Morgunblaðið - 30.07.1968, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 30. JÚLÍ 1968
— Jæja, nú er það svart. Það borgar sig ekki fyrir okkur að
brjótast héðan út.
hún gat ekki séð Jeff. í hvert
sinn, sem hún leit í áttina til
hans, varð fyrir augum hennar
skörp vangamynd hans, sólbrenait
hörundið og dökkjarpt hár-
ið. Hún gat meira að segja hugs-
að sér glettnisglampann í augum
hans. Það var hreinasta kval-
ræði.
Það var ekki nóg með, að Pam
sjálf þjáðist þennan eftirmiddag,
heldur gekk þetta líka út yfir
viðskiptavini hennar. Hún hnoð-
aði konurnar þangað til þær
veinuðu af sársauka, og beidd-
ust vægðar. Og hvenær, sem
þær brydduðu upp á ástarævin-
týrum sínum, þaggaði hún niður
í þeim. Hún gat ekki heyrt
(ástina nefnda á nafn.
Um kvöldið var dansað á þil-
farinu. Pam hafði ætlað sér að
koma þar hvergi nærri. Hún
lá á rúminu í káetunni sinni og
reyndi að lesa í búk, en gat ekki
beitt sér að því. Danstónlistin
barst inn um gluggana, glumdi
um alla káetuna og hljóp i allar
taugar hennar. Og það versta
var, að hún vissi, að Jeff var
þarna í dansinum. Og nú væri
hann að cfansa við einhverja
aðra. Loksins þoldi hún ekki
við lengur. Hún spurði sjálfa sig
í örvæntingu sinni, hversvegna
hún hefði farið að rífast við
hann. Hvaða vit hafði verið íþví
Hún taldi meira að segja sjálfri
sér trú um, að hún elskaði hann
alls ekki og gæti aldrei orðið ást-
fangin af honum, og mundi láta
sér nægja að verða bara vinur
hans alla framtið.
En meðan hún flýtti sér að
greiða sér, staðnæmdist greiðan
,hjá henni allt í einu í miðjukafi.
En ef nú Jeff yrði ástfanginn af
henni? Var það veruleg hindrun
á vegi þeirra þó að Hugh hefði
gengið að eiga systur hans? Hún
gat ekki séð, að svo þyrfti að
vera. Eða hversvegna henni
hafði nokkurntíma dottið það í
hug. Og jafnvel þótt hann elsk-
aði hana ekki enn, þá gat það
orðið seinna.
Þar sem hún stóð þarna í
káetunni, lítil og hreifingari-aus
og horfði út um gluggann á
öldóttan sjóinn, ákvað hún að
koma honum til að elska sig. Oft
hafði hún heyrt konur segja, að
þær gætu komið karlmanni til
að elská sig, ef þær bara beittu
sér að því.- Gott og vel, en
hvernig beittu þær sér að því?
Hvernig átti að byrja?
Eftir að trúlofunin hennar fór
út um þúfur, vissi hún, að flest-
ar konurnar í Croxford höfðu
gefið í skyn, að það hafi verið
hún, sem kom Hugh til að biðja
sín, en það hafði bara ekki
verið satt. Hún hafði ekki einu-
sinni reynt til þess. Kannski
vegna þess, að hún hafði ekki
raunverulega elskað hann nógu
heitt. Var það ekki miklu frem-
ur glæsileikinn hjá honum, sem
hafði dregið hana að sér? Og
spenningurinn af því að láta
ungan mann þjóta með sig um
allt? Og þegar hann svo skrifaði
henni þetta bréf, var það þá
ekki fyrst og fremst stolt h-enn-
ar, sem varð fyrir áfalli? Ætli
það hafi ekki verið sanni næst?
Að minn-sta kosti reyndi hún
að telja sjálfri sér trú um það.
Eins og aðrar konur reyndi hún
að segja við sjálfa si-g, að ást-
in, sem fór á undan þeirri nú-
verandi, væri einskis virði —
hefði helzt alls ekki verið til.
Þegar Pam kom upp á þilfar-
ið, var Jeff að dansa við ljós-
hærða, laglega stúlku. Hún var
farin að hata hana, áður en hún
vissi af. Hún komst að þeirri nið-
urstöðu, að þessi . vesalings
stúlka væri í al-lan máta and-
styggileg. Hún velti því fyrir
sér, hvort Jeff mundi koma og
tala við sig. Hún gat ekki á-
15
------^---------- »
fellzt hann þótt hann gerði það
ekki, eins og hún hafði komið
fram við hann fyrr um daginn.
