Morgunblaðið - 17.09.1968, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. SEPTEMBER 1968
Karl Óskar Jónsson
— Minning
F. 21.11. 1915.
D. 9.9. 1968.
Mánudaginn 16. þ.m. var lagð
ur ti'l hinztu hvíldar í Fossvogs
kirkjugarði Karl Jónsson bifr-
eiðarstjóri frá Ey í Vestur- Land
eyjum. Fáum vandalausum mönn
um er mér kærara að senda mína
t
Móðir mín og tengdamóðir
Kristjana Magnúsdóttir
Ólafsvík,
andaðist í Borgarspítalanum
14. þ. m.
Þórarinn Þórarinsson
Ragnheiður Þormar.
t
Séra Ingólfur Þorvaldsson
fyrrum prestur í Ólafsfirði,
er látinn.
Anna Nordal og synir.
t
Eiginkona mín og fósturmóðir
Ásgeira Guðmundsdóttir
Suðurgötu 64, Akranesi,
lézt 15. þ.m. á Sj úkrahúsi
Akraness.
Sigurður Ólafsson
Guðm. Þ. Sigurbjörnsson
og fjölskylda.
hinztu kveðju en einmitt honum
eftir þá löngu samleið, sem við
höfum átt í þessu lífi, fyrst sem
drengir, síðar samstarfsmenn í
Rangárvallasýslu og síðast en
ekki sízt í rösklega 20 ára sam-
veru á Bifreiðastöð Reykjavík-
ur.
Eins og að líkum lætur, hljóta
margar endurminningar frá þess
ari löngu ferð að hlaðast upp á
skilnaðarstundinni, en á þær
verður ekki minnzt hér, heldur
reynt að draga upp í fáum orð-
um sem gleggsta mynd af vini
mínum, sem við erum að kveðja.
Karl Jónsson var fæddur í
Sleif í Vestur-Landeyjum 21.
nóvember 1915 sonur þeirra
sæmdarhjóna Þórunnar Jónsdótt
ur ljósmóður og Jóns Gíslason-
ar oddvita, sem þá bjuggu í
Sleif en fluttu síðar að Ey í
sömu sveit, og þar ólst Karl upp
í stórum og myndarlegum syst-
kinahópi. Karl fór snemma að
vinna og létta undir með heim-
t
Móðir okkar og dóttir mín,
Ingibjörg Guðmundsdóttir
Birkimel 10A,
verður jarðsungin frá Foss-
vogskapellu miðvikudaginn
18. þ.m. kL 1.30.
Fyrir hönd vandamanna.
Vildís K. Guðmundsson,
Óðinn Geirsson,
Aðalbjörg Stefánsdóttir.
t
Alúðarþakkir fyrir samúð og
hlýhug við andlát og jarð-
arför
Jóns G. Pálssonar
Garðaveg 4, Keflavík.
Agústa Guðmundsdóttir
Páli Jónsson
Reynir Jónsson.
t
Hjartkær eiginkona mín og
móðir okkar,
Ásthildur Vilhelmína
Guðmundsdóttir
Háteig 2. Akranesi,
andaðist í Sjrtfcrahúsi Akra-
ness 15. þ.m.
Bjarni Kristmannsson
og böm.
t
Eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma
Vilborg Björg Þórðardóttir
Asvallagötu 11,
verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju þriðjudaginn 17.
sept. kl. 3. Blóm og kransar
vinsamlegast afbeðin.
Valdimar K. Guðmundsson,
böm, tengdadóttir og
bamaböm.
t
Eiginmaður minn, sonur og
faðir
Gunnar Pjetursson
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju á morgun mið-
vikudag kl. 10.30.
Þorbjörg Berg Guðnadóttir
Svanfríður Hjartardóttir
og böra hins látna.
t
Ykkur öllum — okkar mörgu
vinum — þökkum við hjart-
anlega hlýhug ykkar við and-
lát og útför
Guðlaugar Guðjónsdóttur
frá Brunnastöðum.
Hjúkrunarkonunum, sem önn
uðust hana sjúka í Sjútora-
húsi Akraness, færum við
innilega þökk fyrir frábært
starf.
Fyrir mína hönd og bama
okkar, tengdabarna og barna-
bama, bræðra hennar og ann-
arra hennar nánustu.
Elís Guðjónsson,
Vesturgötu 69, Akranesi.
t
Alúðarþakkir fyrir samúð
vegna andláts og jarðarfarar
Friðriks Þorsteinssonar
Vallargötu 26, Keflavík.
