Morgunblaðið - 27.04.1966, Blaðsíða 28

28
MORGU NBLAÐIÐ
Miðvikuaagur 27. apríl 1966
SUZANNE EBEL:
ELTINGALEIKUR
Inni í káetunni var ekkert
inema ferðataska, og iþegar ég
hafði tekið í hurðina og fundið,
að hiún var læst, opnaði ég tösk-
una. Hún var full af kvenfatn-
aði, kjólum, skóm og þykkri
kápu fóðraðri með sauðagæru.
Nú, svo að það átti þá að
halda mér í fangelsi, en ekki
myrða mig. Ég tók upp skraut-
legan, grænan kjól. Það var
stenkur framandlegur ilmur af
honum. Ég fékk gæsahúð, er ég
hugsaði til þess, hver hefði ver-
ið í honum síðast, og hvað hún
hefði verið að hafast að. Þeir,
sem tekið höfðu mig tii fanga,
voru að minnsta kosti engir fá-
tæklingar. Aftast í hálsmálinu
á kjólnum var nafn eins fræg-
asta tízkuhúss Panísartoorgar.
Ég fór aftur að athuga hurðar
húninn. Bfri hlutinn af hurð-
inni var úr skásettum listum og
er ég gægðist gegn um rifurnar,
gart ég »éð, að hurðin var lokuð
með læsingu úr málmi. Ég tðk
af mér skóinn og reyndi að bifa
læsingunni með mjóa hælnum á
honum. Þetta ætlaði ekki að
ganga vel í fyrstunni, því að læs
ingarjámið skrapp alltaf af
brúninni á hælnum, en meðan ég
var að bölva þessu í hljóði,
greip hann ai-lt í einu, og þá var
furðulega auðvelt að opna læs-
inguna. Ég opnaði dyrnar hljóð-
lega, lokaði þeim aftur á eftir
mér og læddist svo eftir skugga-
legum ganginum.
Ég heyrði mannamál gegn um
lokaða hurð til hægri, svo að ég við
sneri í hina áttina og læddist á
tánum í áttina að bláleitum
toletti, þar sem dagstoirtan kom
gegn um stigaopið. Það var heitt
niðri og þessi venjulegi þefur
af gufu og olíu, og þegar ég gekk
upp stigann, kom kalt útiloftið
á móti mér. Ég gekk fjögur
skref áfram og sá þá brúnina,
þar sem einn maður var við stýr
ið.
Ég hnipraði mig í skugganum
af stiganum og hafði ákafan
hjartslátt.
Væri þetta niú bara bíómynd,
gœti ég sigrazt á honum. Stúlk-
urnar í reyfuruaum kunnu allt-
af judó. Og svo höfðu þær Mka
toyssur. Og loks drógu þær karl-
menn á tálar. Og þær gátu synt
óraleiðir. í nokkurra skrefa
fjarlægð var sjórinn — hvaða
sjór sem það nú kjmni að vera
— þvf að enga hugmynd hafði
ég um, hvar við vorum niður-
komin. En hvað stoðaði það? Ef
ég hlypi fyrir toorð, myndi ég
drukkna og sjórinn var áreiðan-
lega eins kaldur og Norðuris-
hafið.
Maðurinn við stýrið var stór
og virtist vera Norðurlandaibúi
að uppruna, ijóshærður og ftfl-
sterkur. Ég gæti eins vel ráðizt
á vililtan fíl.
Ég lagði breiða, rólega and-
litið á honum á minnið, og
skreið niður aftur, en tók um
leið eftir bjarghringunum, en á
þeim stóð nafnið „s.s. KYLE“.
Ég hafði ásett mér að hlusta
dyrnar, sem mannamálið
Stúlka óskast
til afgreiðslustarfa nú þegar, eða um mánaðamótin.
Upplýsingar í síma 37737.