En hann kom til hennar næstum
strax.
— Hæ, Pam! sagði hann og
glotti til hennar, glaður í bragði.
— Ertu búin að jafna þig af
kastinu þínu?
Hún svaraði með viðeigandi
virðuleik, að hún hefði alls ekk-
ert kast fengið.
— Jú, vist fékkstu það, sagði
hann hlæjandi, en ef þú vilt
vera góð stúika og biðjast af-
sökunar, skal ég fyrirgefa þér
það.
— Mér dettur ekki í hug að
biðjast fyrirgefningar á því, sem
ég hef alls ekki gert, sagði hún.
En hann svaraði aðeins með
því að fara aftur að hlæja, tó*k
hana undir arminn og leiddi
hana burt frá hinu dansfólkinu.
— Gerði ég eitthvað til að
móðga þig, Pam? spurði hann al-
vörugefinn. Og þegar hún hristi
höfuðið, hélt hann áfram: — Ég
held ég hafi sagt þér það
um daginn, að ég vildi ekki
móðga þi-g, hvað sem í boði væri,
og ég trúi heldur ekki, að ég
hafi gert það. Ég held, að þú
hafir verið að gera þér rellu að
ástæðulausu, rétt eins ogkrakki,
sem rekur höfuðið í múrvegg og
fer svo að skæla. Er það
kannski ekki satt, Pam?
Hún skammaðist sín og fannst
hún vera afskaplega lítil, á þess
ari stundu.
— Kannski hefurðu rétt að
mæla, sagði hún.
Hann stanzaði snöggt á göng-
unni, sneri sér að henni og lagði
báðar hendur á axlir henni.
— Sjáðu nú til, Pam, sagði
hann. — Síðan ég hitti þig, hef
ég verið að reyna mitt bezta til
að gera þig ánægða, og ég hélt
mér hefði takizt það. Svolítið, að
minnsta kesti. En ef mér hefur
ekki tekizt það, þá ... Hann
þagnaði og á meðan flýtti hún
sér að segja:
— Jú, þér hefur það. Þú hef-
ir verið afskaplega góður við
mig, Jeff. Svo hikaði hún ofur-
lítið, en vonaði, að hann hefði
ekki tekið eftir því.
— Vitleysa! hvæsti hann. —
Ég hef ekkert verið góður við
þig, en ég kann vel við þig, Pam,
og er ákveðinn að halda því á-
fram. Kannski seinna ... Hann
þagnaði aftur.
Hún dró snöggt að sér and-
ann og beið. Það var eins og öll
veröldin hefði snarstöðvazt. Öll
hljóð virtust eins og hálfkæfð,
meðan hún beið þess, að hann
héldi áfram ,jafnvel öldugljáfrið
í sjónum virtist þagnað. En hann
lauk aldrei við setninguna.
— Kanntu vel við mig? sagði
hann í staðinn.
Hún svaraði. — Já, víst kann
ég vel við þig, Jeff.
— Jæja þá, sagði hann og
hristi han-a einu sinni enn, - þá
skalt-u hætta þes-sari vitleysiu. Ef
þú hefur eitthvað uppá mig að
klaga, þá segðu hreinlega, hvað
það er og ég skal gera það sama.
Eigum við að koma okkur saman
um það?
Hún hló skjálfandi. — Vitan-
lega, Jef-f.
— Það er gott, sagði hann.
— Komdu nú og við skulum
halda áfram að dansa.
Þetta kvöld var hún í næstum
ofmiklum æsingi til þess að geta
sofið. Hún rifjaði upp fyrir sér í
huganum, hvert einasta orð, sem
hann hafði sagt, og hug-leiddi
það o,g reyndi að lesa meira út úr
þeim en hann hafði ef til vill
haft í huga. Og án þess að hann
hefði sagt neitt ákveðið, fannst
henni samt, að hann h-efði sagt
svo mikið. Hann hafði sagzt ætla
að gera allt, sem í hans valdi
stæði til að gera hana hamingju-
sama, og það m-undi hann ekki
segja, ef hann kærði sig ekki
neitt um hana.
Hún var ekki lengur hrygg og
niðurdregin. Hún var afskaplega
hamingjusöm, og það færðist
enn í aukana, eftir því, sem dag-
arnir liðu. Og allir - Betty jafnt
sem viðskiptavinirnir - höfðu
orð á þessu.
