Morgunblaðið - 12.11.1966, Síða 10

10
MORGUNBL**>IO
Laugarclagur 12. nóv. 1966
Menntaskól inn við Hamrahlíð
ÁRIÐ 1846 var Menntaskól-
inn í Reykjavík settur í fyrsta
sinn. Um margra áratuga skeið
var hann eini menntaskóli
landsins . og til skamms tíma
eini menntaskólinn í höfuð-
borginni. Fyrir rúmum mánuði
gerðist það, sem telja má til
merkisatburða í sögu íslenzkra
skólamála, að nýr menntaskóli
tók til starfa í Reykjavík.
G.unli skólinn annaði ekki
lengur þeim mikla fjölda æsku
fólks, sem leggur út á hina
gullnu menntabraut og Mennta
skólinn við Hamrahlíð. MH
eins og hann mun eflaust verðl
kallaður tók til starfa.
Nú er rúmur einn mánuður
liðinn af fyrsta skólaárinu, og
skólinn að mótast og félagslíf
nemenda að komast á laggirn-
ar. Blaðamaður og ljósmynd-
ari Mbl. brugðu sér í heimsókn
í skólann nú í vikunni og röbb
uðu við kennara og nemendur
og þá ekki sízt rektor skólans
Guðmund Arnlaugsson, sem
borið hefur hitann og þungann
af stofnun skólans.
Guðmundur Arnlaugsson tjá
ir okkur, að nemenduc séu alls
159 talsins og fer kennslan
fram í sex kennslustofum, en
ráðgert er, að næsta álma skól
ans verði fokheld fyrir hátíð-
ar. Hún var steypt nú í vik-
unni og næsta haust verða
teknar í notkun sex nýjar
kennslustofur, enda verða þá
tveir bekkir í skólanum, 2.
bekkur og 1. bekkur. í ár er
einungis einn bekkur í skólan-
um og nefnist hann 1. bekkur,
en ekki er farið að hinni gömlu
hefð menntaskólanna að fyrsti
bekkur skólans sé kallaður 3.
bekkur.
Svo sem oft áður hefur ver-
ið drepið á í fréttum er kennslu
tilhögun með töluvert öðrum
hætti, en tíðkast hefur áður.
Hver kennslugrein hefur fasta
stofu og skipta nemendur um
stofur í hv'erjum frímínútum.
Þar.nig er enska alltaf kennd
í sömu stofu, stærðfræði í sér-
stofu os.frv.
Aðspurður um hvenær skól-
inn verði fulbyggður segir
rektor, að áætlunin kveði á um
að byggingarframkvæmdum
verði lokið árið 1972 og mun
skólinn þá geta rúmað tæplega
600 nemendur og þá er miðað
við, að hann sé einsetinn. Nú
eru um 27 nemendur í hverj-
vm bekk.
Ætlunin er að hafa vísi að
bókasafni í hvern stofu, og
munu bækurnar vera í þeim
greinarflokki, sem kennd er
í stofunni. Nú þegar er kom-
inn vísir að slíku safni í stofu
ísler. zkukennslunnar.
Guðmundur tjáir okkur, að
nemendur fari úr skónum, þeg
ar þeir koma í skóiann. Skipta
þeir þá um skó og ganga á
inniskóm í skólanum. Er þetta
til þess að skólinn óhreinkist
ekki eins, enda frágangur utan
húss ekki kominn í lag.
Við spyrjum Guðmund nú,
hvort félagsiíf nc menda sé
ekki að komast af stað og
hann svarar:
— Jú, það er mikill kraftur
á þvi. Ég held að ég megi segja
að dag hvern séu stofnaðir
2-3 klúbbar. Þetta smá kemur,
en nemendurnir þekktust lítið
sem ekkert í byrjun. Margir
en hins vegar fá þau sundkort,
sem veitir þeim aðganga að
hvaða sundstað í borginni sem
er. Kórt þe’.ta er með mynd
og gildir sem skólaskírteini um
leið.
