Morgunblaðið - 06.04.1968, Qupperneq 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. APRIL 1968
Rauðarárstlg 31
Sími 22-0-22
IVIAGIMUSAR
SKIPHOLTI21 SÍMAR 21190
eftirlokun simi 40381 "
siM' I-44-44
mmm
Hverfisgötu 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt Leigugjald
Sími 14970
Eftir Iokun 14970 eða 81748
Sigurður Jónsson.
BÍLALEIGAN
- VAKUR -
Sundlaugavegi 12. Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
BÍLALEIGAN
AKBRAIJT
NÝIR VW 1300
SENDUM
SÍMI 82347
LOFTUR HF.
Ingólfsstræti 6.
Pantið tíma í síma 14772.
AdUk
ISLAND 1968
w
★ „Austan kaldinn á
oss blés“
S. J. G. skrifar:
Varðandi það, hver sé höf-
undur vísunnar „Austankald-
á oss blés ..skal á það
bent, að vísan er í handrita-
safnf Gísla Konráðssonar sagn-
fræðings, sem geymt er í Lands
bókasafni, J. S. 301—4to. Þátt-
ur sá, sem vísan er í, er prent-
aður orðréttur í ísl. sagnaþátt-
um, 2. hefti, sérprentun úr
Þjóðólfi 1902—1907 og er á
þessa leið:
„Ingimundur í Sveinungsvík
hafði numið trésmíði erlendis;
var hann að mörgu leyti vel að
sér. Það var eitt sinn, að hann
var róinn á lagvað við 4. mann
á mið það, er Rakkarnesmið
heitir, að ofsaveður rak á aust-
an í sama vetvangi. Sá Ingi-
mundur það eitt ráð, undan að
hleypa, að því er bezzt tæki,
hröktust þeir sjóleið afar
langa. Þá kvað Ingimundur
vísu þessa, að því er fróðir
menn segja, og hughreysti með
því háseta sína: Austan kald-
inn (misprentað: Kuldinn fr.
kaldinn) á oss blés / upp skal
faldinn draga / velti aldan
vargi hlés / við skulum halda
á Siglunes. Kom svo, að Ingi-
mundur tók land á Siglunesi
að sagt er, og furðaði menn
hrakningur sá“.
Ingimundur orti Rímur af
Nitíðu frægu eða Nítíðarímur
„hinar frægu, eins og segir í
Æviskrám P.E.ó. Vísan er og
prentuð í ísl. þjóðlögum (bls.
905) og sennilega víðar og
mörg afbrigði hennar hér og
þar að finna. Að vísan sé úr
rímurn um hrakninga Erlends
Guðmudssonar eftir sr. Pétur
Björnsson, tel ég ólíklegt næsta
og kemur vísan lítt heim við
þá frásögn eins og hún er
skráð í Minnisverðum tíðind-
um, en það ætti að vera hæg-
urinn hjá, fyrir Reykvíkinga,
að líta í handrit Lbs. 1574—8vo.
Mætti þá um leið renna augum
yfir Lbs. 852-4to, en þar mun
hana einnig að finna.**
Þess skal að lokum getið, að
handrit Gísla Konráðssonar er
talið skráð á árunum 1860-1870
svo a'ð eftir þann tíma getur vís
an ekki hafa verið ort.
Þá má og geta þess, að vísan
er prentuð í Sjómannasögu Vil-
hjálms Þ. Gíslasonar gls. 190 og
þar sagt, að vísan sé frá þeim
tíma er Siglunes var fræg ver-
stöð.
S.J.G.
** Þar er og þessi vísa:
Lýðir amla og leita fés
lúa stóran kenna
fast því damla fálka hlés
framfyrir gamla Kjálkanes.
★ Sekta keðjulausa á
staðnum
Garðahreppi, 29. 3. ’68.
Kæri Velvakandi.
Nú get ég ekki orða bundizt
lengur. Mig langar til að koma
á framfæri spumingum, sem
mér finnst varða æði marga. Ég
á heima í Garðahreppi og hef
búið var síðastliðin 10 ár og
hef þar afleiðandi þurft að
aka þann fræga Hafnarfjarðar
veg kvölds, morgna og miðjan
dag þennan tíma. Fjórum sinn
um hef ég orðið stopp, um
lengri eða sketmmri tíma af
völdum manna, sem ekki nenna
að setja keðjur á bíla sína þeg-
ar þess þarf með. Þetta skeður
strax og snjóföl kemur á veg-
inn. Því spyr ég:
1. Er ekki bannað að valda
umferðartruflun í hvers konar
mynd sem er?