Dagurinn, sem staðið var við
í San Sebastian var dásamlegur.
Þessi litla spænska borg v-ar svo
einkennile-g og skemmti-leg, og
þeim þótti gaman að finna þar
-einskonar hálfhringlaga bað-
strönd, rétt eins og inni í miðri
borginni. Meiri hluta eftirmid-
dagsins lágu þau þar hlið við
hlið i sandinum, skröfuðu um
daginn og veginn og horfðu á
hina baðgestina á sveimi í marg-
litu sundfötunum sín-um, svo að
þeir litu út eins og skrautlegir
paradísarfuglar á ein'hverri hita-
beltiseyju. Himinninn var blár
og heiðríikur - djúpblárri en hún
hsfði nokkurntíma getað hugsað
sér hann. Þegar Pam lá þannig á
bakið og bar hönd fyrir a-uga,
fór hún að hugsa, að lífið væri
nú fegurra en hægt væri að
hugsa sér. Hafði hún nokkurn-
tíma verið beizk og skapill?
Hafði hún nokkurntíma haldið
-því fram, að ástin væri bara
sjónhverfing, og það grimmileg
sjónihverfing? Það virtist tæpast
hu-gsanlegt....
— Líður þér vel, Pam? sagði
Jeff við hliðina á henni. Hún
bylti grannvöxnum, votum
líkamanu-m dýpra niður í sa-ndinn
og andvarpaði ánægjulega.
— Já, mér liður afskaplega
vel. J-eff.
— Það er líka það, sem ég vil,
sagði hann. — Þér verð-ur að
líða vel.
Þessi vinsæli stóll heitir
BADEIM-BADEIM
Aðalkostir hans eru að hann er með hreyf-
anlegu baki, þannig að hægt er að nota hann
í sumarbústaðinn, í garðinn og svalimar,
í stofuna. bæði sem sjónvarpsstól og til
skrauts.
Haann er einnig á mjög hagstæðu verði.
Sportvöruverzlun
Kristins Benediktssonar
Óðinsgötu 1. — Sími 38344.
30. JÚLÍ.
Hrúturinn 21. marz — 19. apríl.
Lofaðu ástinni að blómstra í d-ag, gleddu ástvini þína með sná-
gjöf, og gaghkvæm virðing hrekkur furðanlega 1-angt.
Nautið 20. apríl — 20. maí.
Einbeitfcu þér að la-ngvarandi skipulaigningu viðvfkjandl fjöl-
Skyldumálum. Þetta verður skemmtilegur daigur.
Tvíburamir 21. maí — 20. júní.
Láttu í minni pokann, ef þörf krefur. Legðu hart að þér seinna
í dag.
Krabbinn 21. júní — 22. júlí.
Lagfærðu heimili þitt, og reyndu að breyta eitthvað til I kvöld.
Ljónið 23. júlí — 22. ágúst.
Taktu lífinu með ró, og vertu ekki með Öþarfa smámunasemi.
Rómantíkln blómstrar.
Meyjan 23. ágúst — 22. sept.
Einhver breyting 1 ástamálum hugsanleg, og jafiwel hagkvæm.
Reyndu að láta viðskipti afskiptalaus.
Vogin 23. sept. — 22. okt.
fcstin þrífst I dagsins ömn. Ljúktu skyldustörfum, bætfcu ráð þitfr
og þér er hamingjan hliðholl.
Sporðdrekinn 23. okt. — 21. nóv.
Þú ert órólegur vegna einlhvers leynimakks. Eitfhvað kemst upp
Reyndu að vinna sem mest I einrúmi, þú þarft að ráðá einlhverja
gátu.
Bogmaðurinn 22. nóv. — 21. des.
Þú átt erfitt með að einbeita þér að vimnunni, en leggðu þig í
ltma, þótt ævintýrin lokki og laði.
Steingeitin 22. des. — 19. jan.
Þú hefur átt erfitt undanfarið, en gefðu útþrá-nni l-ausam tauminin,
og leiðréttu einhvern misskilning.
Vatnsberinn 20. jan. — 18. febr.
Nú er rétti tímimn ti-1 slkipulaigininga og aifhugaðu fjáilhaginn.
Fiskarnir 19. febr. — 20. marz.
Þér verður ágengt í einkamáluim framar ölium vonum.