Morgunblaðið - 16.05.1968, Blaðsíða 15
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. MAÍ 1968.
15
Elli kerling sá versti kven-
skratti, sem ég hef átt við
— Spjallað við Ágúst Hreggviðsson, áttrœðan
ÁGÚST Hreggviðsson er
furðu ern, þótt hann verði
áttræður í dag. Hann hefur
lagt gjörva hönd á margt, en
lengst stundaði hann þó
bryggjusmíðar eða í 20 ár.
Við hittum hann á heimili
hans að Lindargötu 63 og
spjölluðum lítillega við hann
um það, sem á daga hans
hafði drifið.
Ég hef verið alla tíð ým-
ist sjómaður, trésmiður eða
verkstjóri. Ég hef verið frek-
ar lengi á hverjum stað; það
tel ég þó vera frekar með-
mæli, að maður er ekki rek-
inn eftir nokkra klukkutíma.
Hjá sumum hef ég verið í
mörg ár, eins og hjá Tynesi,
útgerðarmanni á Siglufirði.
Hjá hoaauim vair ég fastamaður
í sjö ár, mótoristi, og það var
töluverð vinna. Og auðvitað
varð að gera þetta samvizku-
samlega, og ég var hræddur
meðan ég var að byrja. Og
svo þurfti að kenna mönnum
að lifa, þannig að þeir færu
ekki með mann eins og
hunda. Og það komust þeir
á, þegar maður hafði það
bein í nefinu að geta svarað
fyrir sig þegar það passaði,
en brúka ekki kjaft, vera
hlýðinn, þegar það passaði.
Það þarf hvorug tveggja að
fylgjast að. Það er ekki heil-
briigt að veira baina kröfuharð-
ur, en láta ekkert í staðinn.
— Það var afskaplega gott
að vera hjá Tynesi, þegar
hann var búinn að átta sig á,
að það var bein í nefinu á
mér líka. — Ég hafði skap
eins og hann. Hann var góð-
ur húsbóndi, mjög góður.
Hann vildi láta hlýða sér, en
hann fór líka vel með mann,
þegar hann var búinn að
átta sig á, að það var einhvers
virði, að hafa fengið mann.
— En hvaðan ert þú ætt-
aður?
— Ég er Bolvíkingur í móð
urætt, en Breiðfirðingur í
föðurættina. Foreldrar mínir
giftust á Stað í Reykhóla-
sveit og fhibtust þaðan tiil ísa
fjarðar. Þar tók faðir minn
að sér formennsku. Hann
missti af sér mennina annað
árið og þriðja árið fór hann
með öllu saman. Hann var
nokkuð sækinn og duglegur
sjósóknari. Ég var þá tveggja
ára og var eftir það hjá skyid
fólki, þangað til ég var átta
ára, þá fór ég til mömmu til
að smala. Svo átti ég að fá
að fara á sjó, þegar ég var
um fermingu. Stjúpi minn fór
í verið, þegar leið að páskum,
en sagði, að það væri nú svo
kalt fyrir að fara strax, svo
að ég skyldi bíða. Og svo
kom hann heim og ég sá að
hann fékk góða útgerð og
miklu mieina, helduir ein við
höfðum heima. Og mig fór að
langa í góða matinn. Svo
kemur hann næst, og þá
bjóst ég við að fá nú að fara.
Kem/ur að þriðju hielgimini. Og
sama fer enn. Fjórðu helgina
kemur hann og það fer á
sömu leið, að hann fer.
Ágúst Hreggviðsson.
Þá tók ég saman dótið mitt
og sagði: „Veirið þið blessuð
og sæl“ og fór. Fór til fólks,
er hafði verið í húsmennsku
hjá móður minni.
Eftir það var ég hjá móður
bróður mínum í fjögur ár og
fékk ekkert að gera og var
óþekkur mjög. Ég mátti
hvergi sjá spýtu, svo að ég
vildi ekki fara að búa til eitt-
hvað úr henni, helzt báta þá.
Og þegar fyrstu mótorarnir
komu í Víkina, var ég á vappi
í kring og spurði og spurði.
Það þýddi ekkert að reka
mig, ég kom alltaf aftur.
Þannig lærði ég á mótorana
og seinna tók ég próf í vél-
fræði. Ég hef alltaf viljað
læra eitthvað nýtt, ekki sízt
ef það var eitthvað léttara,
heldur en erfiðisverkim Ég
er búinn að kynnat þeim nóg.
— Við hvað hefurðu verið
lengst?
— Bryggjusmíðar. Ég var
hjá vitamálum í rúm tuttugu
ár, frá 1938. Ég vánn við hafn
argerð hingað og þangað um
landið, en mest á Austfjörð-
unium. Seiniaist var ég á Kópa-
skeri og þar slasaðist ég og
hef ekkert verið við síðan.
—• Hvernig var lífið þá á
Austfjörðum, áður en síldin
kom? Var það ekki ósköp
dauft?
— Nei, nei. Það var dingl-
að rófunni framan í mann.
Karlarnir sóttust eftir að fá
vinnu, og ég hafði það fyrir
reglu að borga alltaf viku-
lega og þeim þótti það gott.
Þeir áttu ekki því að venjast,
og hálferfiðlega gekk mér nú
stundum að fá peningana, þar
sem kaupfélögin áttu í hlut.
— Vildu þau þá ekki borga
út?
Þeir hjá kaupfélögunum
sögðu oft: „Þeir geta fengið
þær vörur sem þeir þurfa
hjá okkur“. Og það var satt
— sums staðar. Þegar ég var
búinn að borga út, fóru karl
arnir með peningana beint
til kaupfélagsstjórans og
Framh. á bls. 25
VERK HF. SÝNIR í dag og næstu daga
nýjar íbúðir að Hraunbæ 182-184-186.
íbúðirnar seljast fullfrágengnar. Vandaðar innréttingar úr harðviði. Hver íbúð hefur sér hita-
stilli Harðviðargluggar og hurðir. Tvöfalt gler.
■/IM/lt'/IWiV/l
Húsameistarar: Helgi Hjálmarsson og Vilhjálmur Hjálmarsson.
Á fyrstu hæð er þvottahús og strauhús með fullkomnum tækjum og sérgeymslu fyrir hverja íbúð. Ennfremur
gufuhað með sturtu og snyrtiherbergi. Verð 3ja herb. íbúða er kr. 1.095.000.oo. — Hagstæð lánakjör.
• RUHNMVND I.OOJ.NtDAR
íbúðirnar eru til sýnis:
Fimmtudag frá kl. 4 — 10 e.h.
Föstudag frá kl. 4 — 10 e.h.
Laugardag frá kl. 2 — 7 e.h.
Sunnudag frá kl. 2 — 10 e.h.
VERK HF.
SKÓLAVÖRÐUSTÍG 16.