Sigurveig Sigurðardóttir
Ragnar Friðriksson
Asdís Guðbrandsdóttir
Þorsteinn Friðriksson
Björg Ema Friðriksdóttir
Friðrik Friðriksson
Sigurður Friðriksson
Ragnheiður Þórisdóttir
Birgir Friðriksson
Guðrún Guðmundsdóttir.

ifinu, eins og flestir unglingar
urðu að gera á þeim árurn. Hamn
réðst ungur til Kaupfélags Hall-
geirseyjar (sem síðar varð Kaup
félag Rangæinga) og gerðist þá
einn af fyrstu mjólkurbílstjórun
um í Rangárvallasýslu. í því
starfi kynntist Karl mörgu fólki,
og það var einhver hlýju- og
virðingarhreimur í rödd fó'lks-
ins, þegar minnzt var á hann
Kalla í Ey, en undir því nafni
þekktu flestir Rangæingar hann
Það var mikið kvabbað á mjólk
urbílstjórunum á þessum árum,
þessi þetta, hinn hitt að fór
engin bónleiður frá honum Kalla
hann vildi allt fyrir alla gera,
ef ekki í dag, þá á morgun. Slík
um mönnum hljóta alltaf að
fylgja blessunaróskir samferða-
fólksins.
Karl hætti störfum hjá Kap-
félaginu og fluttist til Reykja-
víkur á árunum 1943-4 og gerð-
ist þá fljótlega bifreiðastjóri á
B.S.R. Hann undi vel sínum hag
í höfuðborginni, en þó voru ræt
urnar alltaf fyrir austan. Hann
sagði stundum við mig, að tær-
as'ta loftið, sem hann hefði and
að að sér væri fjal'lagolan aust-
ur í Ramgárvallasýsiu, og ég
vissi að hann sagði þetta satt,
Karl Jónsson var að gerð skap-
ríkur maður, en hann var hrein
skilinn, heilsteyptur og hjarta-
hlýr. Hanm var söngelskur
gleðimaður, hann var einnig trú
hneigður alvörumaður, sem ekk-
ert mátti aumt sjá. Þessir eðlis
þættir í fari hans gerðu hann
eftirtektarverðan hvar sem hanm
fór, og íram úr skarandi vinsæl-
t
Eiginkona mín, móðir okkar
og amma
Ásta Sigurðardóttbr
Skálagerffi 15,
sem lézt 12. þ.m. á Landa-
kotsspítala, verður jarðsung-
in frá Fossvogskirkju fimmtu
daginn 19. sept. kl. 1.30.
Guffnl Eriendsson,
höm og barnabam.
, „ ......................
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðar-
för
Árna J. Björnssonar
frá Borgaraesi.
Guffrún Bjömsson
Ragnhildur Björnsson,
Arnbjöra Kristinsson,
barnabörn og systur hins
látna.
—...
t
Innilegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð við andlát og
jarðarför
Jórunnar Stefánsdóttur
fyrrum húsfreyju í Haganesi,
Fljótum.
Vandamenn.
an og vinmargan. Þegar harun er
horfin út starfsmannahópnum á
B.S.R. verður stórt skarð ófyllt
og þótt sagt sé, að maður komi
í manns stað, þá vita allir, að
engir tveir menn eru eins, a.m.k.
engimmi eins og hann.
Karl var tvíkvæntur. Hamn og
Herdís, fyrri kona hans slitu
samvistum eftir nokkurra ára
sambúð, og ólu þau upp einn
fósturson. Seinni kona hans Umm
ur, dóttir hins þekkta læknis
Guðmundar Thoroddsens, lifir
mann sinn.
Nú þegar meðalaldur manma
hefur hækkað svo stórlega sem
raun ber vitni, finnst manni, að
fimmtugur maður eða rúmlega
það (Karl var tæplega 53 ára)
sé raunverulega í blóma lífsins.
Sjúkum og sárum og örþreyttum
gamalmennum er dauðinn alla
jafnan sá lítomar emgill, sem frið
inn og hvíldina veitir, en þegar
mönnum tilitölulega ungum að ár
um, fullum starfsorku og at-
hafnaþrá, er snögglega kippt í
burt, verður mér á að spyrja,
hvers vegna? Við þeirri spurn-
ingu fæst að sjálfsögðu ekkert
svar. Svarið veit sá einm, sem
ræður yffir örlögum manma, yfir
lífi og dauða.
