Morgunblaðið - 15.03.1967, Blaðsíða 5

jnuovjonuLJMJlD, MIWVUVUUAUUK 10. MABZ 1967.
5

VETURINN hefur verið
harður, það hefur snjóað
mikið og verið frost. Þetta
hefur verið einn harðasti
veturinn, sem um getur
um árabil. í febrúar tók
að hlýna f veðri, karlar
tóku að klæðast ljósum
fötum og konur að spíg-
spora um á hælaháum
skóm (þó sá klæðnaður sé
ekki dæmigerður fyrir
hlýtt veður hér á íslandi,
því konur virðast ófúsar
til að ganga á öðrum
Þýzku flugfreyjurnar hjá Loftleiðum fóru í sundlaugina í gær og voru hvergi smeykar, þó
svo að skaflarnir væru á börmum laugarinnar.
I snjó og sundi
þvf stærri krak-karnir geri
ekki annað en reyna að eyði-
leggja það. — Þeir henda svo
mörgum snjóboltum hingað.
Og þessi sami strákur kallar
hárri röddu: — Bara þeir sem
eiga í virkinu mega vera
með á myndinni. Við spyrj-
um hann, hverjir eigi í virk-
inu og hverjir ekki.
eru ekki fleiri. sem mæta I
kennsluna.
— Nei, nei, það er ekki
það. Þeir eru bara með kvef
hinir, lögin er heit.
— Kennið þið, hvernig sem
viðrar?
— Nei, ekki ef frostið nær
10 stigum, og í roki ekki et
það nær 8 stigum. Vatnið er
alltaf jafniheitt 28 stig, nema
í roki, þá kólnar það, eins og
gefur að skilja.
Allt í einu rekum við aug-
Margrét litla var að moka
stéttina fyrir mömmu sína.
skóm). Fyrrl hluti marz-
mánaðar var einnig með
hlýrra móti, þar til allt í
einu núna fyrir stuttu að
tók að hvessa og snjóa. Og
svo var komið að í gær
voru skaflar á götunum er
fólk lagði til vinnu sinnar
klukkan 9 árdegis.
Þegar blaðamaður við Mbl.
og Ijósmyndari óku um bæinn
í gærdag, voru göturnar hálar
og snjórinn hékk á trjánum,
því það var ekkert frost. Við
ókum eftir Sólvallagötu og í
húsagarði einum þar rákum
við augun í lítið snjóihús. Við
skruppum inn i garðinn, feng
um að mynda börnin hjá hús-
inu sínu. Krakkarnir sögðust
heita Ingólfur, Einar og Rósa,
sem var yngst. Þau höfðu
byrjað á húsinu strax um
morguninn og voru mjög
hreykin af því. Við spurð-
um hvað húsið væri stórt. Ing
ólfur, sem bersýndlega var
barnanna elztur, sagði það
vera tvö herbergi og eldhús.
Herbergin væru fyrir karl-
mennina, en stelpan átti að
fá að vera í eldhúsinu. Við
sáum líka í þessum sama húsa
garði einn snjókarl. sem börn
in höfðu búið tiL Þau sögðu að
hann héti Guðmundur Guð-
mundsson, af því það væri
svo fallegt nafn. (Hvernig
skyldi standa á því að bless-
uðum börnunum finnst það).
Fyrir utan húsið beint á
móti er þriggja ára gömul
telpa, sem segist heita Mar-
grét, að moka stéttina fyrir
mömmu sína. Við spyrjum
hana, hvort ekki sé erfitt að
moka með þessari litlu skóflu.
En hún segist vel geta tekið
þetta (snjóinn) af. Ef Mar-
grét hefði verið eldri, hefði
hún sjálfsagt móðgast yfir
spurningu okkar.
Við ökum fram hjá Mela-
skólanum og sjáum hvar
skólabörnin eru að „byggja“
virki í skólaportinu. Við göng
um að virkinu, sem er svo
hátt, að það nær okkur upp
að öxlum. Snjóboltum er kast
að að virkinu og frá því, og
ljósmyndarinn biður börnin
um að vera róleg smástund.
rétt á meðan hann „smellir
af“. Snaggaralegur strákur
inni í virkinu, segir ösku-
vondur og bitur, að það sé
ekki hægt að mynda virkið,
Myndin er tekin við Sólvallagötuna í gær. Á myndinni sést greinilega hvernig snjórinn
hékk á trjánum þennan fallega vetrardag (Ljósm. Ól. K. Mag.).
— Það eru bara 8 og 9 ára
krakkarnir, sem eiga það. Við
byggðum það í morgun, en
nú eru eldri krakkarnir að
reyna að eyðileggja það.
Einn strákur úr eldri hópn-
um kallar þá yfir allan hóp-
inn, sennilega í afsökunar-
skyni fyrir sig og félaga
sína.
— Við héldum að virkið
væri byggt til að vera í snjó-
un í þrjár ungar stúlkur, sem
ekki virðast vera smeykar
við snjóinn. Þær eru Flug-
feyjur hjá Loftleiðum, ætt-
aðar frá Múnchen, Luxem-
burg og Stuttgard. Þær segj-
ast oft áður hafa synt í Sund-
laug Vesturbæjar, vatnið sé
þar ætið hlýtt, þó kalt sé í
veðri.
— Sund er gott fyrir heils-
Ingólfur, Einar og Rósa fyrir framan snjóhúsið sitt.
kasti en ekki til að bráðna.
Við komum í Sundlaug
Vesfcurbæjar. Það eru alltaf
einihverjir, sem synda hvernig
svo sem viðrar. Valborg sund
kennari er að kenna nokkr-
um drengjum sund. Drengirn-
ir eru ekki nema þrír, og við
•pyrjum því Valborgu, hvort
það sé út af veðrinu að það
una og línurnar, sögðu þær og
hafa án efa rétt fyrir sér.
Reykvíkingar ættu að taka
þessar stúlkur sér til fyrir-
myndar meira en gert er. í
Reykjavík eru þrjár sund-
laugar og sú fjórða senn full-
gerð. En í þessum laugum er
ekki eins oft og skyldi fjöl-
menni.