IViúlakaffí
Starfsstúlka óskast
BrauÖstofan Vesturgötu 25
Vatnabátur til sölu
ásamt tengivagni og utanborðsmótor.
Verð kr. 15 þúsund. — Upplýsingar í símum 23375
og 38768.
Starfsstúlkur
óskast
Starfsstúlkur vantar í eldhús og borðstofu Klepps-
spítalans. Upplýsingar gefur matráðskonan í síma
38160 og á staðnum milli kl. 9 og 16 daglega.
Skrifstofa ríkisspítalanna.
heyrðist gegn um. Þetta var nú
sæmilega heimskulegt, en það
var þó að minnsta kosti að haf-
ast eitthvað að, og skárra en að
liggja toara í kojunni og bíða
eftir því, að eitthvað skelfilegt
gerðist.
Ég varð ekki vör neinna skips-
manna, svo að ég iæddist alveg
að dyrunum. Mannamálið var há
vært, rétt eins og verið væri að
skammast, og ég sá, að með því
að standa á tánum, gat ég gægzt
inn um ofurlitla rúðu, sem var
hátt uppi á hurðinni. En guð
hjálpi mér, ef einhver skipsmað-
urinn kæmi aftan að mér!
En ég var of spennt og forvit-
in til þess að muna eftir því að
vera hrædd.
Hertoergið, sem var Mtill sal-
ur, var allt á kafi í reyk, og virt
ist þéttskipað fólkL Tveir menn
sátu við borð, sem var alþakið
spilum og glösum, en tveir aðrir
sátu út við vegginn og teygðu úr
sér. Það fór hrollur um mig, er
ég só Monsieur Philippe, snyrti-
legan að vanda. Hann sat við
endann á borðinu og horfði nið-
□-------------------------q
32
□-----------------------------D
ur í glas með móðu á, og var að
hræra í ísmolum, sem í því voru.
Það glamraði í molunum. Ekk-
ert hreyfðist nema höndin, sem
hrœrði í glasinu og tolái demant-
urinn á fingrinum á honum glitr
aði.
Fólkið kring um borðið, en
það var Rochel, ljóshærða stúlk-
an, sem ég hafði séð í Golden-
hurst, og tveir dólgar, talaði
saman á einhverju frönsku skríl
máli, og mér til mestu gremju,
skildi ég ekki orð af tali þeirra.
Meðan ég stóð þarna á gægjum,
hreyfði Monsieur Philippe enn
höndina og tolái demanturinn
gMtraði.
Hann skeytti ekkert um fólk-
ið, sem kring um hann var og
andlitið var eins og stirðnað í
þessu sama háðsbrosi. Kápan
hans var á herðunum á honum,
hárið var sítt, ljóst og nokkuð
hæruskotið, og það var greitt
frá enninu, eftir fornri tízku.
Allt í einu leit hann upp og
sagði eina setningu.
Allir brugðu við og hlustuðu.
Stúikan, sem var iklædd hvítum
kjól, hafði verið að stæla við
Rochel, en þagnaði í miðri setn-
ingu.
Monsieur PhiUppe stóð upp og
'það var fyrirUtningarsvipur á
andlitinu. Hann hefði getað ver-
ið innan um hóp af sláturfé.
Hann gekk út að dyrum.
Ég brá við skjótt og flúði inn
í káetuna mína, kom lásnum í
samt lag, með skjálfandi hönd-
um og fleygði mér svo á rúmið.
Skömmu síðar vöru dyrnar
opnaðar, hægt og hægt.
Ég lá með lokuð augu og á-
toreiðuna næstum upp yfir höfuð,
en hjartað í mér hamaðist engu
síður en vélin í skipinu.
löng þögn.
Þetta hlaut að vera Monsieur
Philippe. Enginn nema hann
gæti iþagað svona lengi í einu.
Svo fann ég ofurlítinn þef í
loftinu, líkast því sem af sítrónu.
