Morgunblaðið - 01.11.1967, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. NÓV. 1967.
Maðurinn sem kom
Charles Atlas til vegs
I>AÐ er ekki mikið af sandi
kring um Savoyhótelið í
London, að því er ég bezt
veit, og því ætti manni að
vera óhætt að hitta hr. Char-
les Roman þar.
Sá sem ætlar að ná tali af
Charles Roman, hefur alltaf
óljósan grun um, að ef ein-
hver sandnr sé einhversstaðar
nærri, muni hann ausa hon-
um framan í komumann.
Og ástæðan er sú, að hr.
Roman er viðskiptaheilinn að
baki öllum líkamsræktunar-
auglýsingunum hans Charles
Atlas, en í þeim auglýsing-
um missir horkranginn ekki
einasta kærustuna sína í
hendur á sterka manninum,
heldur fær hann líka sandi
mokað beint í smettið á sér.
En það er alveg óþarfi að
vera hræddur.
Hr. Roman kann að bera á
byrgð á auglýsingunum og
vígorðinu: „l>ú getur líka orð-
ið eins sterkur og ég“. Og,
sem meira er: auglýsingarnar
hans, með myndum af saman-
neknum dólgum, hafa senni-
lega fordæmt kynslóðir af
örvæntingarfullum skóla-
strákum í þá trú, að þeir
væru sveltir sér til óbóta.
En hvað sem því líður, þá
er nú hr. Roman ekki þannig
maður, að hann fari að
ausa sandi framan í mann.
í fyrsta lagi er þetta allra
vingjarnlegasti maður.
í öðru lagi er hann bara
rétt meðalmaður á hæð og
tilsvarandi að þyngd. Vafa-
laust gæti hann verið við-
kunnanlegasti félagi á hvaða
baðströnd, sem vera skal.
„Við leggjum áherzlu á
heilsu en ekkd krafta“, full-
yrti hann.
„Ég er heilbrigður og kann
því vel. Ég er bara alveg
eins og ég á að vera“.
„Charles Atlas sjálfur er
ekkert ofþroskaður, eins og
einhver hlægilegur glímu-
maður. Hann er grannur".
Og hr. Roman virðist sann
arlega vera heilsuihraustur
þrátt fyrir sextíu ár að baki.
Það vottar aðeins fyrir gráu
í hárinu á honum og hann
segist vera jafnþungur nú
og hann var tuttugu og eins
árs gamall.
Og þetta virðist ekki vera
að þakka bindindissemi og
grænmetisáti, heldur 'líkams-
æfingum, fimm mínútur á
morgnana og kvöldin — æf-
ingum, sem Charles Atlas
„fann upp“, þegiar hann var
sjálfur 45-kílóa horgrind að
horfa á skepnur í dýragarði,
sem stikuðu fram og aftur
og sneru upp á skrokkinn á
sér.
Handstaða.
Hr. Rornan segir: „Ég sfcend
á höndum á bríkunum á hæg-
indastól og læt mig síga, svo
að líkaminn komist niður
fyrir hendurnar, og þetta
geri ég fcuttugu sinnum. Svo
sit ég í rúminu og held um
hnén og sveigi mig frarn og
aftur. Og svo tek ég nokkrar
bolvindur.
Ég lét þesis getið, að allfc
þetta léti líkt í eyrum og
táasnertingssveigjurnar, sem
bjartsýnt fódk fremur fyrir
opnum glugga, á hverjum
morgnL
Hann viðurkenndL að
þessar sveigjur gætu líka
verið gagnlegar. En þó ekki
eins gagnlegar og bréfanáms
skeið Atlasberfisins, því að
þar væri breytilegar æfing-
ar á hverri viku í þriggja
mánaða námskeiði. . .
Svo virðist sem í heimin-
um sé eitthvað um 100.000
manns, sem eru á sama máli
1 — " I —
á ári hverju og greiði sjö
sterlingspund fyrir náms-
skeiðið, sem er til á sjö tungu
mélum. Af þessum eru 6.000
í Bretlandi — þrátt fyrir
„hippies", eiturlyf, sítt hár
og áhuga á litsterkum fötuim.
