið 1962. Um tvær og hálf milljón
manna neyttu atkvæðisréttar
síns og víða var kjörsókn tæp-
lega 90%. í Kaupmannahöfn jók
sósíalíski þjóðarflokkurinn all-
mikið við sig eða 18 þús. atkvæð-
um. Þeir bættu við sig 4 sætum,
en Ihöfðu'áður 9. Jafnaðarmenn
töpuðu 9.300 atkvæðum, og jafn-
framt fjórum borgarstjórnarsæt-
um af þeim 27, sem þeir áður
höfðu. Jafnaðarmenn misstu
meirihluta sinn í eftirtöldum
bæjum og borgum: Köge, Hels-
ingör, Frederikshavn, Varde,
Bogense, Assens, Svendborg og
Nyköbing. Vinstriflokkurinn og
íhaldsmenn misstu meirihlutann
í Thisted og Frederiksund.
Hið mikla tap jafnaðarmanna i
Kaupmannahöfn, er fyrst og
fremst talið stafa af afstöðu
þeirra til húsnæðismála; þeir
hafa m.a. beitt sér fyrir hækkun
á húsaleigu í eldri byggingum.
Þegar ljóst varð að jafnaðar-
menn höfðu beðið mikinn ósigur
í Kaupmannahöfn, sagði borgar-
stjórinn, Urban Hansen, að hann
hefði búizt við þessu. Hann sagði
ennfremur, að kosningaúrslitin
sýndu í rauninni ekki afstöðu
fólksins til almennra borgar-
mála, heldur eingöngu til hús-
næðismála.
Eftir kosningarnar sagði Jens
Otto Krag, forsætisráðherra, að
úrslitin í kosningunum myndu
ekki Ihafa nein veruleg áhrif á
landstjórnarmál Danmerkur, því
vitað væri að margir kysu öðru-
vísi í bæja- og sveitastjórnar-
kosningum en í þingkosningum.
Formaður íhaldsflokksins, Poul
Sörensen, taldi úrslitin gefa til
kynna þá ósk fólksins, að borg-
aralega samvinnu yrði að auka
og styrkja. Formaður hinna rót-
tæku, Hilmar Baunsgaard, taldi
helztu niðurstöður kosninganna
vera þær, að sósíalíski þjóðar-
flokkurinn hefði unnið sæti af
jafnaðarmönnum, en að hann
sæi enga ástæðu fyrir íhalds-
mepn að vera með bjartsýni.
Úrslit: (tölurnar í svigum frá
seinustu kosningum árið 1962):
Jafnaðarmannafl. 36.19% (39.0)
íhaldsflokkurinn 24.69% (22.5)
Vinstri flokkurinn 21.69% (22.0)
Sósíalíski þjóðarfl. 7.29% ( 5.0)
Róttækir 6.05% ( 6.0)
Kommúnistar 0.99% ( 1.0)
Rettsforbundet 0.68% ( 1.3)
Þýzki þjóðernismhl 0.3 % ( 0.3)
Aðrir flokkar 2.39%
— Djakarfa
Framhald af þls. 1.
dio er núverandi menntamála-
ráðherra landsins, en stúdentarn
ir eru honum mjög mótfallnir og
halda því fram að hann sé komm
únisti.
Stúdentarnir rótuðu í skjölum
stofnunarinnar, læstu öllum dyr
um og tóku lyklana með sér. Lög
regulið kom á vettvang, en hafð
ist ekkert að, enda við ofurefli
að etja.
Á miðvikudag fór Sukarno í
könnunarferð- um byggingar ut-
anríkisráðuneytisins, en daginn
áður höfðu þúsundir stúdenta
ráðizt inn í þær og gert mikinn
óskunda. Utanríkisráðherrann,
dr. Subandrio og aðrir ráðherrar
fylgdu Sukarno um byggingarn-
ar. Talsmaður stjórnarinnar
sagði í Djakarta útvarpið á mið-
vikudag, að stúdentarnir hefðu
líklega verið í leit að einhverj-
um skjölum. Hann gat þess enn-
fremur, að enn væri allmargra
mikivægra skjala saknað, þ. á. m.
ýmissa milliríkjasamninga. Utan
ríkisráðuneytinu verður lokað til
13. marz, til að gera starfsmönn
um kleift að hreinsa til og kanna
skjalasöfn ráðuneytisins.
