Morgunblaðið - 20.04.1967, Blaðsíða 7

MOKGUNBLAÐIÐ, FIMMTTJDAGUR 20. APRÍL 1967.
7
veitt árlega til þesara mála 300
þús. kr. Síðan hefur fjármagn'ð
verið stóraukið og er á þessu ári
veitt til veiðimála 2.6 millj. kr.
auk þess fjár, sem fer til Kolla-
fjarðarstöðvarinnar, sem byrjað
var að koma upp árið 1962 og
fengið árlega fjárveitmgu síðan.
Kostnaður við Kollafjarðarstöð-
ina er nú kominn upp í 20 millj.
kr. Stöðin er hvort tveggja í
senn til leiðbeininga og tilrauna.
Er þess vænzt, að með rekstri
hennar fái þjóðin beint og óbeint
margfalt það aftur, sem til heíur
verið kostað.
Rafvaeðing sveitanna.
Rafvæðing sveitanna er nú
komin vel á veg. Lokaátakið er
þó eftir, en mörg ár þarf ekki
héðan í frá til þess að koma raf
magninu til alira landsmanna.
Um síðustu áramót höfðu 3320
býli rafm&gn frá samveitum, en
frá einkarafstöðvum 1326 býlL
Má þvi ætla, að um 700 býli hafi
ekki rafmagn. Árið 1958 fengu
148 býli rafmagn, en þá mátti
vegalengd milli bæja ekki vera
yfir 1 km. Á árunum 1960-6S
fengu 188 bæir rafmagn árlega
að meðaltali og á sl. ári voru
tengdir 210 bæir. Nú er vega-
lengdin allt að 1% km. á milli
bæja og verður því kostnaðar-
sama en áður. Raforkusjóður
lánar að jafnaði 50 þús. kr. til
kaupa á dieselvélum með 6%
vöxtum til 10 ára. Á sL ári fengu
200 bændur þess konar lán.
Stórt skref í vegamálum.
Með vegalögunum 1963 var
stigð mikið framfairaspor í vega
málum. Síðasta vinstristjórnar
árið var varið til vegagerðar að-
eins 83 millj. kr. eða 4.8% af út-
gjöldum rfkissjóðs, útflutnings-
sjóður með talinn. >á þótti aldrei
fært að gera stórt átak í vega-
nrálum. Síðan hefur Reykjanes-
brautin verið gerð, vegur fyrir
Ólafsvíkurenni, Strákavegur,
Múlavegur og vegagerð sam-
kvæmt Vestfjarðaráætluninni.
Framkvæmdir þessar hafa kost-
að hundruð milljóna króna og
eru viðkomandi byggðarlögum
og þjóðinni allri til mikils
gagns. Aðrar vega- og brúar-
gerðir hafa einnig verið stór-
auknar. Fyrsta árið, sem nýju
vegalögin voru í gildi, 1964, voru
tekjur vegasjóðs áætlaðar 262.2
millj. kr., þar af voru kr. 47
millj. framlag ríkissjóðs. Tekjur
vegasjóðs 1965 samkvæmt áæti-
un voru 281.1 millj. br., 1966
331.9 millj. og 1967 368.3 millj.
kr. Tekjurnar hafa alltaf orðið
umfram það, sem áætlað var, og
hefir það yfirleitt verið nægi-
legt til þess að mæta verðhækk-
unum, sem orðið hafa. Á árinu
1967 mun ríkissjóður ntvega fé
til vegar milli Húsavíkur og Mý-
vatnssveitar og kísilverksmiðju.
Sá vegur mun kosta 52.6 millj.
kr. og verður unnið á þessu ári
fyrir tæpar 30 millj. kr. Ríkis-
sjóður ber allan kostnað af þess-
ari vegagerð. Til vegafram-
kvæmda verður því á þessu ári
varið 398.3 millj. kr. auk þeirra
lána, sem tekin eru til ýmissa
framkvæn.da samkvæmt fram-
bvæmdaáætlun ríbisstjórnarinn-
ar. En samkvæmt þvi munu
verða útvegaðar 81 millj. br. til
vegaframbvæmda. Það verða því
nm 480 millj. kr., sem varið verð
ur til vegamála á þessu ári eða
nærri 600% hærri upphæð cn
1958, þegar framsóknarmenn
fóru með vegamálin. Af þessari
upphæð fara 42 millj. króna I
vaxtagreiðslur. Framsóknar-
menn hafa sagt að vegasjóður
væri gjaldþrota. Þetta er auðVit
að ómerkt tal. Vegasjóður hefur
staðið við öll fyrirheit samkvæmt
vegaáætlun eins og fram hefur
komið í skýrslu, sem lögð var
fram á Alþingi í vetur um fram-
kvæmdir í vegamálum. Það kem
ur enn fremur fram í tillögu
þeirri, sem liggur fyrir Alþingi
um enduiskoðun á vegaáætlun-
inni fyrir árið 1967 og 68. Hæick
un tekna vegasjóðs frá 1964 hef
ur orðið sambvæmt reikningsyfir
liti 163.2 millj. kr. Hluti af þess-
ari hækkun hefur notazt til þess
að mæta auknum kostnaði en
stærri hlutinn er ta íram-
kvæmda, sem ekki var reibnað
með í fyrstu áætlun í vegagerð
samkvæmt nýju vegalögunum.