Hr. Roman segir: „Við fáum
raunverulega hundruð þús-
unda bréfa frá fólkL sem seg-
ir okkur, hvaða gagn það
befur haft af námskeiðunum
okkar. Og í dag er þetta al-
veg á hámarki.
„Það kann vel að vera, að
hvötin til þess arna sé hé-
gómaskapur en árangurinn
er að minnsta kosti góð
heilsa.
„Það eru tveir hópar
manna, sem nota námskeið-
in okkar: Þeir horuðu, en
svo líka þeir, sem eru í með-
allagi en langar að bomast
yfir meðallag“.
En er kvenþjóðin raun-
verulega hrifin af karlmönn
um með mikla vöðva? Venju
lega sér maður í áreiðan-
legum heimildum, að konur
hafi raunverulega viðbjóð á
vöðvamiklum og báróttum
kviði.
„Það er bara því að kenna,
að það fær rangar hugmynd-
ir um þetta af myndum af
hlægilegum afraunamönn-
um,“ sagði hr. Roman. „Fyrir
Charles Atlas er aðalatriðið
góð heilsa. Og í dag er leynd
armál langlífisins likamsæf-
ing.
„Svo margir eru þreyttir
þegar þeir fara á fætur. En
þeir, sem hafa líkamsæfing-
ar, glaðvakna á morgnana
og stökkva fram úr rúminu.
Þá eru þeir þegar orðnir
bráðfjörugir.
Engu að síður hefur nú
Atlaskerfið upp á meira að
bjóða en heilsuhreystina
eina. Þar eru myndir af kapp-
Charles Atlas — elns og
myndir hans birtost í
auglýsingucm.
anum, þar sem hann
dregur járnbrautarvagm eða
beygir járnstöng, sem er
þumlungur á hvem veg.
Þar er mönnum líka bent
á að „láta taka mál af sér,
að nýju og fögru vöðva-
kerfi“.
Sjálfur er Charles Atlas
„líkamsþroskaðasti maður
heims“ orðinn 74 ára og afL
Hr. Roman segir: „Hann
hleypur enn klukkustund á
dag, syndir í klukkustund og
fremur svo áreynsluæfingar
í tuttugu minútur. Það mætti
halda, að hann væri ekki
eldri en ég“.
Atlas eyðir mestum tíma
sínum í að svara spurning-
um frá nemendum sínum.
Enda þótt námskeiðim séu
eingöngu bréfleg og ekkert
persónulegt samband milli
kennara og nemenda, „þá
segja þeir mér leyndustu
persónuleg leyndarmál sín“.
Harðræði.
Hr. Roman segir, að þetta
sé einna líkast sambandinu
milli læknis og sjúkflings^ en
aftebur að nefna nöfn frægra
manna, sem talið er að hafi
tekið svona námskeið — að
undanteknum þó Errol Flynn.
Hann fór bara hjá sér, þegar
ég spurði, hvort hertoginn af
Kent hefði verið lærisveinn
hans.
Hr. Roman, sem nú hefur
á hendi alla viðskiptastarf-
semina, vann áður í auglýs-
ingastofu, og hitti þá hr. Atl-
as. Honum var boðinn félags
skapur, þá aðeins 22 ára
gömlum, og hann segir, að
samband þeirra Atlass sér
„fyrirmyndar viðskiptahjóna
band“.
Og enda þótfc hann aftaki,
að þetta gefi mjög mikið í
aðra hönd, þá hefur hann
samt efni á að búa á Savoy-
hótelinu allmarga mánuði á
ári nverju.
Hver er staða Bretlands í
þessum karlmennsku-félags-
skap?
„Fyrst eftir lok síðari
heimsstyrjaldarinn.ar, voru
Bretar betur á sig komnir
líkamlega en Bandaríkja-
menn. Hr. Atlas eignar þetta
harðræði og skorti á fitu og
sœtindum í matarræði Breta.
„En nú hefur meðal-Engl-
endingurinn fitnað og er
orðinn skvapaður, en í Banda
ríkjuum eru íþróttir og megr
•un í tízku hjá þjóðinni.