Jón Böðvarsson er aðalís-
lenzkukennari skólans. Hann
segir okkur, að kennsluaðferð
ir í íslenzku séu á sumum svið
um sniðnar að erlendri fyrir-
mynd um moðurmálskennslu.
Á göngunum var ys og þys.
eru utan af landi og þegar um
marga nemendur úr sömu
gagnfræðaskólum hefur verið
að ræða, höfum við skipt þeim
niður á bekki. Þá höfum við
einnig skipt nemendunum nið
ur eftir einkunnum, þannig að
nemendur með ágætiseinkunn
dreifast á alla bekki. Fæst þá
samanburðargrundvöllur.
Við höfum einnig tekið upp
þá nýbreytni að hafa viðtals-
tíma einu sinni í vku fyrir
nemendurna. Þá gefst nem-
anda tækifæri til að leita að-
stoðar aðalkennara í hverri
námsgrein, og ef eitthvað amar
að getur hann hlotið tilsögn,
um það hvernig unnt sé að
bæta úr. Við vonumst til, að
þetta lækki þá fallsprósentu,
sem verið hefur í 3. bekk
mei. ntaskólanna, en hún hef-
ur verið mjög há. Þetta við-
talstímaskipulag er nú að hefj-
ast. Ætti það bæði uð geta orð
ið gagnlegt hvað aðhald snert-
ir, svo og að gefa nemendum
góð ráð.
Um félagslíf nemenda er það
að segja, að tveir kennaranna
hafa mjög mikla reynslu í
þeim málum, Björn Þorstein-
son og Jón Böðvarsson og
munu þeir á ýmsan hátt leið-
beina nemendunum. Svo höf-
um við á prjónunum að fá
’eiðbeinanda í leiklist, fram-
sögn og myndlist og ýmsu
fleiru m a. í skák, íþróttum og
svo á að stofna ferðafélag.
Leikfimi verður ekki kennd í
skólanum meðan ekki hefur
verið reist leikfimihús, því að
ég sá ekki ástæðu til að kalla
nemendurna til skóla eftir há-
degi, mörg eiga langt heim,
endurna á sögustaði sögunn-
ar og hefðu þeir farið nú ný-
lega með nemendahópinn og
skoðað sig um á Kjalarnesi.
Nemendurnir semja síðan rit-
gerðir um sögurnar. Þá réði
það einnig miklu um val Kjal-
nesingasögu, að sagan er mjög
góð til samanburðar við Hrafn
kelssögu, enda var sagan ekki
valin vegna verðleika hennar
sem slíkrar.
Kennslubók í íslenzku er
bókin Mál og málnotkun eftir
Baldur Ragnarsson, en að sögn
Jóns er hún kennd mjög víða
í skólum fyrir ofan skyldustig.
Kennslan fer fram í áföngum
eins og áður var drepið á. Á
jólaprófum verður tekið próf
í þeim greinum, sem þá er
lokið við að kenna og gildir sú
einkunn og verða nemendurn-
ir ekki prófaðir í því sama
aftur. Þessi skipan kemur í
veg fyrir að nemandinn geymi
einstakar greinar, þær safn-
ist fyrir og síðan að vori ræð-
ur hann ekki við námsefnið.
Þannig verður um jólaleytið
tekið próf í fornaldarbókmennt
um, en eítir nýár hefst kennsla
í nýrri bókmenntum.
Fyrstu mínúturnar af lengstu
fríminútum eru notaðar til
í lok tímans, fyrir löngu frimmutur, er mjolRursopinn goour.
Jón sagði, að því miður hefðu
þeir, er að íslenzkukennslu
vnnu ekki nægilegt yfirlií yfir
kennsluaðferðir, en þeir hefðu
reynt að kynna sér þær eins
og unnt hafi verið.