Mírnrn
Kveður við nýjan tón
Á síðu Sambands ungra Sjálf-
stæðismanna í Mbl. í gær voru
birtir kaflar úr grein, sem LáruS
Jónsson, bæjargjaldkeri á Ólafs
firði og meðlimur í stjórn Sam-
bands ungra Sjálfstæðismanna
skrifaði i timaritið Stefni fyrir.
nokkru, um framtið norðlenzkra
útgerðarstaða. 1 grein þessari
kveður mjög við nýjan tón uni
atvinnumál á Norðurlandi, og er
enginn vafi á því, að hún mun
vekja mikla athygli. Hér verður
aðeins drepið á eitt þeirra at-
riða, sem Lárus Jónsson ræðir
um í grein sinni. Hann segir:
„Það er einkum tvennskonar
áróður, sem dregið hefur hvað
mest úr sjálfsvirðingu norð-
lenzkra sjávarplássa, svo og áliti
almennings á þjóðhagslegu gildí
þessara staða og framtíðarvið-
gangi. Hið fyrra er almenn spá-
sögn Framsóknarmanna un»
nýstárlegar náttúruhamfarir af
mannavöldum, sem felist í stefnu
ríkisstjómarinnar og leiða muni
til landauðnar í dreifbýlinu yfir-
leitt, en hið síðara eru hinar tví-
eggjuðu og ýktu „upplýsingar
um ástandið“, sem dreift er um
borg og bí frá þessum stöðum, í
blöðum og útvarpi, þegar slíkir
tímabundnir erfiðleikar steðja
að heima fyrir.“
Sjúkleg svartsýni
„Landauðnaráróðurinn ýtir
þannig undir, að eðlileg óánægja
fólks þegar illa gengur verði að
hálf sjúklegri svartsýni, sem
birtist í ýktum dulmálslýsingum
um ástandið. Slíkar upplýsingar
gleymast hinsvegar gjarna, þeg-
ar skár gengur. Að þessu standa
jafnvel forustumenn sumra
byggðarlaganna sjálfir, beint eða
óbeint. Vítahringurinn full-
komnast svo við það, að þessar
bölmóðslýsingar verða hinum
framsæknu og umbótasinnuðu
áróðursmeisturum ferskt vatn á
myllu landauðnaráróðursins“ . . .
Hver sem tilgangurinn kann að
vera með þessum áróðursað-
gerðum, hafa þær augljós áhrif
á skoðanamyndun almennings
um framtíðarviðgang dreifbýlis-
ins í heild. Yfirleitt lætur þessi
söngur í eyrum manna líkt og
útfararsöngur margra byggðar-
laga og jafnvel landshluta, þvi
menn gera sér yfirleitt grein
fyrir því, að framtíð þessara
staða verður ekki byggð á fram-
færslu til langframa, og heldur
ekki þótt um skemmri tíma sé
að ræða.“
* r
U tf ararsöngurinn
laðar unga fólkið
ekki að
Og síðar segir Lárus Jónsson:
„Það virðist ekki þurfa mikla
skarpskyggni til þess að sjá, að
þessi útfararsöngur er ekki beint
til þess fallinn að laða unga
menn til þess að hef ja störf og
stofna heimili í byggðarlögum,
sem þannig dæma' sjálf sig í
eyra alþjóðar, eða hvetja þá
sem trúað hefur verið fyrir
sparifé þjóðarinnar til þess að
lána það til framkvæmda á von-
lausa staði, sem þá og þegar
verði að verðlausum húsa- og
mannvirkjakirkjugörðum, en
þetta tvennt skortir einna til-
finnanlegast á þessum stöðum,
unga sérmenntaða menn og f jár-
magn til framkvæmda.“
„Hin áðurnefnda bölmóðs- og
volæðisvofa, sem virðist vakin
upp úr myrkri miðalda á því
ekkert erindi til nútíma fólks,
hvorki í þessum landshluta eða
annars staðar á Islandi, og allra
sízt sú fylgja hennar, að mikill
hluti þjóðarinnar skuli teljast
einskonar niðursetningar i eigin
landi á framfæri þess þjóðfélags,
sem þetta fólk hefur helgað jafn
erfiðan og árangursríkan starfs-
dag eins og norðlenzkir sjómenn
og verkamenn“.