2. Af hverju eru þessir menn
ekki látnir svara til saka og
sektaðir fyrir að valda algerri
lokun á einni aðal samgöngu-
æð landsins?
3. Því þarf maður að horfa
upp á prúðbúna lögregluþjóna
ýta keðjulausum bílum lög-
brjótanna og aðstoða þá við að
mjakast áfram í villu sinni?
4. Því ekki að sekta þá á
staðnum?
Ég gæti trúað, að menn færu
að athuga hvort betra væri að
eiga keðjur í lagi, eða borga
sektir, sem jafnvel jafngiltu
keðjuverði. Athuga þessir
menn, að þeir skaða þjóðfélagið
um þó nokkuð í hvert sinn sem
þeir valda svona töfum í um-
ferðinni. Þeir ættu að hugleiða
hvað mundi ske ef slökkvilið
eða sjúkrabíll þyrftu að fara
um veginn á þessum tíma, sem
þeir loka veginum.
Það furðulegasta við þetta
allt er, að í öllum fréttum er
alltaf talað um ófærð á vegin-
um þegar þetta skeður. Ég er
á litlum fimm manna bíl og
hef þó ekki séð neina ófærð
á þessum vegi fram að þessu
(ég meina af snjó). Eina ófærð-
in sem til er á þessum vegi
er Kópavogshálsinn. Hann er
oftast ófær af holum allt árið.
Læt ég þessu svo lokið og
vona að þú komir þessu á fram
færi' sem fyrst.
Kveðja,
Einn á snjódekkjum með
nöglum og á keðjum.
★ Sú var tíðin að ís-
lendingar gátu lát-
ið höfuðin fjúka
Margrét Hansen, Öxna-
læk, skrifar:
Kæri Velvakandi!
Mig langar mikið að biðja
þig að koma á framfæri fyrir
mig í dálkum þínum, þakklæti
til ýmsra aðila, fyrir margs
konar fróðleik og skemmtan
fyrr og síðar. Fyrst skal þá
frægan telja: Ríkisútvarpið og
dagblöðin. Því miður hef ég
ekki sjónvarp ennþá, en ég lifi
í voninni .Sérstaklega vil ég
þakka alla morðfræðsluna. Ég
svíf í sæludraumi alla daga,
strax og ég vakna á morgnana
byrja fréttirnar frá Vietnam,
svo koma dagblöðin með frétt-
ir, myndir af morðum og fram-
haldssögum um morð. í þessu
dásamlega hryllingsástandi er
ég svo allan daginn. Stundum
er taugaspennuna rétt aðeins
að byrja að lægja, en þá kem-
ur útvarpið aftur við og við
mér fréttir. Og ekki gerir það
endasleppt við okkur, því á
kvöldin tímanlega byrja svo
morðleikritin. En mikið vill
alltaf meira. Það eru 2 þættir
í útvarpinu, sem mér finnst
hálfpartinn útundan hjá þeim
og vanræktir. Og því vildi ég
gera að tillögu minni áð fram-
haldsmorðleikritin verði endur-
tekin í barnatímunum svo sem
tvisvar í viku. Það er leiðinlegt
til þess að vita að minnstu börn
in skuli e.t.v. vera sofnuð og
missa svo af þessu. Hjá mér er
allt í lagi, það yngsta 6 ára.
Já, það liggur við að maður
hafi engar áhyggjur af barna-
uppeldinu lengur. Þessi leikrit
eru líka svo góð, að það má
líkja þeim við „fag-litteratur“.
Þar er aldrei einu sini 5aura
brandari, alveg eins og það á
að vera aðalatriðið er að það
komi fram, sem mestu máli
skiptir: sjálf morðin — og svo
tilgangsleysið.
Svo er það þátturinn: Við
sem heima sitjum. Mér finnst
hann alltaf tilheyra mér, því
ég er húsmóðir, sem hangi
heima. En aðeins einu sinni,
mér vitanlega, hefur verið
morðsaga í þættinum og þá var
leikkonunni legið á hálsi fyrir
að lesa þetta. En hví skyldi hún
ekki velja það efni sem vinsæl-
ast er? Nei, þetta var einmitt
morð sem alveg átti heima í
þessum þætti. Hvergi sást blett
ur eða fingrafar eftir morðið og
hverri húsmóður til stór-sóma.