Þarfirnar í vegagerð eru miklar
og því eðlilegt, að óskað sé eftir
auku fjármagni til vegagerða.
Því verður þó ekki neitað,1 að
miklar umbætur hatfa orðið.
Menn ættu að-gera sér grein fyr
ir því, hvernig viðhorfið væri,
ef ekki hefðu verið sett ný vega
lög. Ef enn væri búið við gömlu
aðlferðina í framkvæmd, með því
að leggja á benzínskatt, og láta
hann renna í ríkissjóð. Um leið
og unnið verður að því að auka
vegafé almennt, er ákveðið að
undirbúa vegagerð með varan-
legu slitlagi, þar seim umferðin
er mest. Er hér um að ræða 2-
300 km. vegalengd á næstu ár-
um. Þetta kostar mikið fé og und
irbúning. Undirbúningur verður
hafinn á þessu ári og unnið að
þvi að Ijúka við hann á árinu
1968 til þess að fyrir liggi jit-
boðslýsingar seinni hluta þess
árs og hefjast megi handa mcð
framkvæmdir á árinu 1969, en
þá hefst nýtt fjögra ára áætl-
unartímabil í vegagerð eins og
vegalögin gera ráð fyrir.
Unnið verður að því að fá er-
lent fjármagn til varanlegrar
vegagerðar, sem nemur allt að
40% af heildarkostnaði. Það er
ljóst; að gera verður ýmsar frek
ari ráðstafanir til þess að afla
fjár í þessu skyni á víðtækari
hátt m.a. með því að auka tekj-
ur vegasjóðs. Til ílugvallagerða
var varið á sl. ári um 55 millj.
kr. og verður svipuð upphæð á
árinu 1967. Til samanburðar má
geta þess, að á árinu 1958 var
varið aðeins 6.7 millj. kr. til þess
ara mála. Þess má geta, að kostn
aður Við flugvalla- og vegage:ð
mun hafa hækkað um ca 80%
og er því greinilegur munur á
fjárveitingum þeirra ára, ssm
borin eru saman.
Uppbygging atvinnnveganna.
Kjör almennings hafa batnað
í táð núverandi ríkisstjórnar. Af-
urðaverð landbúnaðarins hefur
verið hækkað, þannig að hluiur
bænda er nú nær því, en nokkru
sinni fyrr að vera til jafns við
það, sem aðrir hafa. Kaupgjald-
ið hefur hækkað í kraftí aukinn
ar framleiðslu og hækkaðs verðs
á úttflutningsvörum lands-
manna. Til viðbótar ]?ví hafa al-
mannatryggingar verið stórum
auknar og hlutur fólks í sveit-
um og kauptúnum leiðréttur til
samræmis við pað, sem gilti í
kaupstöðunum. Fá nú allir jafn-
ar tryggingabætur, hvort sem
búið er í sveit, kauptúni eða
kaupstað. Tryggingabæturaar
hafa yfirleitt fimm til sexfaldazt
síðan múverandi ríkisstjórn gerói
endurbætur á tryggingalöggjöf-
inni.