Islenzkunáminu er skipt í
tvennt og er fræðsla í bók-
u enntum aðskilin frá mál-
fræðikennslu í fyrsta bekk
væru einungis kenndar bók-
menntii og ritun ritgerða. í
öðrum bekk yrði hins vegar að
alherzlan lögð á málfræði.
Verkefnin yrðu tekin fyrir í
áföngum, t.d. væri í vetur
træðsla fram að jólum í hinni
foinu sagnalist Islendinga.
Lesnar væru þrjár sögur,
Njala, Hrafnkelssaga og Kjal-
nesingasaga. Kjalnesingasaga
hefði verið valin til þess að
unnt yrði uð fara með nem-
Guðmundur Arnilaugsson, i
rektor.
kennsluskipulagið ágætt að
öllu leyti og hún kunni betur
við það, en hið gamla. Hún hafi
valið MH vegna þess að hún
byggi í nágrenni við skólann.
Atli Ólafsson segist hafa bú-
izt við miklu af hinu nýja
kennsluskipulagi og hann
kynni vel við það að sumu
leyti, en okkur finnst ekki
alltaf nógu langt gengið í nýj-
urn kennsluaðferðum.
Sveinn Rafnsson er forma.ð-
ur bekkjarráðsins eins og áð-
ur er greint frá. Við spyrjum
hann í fyrstu, hvort ekki hafi
verið kjörinn inspector scholae
og hann svarar:
— Inspector verður enginn
í vetur og mun bekkjarráð
vinna störf hans í sameiningu.
Haldinn hefur verið einn mál-
fundur, síðastliðinn laugardag
var dansleikur og farið hefur
verið eitt ferðalag. Um næstu
helgi verður síðan farið í „sels
ferð“ í Skiðaskálánn í Hvera-
dölum.
— Félagslíf í skólanum er
sem sagt hafið?
ii' - - ' 1
Bekkjarráð, fremri röð frá vi
Marta Ólafsdóttir. Aftari röð
A*ii óUcnn Sveinn Rafnsson
instri; Sigríður Jónsdóttir og
frá vinstri: Skúli Thoroddsen,
og Halldór Jónsson.
X stærðfræðitíma hjá Guðmu ndi Arnlaugssyni, rektor
þess að snæða nesti, sem nem-
endurnir koma með að heim-
an. Skólinr, sér nemendum
fyrir pelahyrnu af mjólk og
er mjólkurgjald um 60 krónur
á mánuði. Guðmundur Arn-
laugsson segir að þessa ráð-
stöfun hafi hann gert til þess,
að nemendur þyrftu ekki að
fara í verzlanir og kaupa sér
gosdrykki og annaö auk þess
sem góður mjólkursopi sé
mun hollari og meir nærandi
Mjólkursamsalan kemur dag-
lega með hyrnurnar og nem-
endurnir notfæra sér þessa
þjónustu.
í frímínutum hiltum við
bekkjarráðið, og við ræðum
við Sigríði Jónsdóttur, Atla
Ólafsson og Svein Rafnsson,
en hann er formaður bekkjar-
ráðsins.
Sigríður segir, að sér finnist
— Já. Listafélag hefur verið
stofnað og settar hafa verið
á laggirnar undirbúningsnefnd
ir að ýmsum öðrum stofnun-
um innan skólans, en eftir er
að kjósa á málfundanefnd og
ritnefnd skólablaðsins, sem ætl
unin er að gefa út.
Þegar við kveðjum nemend-
urna er ys og þys á göngum
skólans. Menn rabba saman,
hlæja og skemmt sér. Það er
gaman að vera ungur og hvaða
tími ævinnar er skemmtilegri
en einmitt menntaskólaárin,
þegar lífið brosið við manni.
Þessi glaða og káta mennta-
skólaæska hefur þau forrétt-
indi, sem engum öðrum ár-
gangi þessa skóla hlotnast, en
það er að vera efsti bekkur
skólans alla sina menntaskóla-
tíð.