önnur lönd, þar sem vöðva
dýrkunin virðist vera að
komast í tázku og vinna á,
eru Afrfka og Suður-
Ameríka. Með öðrum orðum
hjá þeim þjóðum, sem kall-
aðar eru vanþróaðar.
Og enda þótt Þjóðverjar og
Hollendingar virðist vera
sterkbyggðir, segir hr. Ro-
man, að ftalir og Frakkar
séu ekkert áfjáðir í nám-
sbeiðin.
Kannski er þetta svar við
spurningunni um, hvort að
konur séu hrifnar af mikl-
um vöðvum eða ekki. . .
Hver hefur nokkurntíma
heyrt getið um mikla holl-
enzka eða þýzka elskendur?
Alyktanir Verka-
kvennafélagsins
Framsóknar
MBL. hafa borizt svofelldar
ályktanir frá Verkakvennafélag-
inu Framsókn:
Fundux í Verkakvennafélaginu
Framsókn, haldinn 26. október
1967, skorar á Alþingi og ríkis-
stjóm að gera nú þegar ráð-
stafanir til atvinnuauknignar,
til þess að tryggja það, að ekki
komi til atvinnuleysis í vetur.
í þessu sambandi vill félagið
benda á nauðsyn þess, að eftir-
lit með vinnu útlendinga hér á
landi verði hert og þess gætt, að
erlent fólk hefji ekki vinnu án
atvinnuleyfa.
Fundur í Verkakvennafélag-
inu Framsókn, haldinn 26. októ-
ber 1967, teiur að í tillögum
þeim um efnahagsmál, sem rík-
isstjórn hefur lagt fyrir Alþingi
sé freklega gengið á samnings-
bundinn rétt launþega, að þvi
er varðar greiðslu verðlagsupp-
bótar á kaupi. Þá telur félagið,
að byrðum þeim, sem gert er
ráð fyrir að leggja á þjóðina
vegna þeirra efnahagsörðugleika,
sem að steðja, sé ekki réttlátlega
skipt og bendir sérstaklega á að
láglaunafólk, öryrkjar og aldr-
aðir hafa ekkert bolmagn til
þess að bera þær byrðar, sem á
þetta fólk er lagt með hinum
gífurlegu verðhækkunum, sem
þegar hafa komið til fram-
kvæmda. Skorar því Verka-
kvennafélagið Framsókn á ríkis-
stjórn og Alþingi að leita ann-
arra úrræða til úrlausnar vanda-
málunum, úrræða, sem miðuð
aéu við það, að þeir sem breið-
ust hafa bökin beri sinn hluta
byrðanna I hlutfalli við efna-
hag sinn.
Verkakvennafélagið Framsókn
væntir þess, að viðræður þær, er
nú hafa verið ákveðnar milli
Sauðfjárslátrun
lokið I
Vopnafirði
Vopnafirði, 31. október.
SLÁTRUN hófst 21. september
launþegasamtaka og ríkisstjórn-
ar, megi leiða til þess, að aðrar
og heppilegri leiðir verði fundn-
ar til lausnar þeim vanda, sem
við blasir.
og Iauk 25. október. Slátrað var
15.235 fjár, og meðalþyngd var
14,62 kg. Þyngsta dilkinn átti
Lára Runólfsdóttir, Hámundar-
stöðum, 26 kg. Slátrað var um
200 fleira fjár en í fyrra. Slátr-
un nautgripa stendur nú yfir og
verður slátrað um 80 nautgrip-
um. — Ragnar.
ÚTSALA — ÚTSALA _ ÚTSALA
ÚTSÖLUNNI LÝKUR FÖSTUDAGINN 3. NÓV.
50% AFSLÁTTUR AF ÖLLUM VÖRUM
Snyrtivörur — Gjafavörur, fjölbreytt úrval
Þar sem ákveðið er, að verzlunin hætti starfsemi innan skamms, verða allar vörubirgðar hennar á boðstólum
á útsölunni.
REGNB0GINN Bankastræti