Á sl. ári lækkaði verð á út-
fluttum íiskafurðum. Hefux það
skapað ertfiðleika í bilL Vona
állir, að hér sé um stundarerfið-
leika að ræða. Hefur þeim verið
mætt með aðstoð úr ríkissjóði og
verðstöðvunarlöguinum, sem
vissulega koma útflutningsat-
vinnuvegunum til góða. Hafa
ýmir talið, að verðstöðvunin
hafi átt að koma fyrr til fram-
kvæmda. Rétt er að gera sér
grein fyrir því, að á meðan út-
flutningsafurðirnar seidust á
hækkandi verði, var vonlitið, að
verðstöðvunin væri framkvæm-
anleg. Verðstöðvunin að þessu
sinni hefur mætt s'kilnimgi hjá al
memningi vegna þess, að flestir
gera sér grein fyrir nauðsyn
hennar, eftir að útflutningsfram
leiðslan hefur lækkað í verðL
Gjaldeyrisvarasjóðurinn er mik-
ils virði fyrir þjóðina, ekki sizt
er erfiðleikar steðja að í fram-
leiðslu- og verðlagsmálum út-
flutnings-atvinnuveganna. Ekki
gera allir sér grein fyrir þvg
hvers virði gjaldeyrisvarasjóður
inn er, enda hafa kotnið fram til
lögur um það, að verja helmingi
varasjóðsins nú þegar til kaupa
á vélum og ýmsu, sem menn
gjarman kynmu að hafa áhuga
fyrir að kaupa. Undanfarið hefir
verið unnið öfluglega að vélvæð
ingu og verður auðvitað haldið
áfram með það etftir þvi sem
mauðsyn ber til.
Þeir sem ekki gera sér grein
fyrir gildi gjaldeyrisvarasjóðsins
myndu við fyrsta tækifæri gexa
ráðstafanir til þess að eyða hoxi-
um fyrir innflutning ýmiskonar
vara. Gjaldeyrislaus þjóð verð-
ur við fyrsta áfall, svo sem
mimnkandi afla í fáa mánuði eða
lítið vexðfall á afurðunum að
taka upp skömmtun og höft. Við
íslendimgar höfum lengzt af bú-
ið við gjaldeyrisskort og ættum
því fremur en aðrir að varast
þá erfiðleika og leijindi sem af
því leiðir.
Við sjálfstæðisimenn mun-
um halda áfram að vinna að
uppbyggingu atvinnuveg
anna og aukningu framleiðs‘1-
unnar. Við munum stuðla að
því, að komist verði áfallalít-
ið yfir þá erfiðleika, sem gert
hafa vart við sig vegna verð
falls afurðanna og lélegs afla,
það sem af er þessari vertíð.
Við munum leggja kapp á að
skapa fjölbreyttni í fram-
leiðslunni og auka atvinnu-
tækin. Þannig xnun öllum
verða tryggð atvinnu. Með
þeim hætti mun þjóðin ávallt
afla nægilegra verðmæta til
'þess að mæta þeirn útgjöld-
um, sem af innflutningi,
neyzlu og fjárfestingu leiðir.
Þannig mun fást jafnvægi í
efnahagsmálum og æskileg
þróun fjármála og fram-
kvæmda. Menntun og sam-
hjálp ber að efla og vemda
frelsi og sjálfstæði þjóðar-
innar. Auðlindir Iandsins ber
að nýta og fiskimiðin og land
gmnnssvæðin til hagsbóta fyr
ir þjóðarheildina. Frelsi þjóð-
arinnar og frelsi einstaMings-
ins verður ekki að stkilið.
Þjóðfélaginu verður bezt
borgið með því að þegnamir
hafi sæmilegt athafnafrelsL
Megi komandi ár verða
tímar framfara og velgen^ai,
efcki síður en verið hefur á
árum viðreisnarinnar.
Flor-I-Mar
Vandaðar snyrtivörur.
Flor-I-Mar
Flor-I-Mar
Flor-I-Mar
Flor-l-Mar
Flor-I-Mar
Flor-I-Mar
Flor-I-Mar
Flor-I-Mar
Varalitir
dagkrem
næturkrem
verndarkrem
make-up
steinpúður
augnaskuggar
augnháralitir
eye-liners
naglalökk.
Vandaðar snyrtivörur.
Flor-I-Mar

\ I
. v.-»V.Wrt»v..v.
PLAIN MESH
wwwtMM^»»i»Wh>lwh> |(I| '1 '<V«VWÖ,»VÍW.VVWW.'.VV.\V.WX..-.V.VÁV.v4vM>Öi»<

Kostakjör
Enn á ný hafa hinar miklu sokkaverksmiðjur í Tékkóslóvakíu
lækkað verðið á framleiðslu sinni. Hinir viðurkenndu, fallegu
og óslítandi 30 DENIER ÍSABELLA sokka kosta nú í smásölu
ca. 34.00 (í stað kr. 42.00 áður) og ÍSABELLA 20 den. ca. kr.
27.00 íí stað kr. 35.00 áður). Vörugæðin ætíð hin sömu. —
fallegir sokkar fara vel — endast lengi. Notið þessi kjarakaup.
Heildsala ÞÓRÐUR SVEINSSON & Co. II.F.