Ég heyrði ekkert nema öldu-
gjálfur og vélarhljóð. En hann
hlaut að standa þarna enn. Ég
hugsaði mér hann standa þarna
hinumegin við augnalokin á
mér, og horfa — ekki fyrst og
fremst á mig, heldur á ein-
hverja ráðagerð, sem ég ætti að
BÓKAGEYMSLA
Stórt útgáfufyrirtæki vill taka á leigu allt að 200 fermetra hús-
næði á jarðhæð eða í góðum kjallara fyrir bókageymslu.
Góð aðkeyrsla nauðsynleg. — Tilboð með nánari upplýsingum
óskast send í pósthólf 9, Reykjavík.
COSPER
PIB
— Þetta er ÞVÍ MIÐUR rangt herbergi, ungfrú.
verða þáttur I.
Hurðin lokaðist, ég heyrði
smell í lásnum og svo fótatak
eftir ganginum.
Ég hlýt að hafa sofnað aftur,
eftir þetta, hvort sem það nú
hefur stafað af hitanum eða
höfuðhögginu, því að þegar ég
vissi af mér aftur, var einhver
að kilípa í öxlina á mér og hrista
mig tii.
Þetta var ljóshærða stúlkan og
hún var næstum enniþá fallegri
við dagsibirtu, og nú var hún í
hvítri kápu utan yfir hvíta kjóln
um og með kraga úr minka-
skinni.
— Get ég fengið eitthvað að
borða?
— Sennilega ekki. Settu á þig
skóna og komdu með mér.
Ég seildist eftir skónum. Úm
leið leit ég á hana, forvitin. Hún
var undurfríð. Mitt eigið andlit,
fölt og með nokkrum freknum,
varð bókstaflegu að engu við
hliðina á henni, sem var með
ljóst hár, frftt barnalegt andlit
og óviðjafnanlega fallegan hör-
undslit. Augun voru eins og
fallega máluð korntolóm.
— Ég toind fyrir augun á þér,
sagði hún og tók klút upp úr
vasa sínum.
— Vaknaðu! Þú átt að drekka
þetta og koma með mér, sagði
hún á ensku, sem var svo af-
bökuð, að hún var vart skiljan-
leg, Svo rétti hiún að mér kaffi-
bolla.
— Það er eitrað, sagði ég og
ætlaði að fara að hella því í
þvottaskálina.
Hún svaraði með fyrirlitningar
svip: — Vitanlega er það ekki
eitrað. Við viljum, að þú getir
gengið. Við kærum okkur ekki
um að þurfa bera líkið af þér.
Framkoma hennar var svo móðg
andi og brosið á sakleysislegu
andlitinu svo illyrmislegt, að ég
drakk kaffið, 9em var sterkt og
svart, orðalaust.
— Hvern sjálfan fjandann ætti
það að þýða? Ég er vist fangi,
er ekki svo? Kemst ekkert burt,
Hvaða leyndarmál er þetta,
hvar ég sé?
— Gerðu eins og þér er sagt.
Hún greip mig taki, Hendurnar
á henni voru sleipar. Hún dró
mig á fætur, og áður en ég gat
reitt höndina til höggs, sem ekki
hitti, hafði hún komið klútnum
fyrir augun í mér.
Ég var bálvond og gaf henni
heiftarspark með mjóa hælnum.
Stúlkan öskraði upp yfir sig
af sársauka og reiði, og meðan
ég hældist yfir þessu með sjálfri
mér, gaf hún mér slíkan löðrung
að ég var næstum oltin um kolL
Nýtt — Nýtt
ítalskir kjólar. Verð kr. 598—698.
Peysur. — Verð kr. 250—298.
Glugginn
Framkvæmdamenn
Húsbyggjendur
Tek að mér götuvinnu og ámokstur með hinum
þekktu norsku Biþyd x 2 vélum.
Upplýsingar í síma 20065.
Tomas Grétar Ólafsson