Morgunblaðið - 16.06.1966, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 16. Jún? 1966
MORGUN BLAÐ1Ð
11
' Einmanaleikinn og kvíðinn
munu naga ykkur og þreyta og
vonleysi herðast að hjartanu í
grýttri og brattri götunni. — En
— heyr. Sptekin, spekin kallar
uppi á hæðunum. Þið herðið upp
hugann að nýju og sækið áfram
á brattann og sá dagur kemur,
þegar þið hafið höndlað spekina.
Einnig sá dagur er dagurinn,
sem drottinn hefur gjört fagnfð
og gleðjist í honum.
Ég óska ykkur öllum góðrar
ferðar hverju og einu eftir sinni
götu og þakka ykkur liðnar sam-
verustundir.
Guð blessi ykkur öll“.
Þegar rektor hafði lokið ávarpi
sínu til nýstúdentanna tóku til
máls fulltrúar jubilanta.
Fyrir hönd 60 ára stúdenta tal-
aði dr. Sigurður Nordal. Hann
kvað sér ekki unnt í svo stuttri
ræðu að sýna nýstúdentum ann-
að en, hvers konar forngripir
þéir verði orðnir árið 2026. Sam-
6túdentarnir, sem útskrifuðust
1906 hefðu verið 12 frá eina
Menntaskólanum, sem þá hefði
verið til hérlendis, en nú væru
aðeins eftir 4. Þótt þessar tölur
væru ekki háar taldi hann víst
að þeir ættu þó eitt tölumet. Þeir
væru fleiri lifandi, en setið hefðu
í 6. bekk, því að 9 hefðu verið
utan skóla. Hann óskaði skólan-
um alls velfarnaðar á ókomnum
érum.
Fyrir 50 ára stúdenta talaði
Anna Bjarnadóttir. Hún kvaðst
alin upp í skjóli skólans og þegar
faðir hennar, Bjarni Sæmunds-
eon, hafi látizt hefði hún hafið
kennslu við skólann og væri
hann sér því mjög kær. Eftir lifa
nú 15 af 28 stúdentum, er útskrif-
uðust árið 1916. Kvaðst hún vona
e'ð Menntaskólinn í Reykjavík
akipaði enn sem hingað til for-
ustusæti í íslenzkum menntamál-
um og yrði áfram vagga íslenzkr-
ar hámenningar.
Dr. Bjarni Benediktsson, for-
aætisráðherra, talaði fyrir 40 ára
stúdenta. Hann kvað þá hafa ver-
ið 43, sem útskrifuðust árið 1926
og væru nú 6 látnir. Þegar þeir
hefðu útskrifazt hefðu fslending-
ar verið um 100 þúsund, en væru
nú rúmlega 190 þúsund og að
reikningsglöggur maður hefði
sagt sér, að stúdentar nú væru
8,5 sinnum fleiri en 1926 miðað
við mannfjölda nú. Þá hefðu
heyrzt þær raddir, að stúdenta-
fjöldinn væri of mikill, og ein-
hverjir hafi minnzt á öreigalýð
menntamanna. Sem betur fer
væri þessi tími nú löngu liðinn
og menn skildu nú þörf þjóðar-
innar fyrir menntamenn. Hann
minntist Kristins Ármannssonar
og afhenti síðan peningagjöf frá
þeim félögum, sem verja skyldi
til bókakaupa, að upphæð 100
þúsund krónur.
Fyrir hönd 30 ára stúdenta
talaði Sigurður Ólafsson lyfsali
og afhenti frá þeim félögum
nokkra peningagjöf rektor til ráð
Stöfunar.
Af hálfu 25 ára stúdenta talaði
Valborg Sigurðardóttir. og gaf
bergfræðismásjá, sem hún kvaðst
vonast til að myndi lífa nám í
jarðfræði og vekja áhuga nem-
enda á þeirri grein.
Fyrir hönd 20 ára stúdenta tal-
eði Páll Sigur'ðsson, læknir, og
afhenti skólanum að gjöf stjörnu
sjónauka og nýja gerð kvik-
myndavélar.
Af hálfu 10 ára stúdenta talaði
Sveinbjörn Björnsson. Hann
kvað sinn stúdentaárgang vera
hinn síðasta, sem Pálmi heitinn
Hannesson rektor hefði braut-
ekráð og hefðu þeir því ákveðið
að gefa í minningarsjóð Pálma.
Að svo mæltu þakkaði rektor,
Einar Magnússon, góðan hug til
ekólans.
Þá kvaddi Einar gamlan og
góðan kennara, sem nú lætur af
etörfum sakir aldurs, Valdimar
Sveinbjörnsson, leikfimikennara,
og færðu nýstúdentar honum að
skilna'ði fagurt horn úr silfri.