Ég vona bara að minn þáttur
nái sér á strik aftur. —
Svo er nú ekki alveg ónýtt
að hafa klámritin. Það er bara
verst að þetta er þýtt úr erlend-
um málum og myndirnar held-
ur ekki íslenzkar. Þetta væri nú
verðugt verkefni fyrir okkar
eigin listamenn að fást við. Von
andi líður heldur ekki á löngu
þar til við getum fengið að sjá
og heyra okkar eigin íslenzk
morð- og klámleikrit í menning
arstofnunum okkar. Sú var tíð-
in að íslendingar gátu látið höf
uðin fjúka. En um langan ald-
ur hefur þessi íþrótt legið niðri
að mestu hjá okkur. En nú
þurfum við víst ekki að bíða
lengi úr þessu. Okkar helztu
menningar og fjölmiðlunar-
tæki hafa nú tekið forystuna í
þessum efnum og er það vel.
En að síðustu — í alvöru —
hversvegna eru allir svo hissa,
þegar morð eru framin hér
meðal okkar? Spyr sá sem ekki
veit.
17. marz 1968.
Margrét Hansen, Öxnalæk.
★ Athyglisverð
erindi
Húsmóðir skrifar:
Kæri Velvakandi!
Mig langar að biðja þig bón-
ar, hvort þú getur komið því
til leiðar, að prentað verði í
Morgunblaðinu eða Lesbókinni
erindin, sem séra Benjamín
Kristjánsson flutti nýskeð í út-
varpið (Brúðkaupið að Stóru
Borg) ég heyrði tvö af þeim en
tapaði af hinum, ég veit ég
mæli fyrir munn margra. Þetta
voru athyglisverð erindi, ég
held að unga fólkið, sem nú er
að ganga útí hjúskapinn, hefði
gott af að lesa bréfin sem elsk-
endunum fóru á millil, þar var
öll framtíðin lögð í Drottins
hendur. Með fyrirfram þökk
fyrir birtinguna.
\ Húsmóðir.
Enn um fljótu
klukkuna
Kæri Velvakandi!
Þriðjudaginn 19. f.m. las ég
í dálkum þínum athyglisverða
grein um klukkuna, með undir
skrift: G.
Ég er ein þeirra sem þykir
það fjarstæða að hafa klukkuna
of fljóta allt árið. Bæði ég og
aðrir sem vegna vinnu, skóla-
göngu og fl. förum á fætur kl.
7 að morgni, mega þegar sú
fljóta er komin í gildi — drífa
sig á fætur kl. 6. — Fer þá vetr-
ardagurinn að verða tekinn
nokkuð snemma.
En það er nokkur huggun
harmi gegn, að þeir sem lögin
semja og setja, mega lúra pínu-
lítið lengur. Mér finnst að
klukkan hér á íslandi, mætti
vera allt árið eftir — sólar-
merkjum. —
Það er ótrúlegt, O'g alls ekki
réttmætt, að tiltölulega lítill
hópur manna skuli hafa vaid
til að taka stórar ákvarðanir —
hvort heldur er með klukku-
una — eða aðrar stærri ákvarð
anir sem teknar hafa verið
núna undanfarið, jafnvel þótt
meirihluti þjóðarinnar sé því
mótfallinn.
„Ein óánægð“.
Tekniskiir teiknari
Vita- og hafnarmálaskrifstofan vill ráða til sín
tekniskan teiknara frá 15. maí.
Skrifleg umsókn þar sem greint er frá aldri,
menntun og starfsreynslu sendist Vita- og hafnar-
málaskrifstofunni Seljavegi 37, fyrir 15. apríl.
GOTT STARF
Stórt verzlunarfyrirtæki í Reykjavík vill ráða
starfsmann á aldrinum 25—35 ára til skrifstofu-
starfa.
Umsækjandi þarf að hafa verzlunar- eða viðskipta-
lega menntun og nokkra starfsreynslu.
Umsókn með nauðsynlegum uppiýsingum sendist
Morgunblaðinu merkt: „Framtíðarstarf 8926“ fyr-
ir 10. þ.m