Hákon Guðmundsson, yfir-
borgardómari, formaður Nem-
endasambands MR, flutti kveðju
frá Kristni Ármannssyni, og
Þóru konu hans. er Hákoni barst
í bréfi skömmu áður en Kristinn
lézt:
„Við óskum ykkur, kæru ný-
stúdentar, hjartanlega til ham-
ingju með stúdentsprófið og árn-
um ykkur allra heilla í framtíð-
inni.
Frá skolaslitum
Verzlunarskola
Islands í gær
VERZLUNARSKÓLA íslands
var slitið í 22. skiptið i gær af
skólastjóranum, dr. Jóni Gisla-
syni. Að þessu sinni brautskráð-
ust frá skólanum 28 túdentar.
Stúdentsprófin hófust 2. maí en
lauk 13. júni. Dr. Jón Gíslason
tók fyrstur til máls. í upphafi
minntist hann Kristins Ármanns
sonar, fyrrv. rektors Menntaskól
ans í Reykjavík, er lézt í Lund-
únum nú fyrir nokkrum dögum.
Hann kvað Kristin hafa kennt
ensku við Verzlunarskólann á
öðrum og þriðja tug aldarinnar,
og verið prófdómari í latinu við
Lærdómsdeild skólans, siðan hún
var stofnuð fyrir rúmum 20 ár-
um. Risu gestir úr sætum í virð-
ingarskyni við hinn látna.
Því næst flutti skólastjórinn
skýrslu yfir lærdómsdeild skól-
ans í vetur. I 5. bekk voru í vet-
ur 54 nemendur, og var bekkur-
inn í fyrsta skipti tvískiptur. —
Alls voru því í Lærdómsdeild 60
nemendur. Hæstu einkunn á árs
prófi 5. bekkjar hlaut Erla Svein
björnsdóttir, en aðra hæstu eink-
unnina hlaut Hafþór I. Jónsson.
Stúdentspróf þreyttu allir 26
nemendur 6. bekkjar, en auk
þess tveir utanskóla. Hæstu eink
unn á stúdentsprófi hlaut Elín
Jónsdóttir, 7,52 (Hæs.t gefið 8).
Annar varð Garðar Valdimars-
son 7,32 og 3—4 urðu þau Bjarnl
Lúðvíksson og Marrgét O. Hann-
esdóttir með 7,17.
Dr. Jón Gíslason afhemti síðan
nýstúdentunum prófskírteini sín,
og færði þeim, sem fram úr
höfðu skarað í skólanum, vexð-
laun, bæði frá skólanum og ýms
um félagssamtökum. Að því
loknu flutti hann skólaslitaræðu,
og vakti athygli nýstúdenta á
ýmsum vandamálum. sem blöstu
MENNXASKÓLANUM á Laugar
vatni var sagt upp á þriðjudag.
Brautskráðir voru 23 stúdentar,
14 úr máladeild og 9 úr stærð-
fræðideild. Hæstu einkunn í
stærðfræðideild hlaut Reynir
Hugason. ág. 9,60, en í máladeild
Anna Halla Björgvinsdóttir 8,56.
Þá sendum við afmælisstúdent-
um öllum hugheilar heillaóskir
og kveðjur með þökk fyrir góð
og gömul kynni.
Megi gæfan fylgja okkar
gamla, góða skóla, rektor hans,
kennurum og nemendum. Vivat
nú við nútímanum. Sagði hann
m.a.:
„Hvað er maðurinn? Oft hefur
þeirri spumingu verið varpað
frarn,, og svörin orðin jafn marg-
vísleg og spyrjendur voru ólíkir.
Vísindinn hafa rakið manninn í
sundur á ýmsa vegu, lífeðlisfræði
líkama ‘hans. sálarfræði sál hans,
og þjóðfélagsfræðin rannsakað
hann, sem félagslega veru.
Hafa þá þessar vísindagreinar
veitt fullnægjandi svör við spum
ingunni: Hvað er maðurinn?
Langt frá því. Ævinlega verða
svörin ófullnægjandi, eitthvað
sem smýgur möskvana á neti vis
indanna, þótt þéttriðið sé. Maður
inn er og verður jafnan eitthvað
meira en hann sjálfur getur vit-
að um sjálfan sig.
ÆSsti sannleikurinn um mann
inn er ef til vill sá að hann er
frjáls gerða sinna. Engin vísindi
geta sagt fyrir, hvernig hann
muni nota þetta frelsi. Þessa frels
is verður maðurinn sér meðvit-
andi, þegar kröfur eru gerðar til
hans. Honum er í sjálfsvald sett,
hvernig hann bregzt við þeim.
Hann verður með öðrum orðum
að taka ákvarðanir. En um leið
og hann gerir það, hefur hann
kveðið upp dóm yfir sjálfum sér.
1 skólaslitaræðu sinni gat skóla
meistari, Jóhann Hannesson um
nauðsyn áframhaldandi breyting
ar og þróunar á skólakerfinu og
nauðsyn þess, að almenningur,
sem börn á í skóla, fylgdist með
því, sem gera þyrfti og gengist
fyrir því. að það yrði gert.
crescat, floreat Sdhola Reykja-
vicensis".
Þá sleit rektor, Einar Magnús-
son, hátíðinni með þessum orð-
um:
„Eitt af verkefnunum í ís-
lenzka ritgerð á stúdentsprófi í
vor voru þessar Ijóðlínur:
Hann er orðinn ábyrgur, hann
hefur sjálfur valið og rnarkað
sér örlagabraut.
Engin visindagrein, engin
stjórnmálakenning, engin trúar-
stefna getur því samkvæmt eðli
málsins, veitt fullnaðarsvar við
spurningunni: Hvað er maður-
inn? Um leið og leitazt er við
að veita slíkt allsherjarsvar, og
það hefur Oft. verið reynt, er
maðurinn sjálfur genginn oss úr
greipum, og ekkert annað eftir
1 síðustu viku var hafin smíði
á nýju heimavistarhúsi við
Menntaskólann, fyrsta húsið af
fimm, sem reisa á næstu fimm
árin, en á þeim tíma er fyrir-
hugað að nemendafjöldi tvöfald-
ist. ' 'C
„Vor landi vill mannast á heims-
ins hátt,
en hólminn á starf hans, líf hans
og mátt“. |
Með þessum or’ðum lýsi ég
Menntaskólanum í Reykjavík
slitið í 120. sinn“.
en ruslabingur fánýtra kenni-
setninga, sem stundum er að
vísu þyrlað upp til að villa um
fyrir oss.
Auðvitað getur maðurinn
aldrei að öllu leyti og fyliilega
orðið ánægður með sjálfan sig.
Hann þráir dóm meðbræðra
sinna um gerðir sínar. Sá dóm-
ur verður honum þeim meira
virði, sem hann metur þá meir
er kveða hann upp. Hetjur Sögu-
aldar vorrar drýgðu sínar dáðir
og gengu ótregir í opinn dauð-
ann, af því að góður orðstír var
þeim meira virði, en lífið sjálft.
En öllum dómstólum æðri verð-
ur samt samvizka vor. f vorum
eigin barmi er því óbifulasti átta
vitinn — hver sem honum fylgir
mun sjaldan villast langt af réttri
leið“.
Er skólastjóri hafði lokið ræðu
sinni tók til máls fulltrúi stúd-
enta, sem brautskráðust frá skól
■anum fyrir réttum 20 árum, Ólaf
ur í. Hannesson. Færði haim
Verzlunarskólanum og nýstúdent
unum árnaðaróskir frá þeim fé-
lögum, og tilkynnti að þeir hefðu
ákveðið að færa skólanum að
gjöf 25 þús. kr. er veittar skyldu
þeim, er tækju að sér að endur-
skoða og endurbæta skólabækur
þær, er nú væru notaðar við
Verzlimarskólann. Þá tók til
máls fulltrúi 15 ára stúdenta,
Þórður Jónsson. Sagði hann m.a.
í ávarpi sínu, að þeir félagar
hefðu ákveðið að færa skólanum
að gjöf fullkominn fjölritara.
Loks tók til máls fulltrúi 10 ára
stúdenta, Helgi Gunnar Þorkels-
son, og færði hann skólanum að
gjöf frá þeim félögum smásjá,
er notuð verður við náttúrufræði
kennslu í lærdómsdeild.
Dr. Jón Gíslason skólastjóri,
flutti fulltrúum afmælisárgang-
anna þakkir skólans, fyrir hlý
orð og góðar gjafir. Kvað hann
ræktarsemi þeirra við skólanin
vera mikils um verða. Sleit hann
síðan lærdómsdeild Verzlunar-
skóla íslands, og lauk þar með
61. starfsári skólans. Nýstúdent-
arnir risu síðan upp úr sætum
sínum, og sungu skólasönginn.
28 stúdentar frá Verzlunarskólanum
Hinir nýbökuðu stúdentar Verzlunarskóla íslands í áx í garðinum við Fríkirkjuveg 11, ásamt
skólastjóra sinum, dr. Jóni Gislasyni.
Dr. Jón Gíslason, skólastjóri Verzlunarskólans, afhendir Elínu
Jónsdóttur silfurkrús í viðurkenningarskyni fyrir frábæran náms-
árangur, en hún hlaut 1. ágætiseinkunn 7.52.
23 stúdentar frú Laugarvatni