Öllum vinum og aðstandend-
um Karls Jónssonar frá Ey votta
ég mína innilegustu samúð. Og
við hann vildi ég geta sagt:
Farðu í friði, félagi og vinur.
Þakka þér allar samverustund-
irnar. Blessuð sé mimning þím.
Erl. Jónsson frá Miffey.
Fagra haust, þá fold ég kveð,
faðmi vef mig þínum.
Bleikra laufa láttu beð
að legstað verða mínum.
Stgr. Th.
Vonandi kunna flestir íslend
ingar Hauistvísur Stgr. Th. Þær
hafa grópazt inn í meðvitund
þjóðarinmar og fengið viðurkenn
ingu sem sígilt listaverk. Fyrr-
greindar Ijóðlínur urðu mér ofar
lega í huga, er mér barst til
eyrna andlátsfregn vinar míns
og starfsbróður, Karls Jónsson-
ar frá Ey.
Sumri hallar, Haustið er að
taka völdin og brátt mun fögur
björkin fella bliknuð lauf á freð
inm svörð.
Hið fagra haust hafði tekið
harrn í faðm sinn og flutt hamn
til æðri heima. Að vísu kom and
látsfregn hans ekki aðóvörum,
því flestir vissu, gð hann barð-
ist við ólæknandi sjúkdóm. Karl
Jónsson var fæddur á Sleif í
Vestur-Landeyjum, 21. móvembe
Fæddur 31. maí, 1916
Dáinn 30. ágrúst, 1968
í GÆR var til moldar borinm
frá Fossvogskirkju Þorkell Guð
munds Hjálmarsson. Hann varð
bráðkvaddur suður í Búlgaríu
hinn 30. ágúst s.l.
Ég helid að mér hafi aldrei
brugðið meir, en þegar mér barst
fréttin af andláti tengdaföður
míns. Hann var svo sannarlega
ekki þesslegur þegar viðkvödd
umst daginn áður em hannlagði
af stað í sumarleyfisferð sína suð
ur að Svartahafi, hann var hress
og kátur og hlakkaði mjög til
fararinnar, hlakkaði til að njóta
1915, en fluttist ungur að árum
með foreldrum sínum að Ey í
sömu sveit og var síðan við þann
bæ kenndur. Foreldrar hang
voru hjónin Jón Gíslason bóndi
og oddviti á Ey, mikill sæmdar
og heiðursmaður og Þórunn Jóms
dóttir ljósmóðir. Mun hún hafa
gegnt ljósmóðurstarfinu í rúm
50 ár og með þeim ágætum, að
hún var elskuð og virt af öllumi
Karl ólst upp með foreldrum sin
um, en ungur að árum gerðist
hann bifreiðarstjóri og stundaði
akstur sem aðalatvinnu í nær 30
ár.
Hann byrjaði akstur hjá Kaup
fé'lagi Halilgeirseyjar og var
mjólkurbílstjóri um margra ára
skeið jafnhliða því sem hann
vanm að búskap með foreldrum
sínum.
Kunmugir telja, að í starfi sínu
sem mjólkurbílstjóri hafi hann
verið bæði vinsæll og vel lát-
inn, enda bóngóður og mirnnug-
ur svo af bar.
Á þeim árum tíðkaðist að bíl
Stjórar þyrftu að sinna ýmsum
og ólíkum erindum fyrir fólkið í
dreifbýlinu og reyndi þá mjög
á hjálpsemi og lipurð þeirra.
En greiðasemi og hjálpfýsi Karls
aflaði honum mikils vinfengis
þar austur aim sveitir.
0 Eftir að Karl hætti akstri fyr
ir austan, fluttist hann til Reykja
víkur og hóf akstur á Bifreiða-
stöð Reykjavíkur. Fyrir rúmum
20 árum lágu leiðir okkar fyrst
saman. Þá hóf ég akstur á stöð-
iinni, en Karl hafi byrjað nokkru
áður, og var það upphaf á rúm-
lega 20 ára samstarfi. Hann var
einn sá fyrsti, sem ég kynmtist
á B.S.R. Til þess munu hafa leg-
ið margar ástæður, en fyrst og
fremst vermandi viðmót, hlýtt og
þétt handtak og hin fölskvalausa
lífsgleði hans, sem allstaðar fékk
yfirhöndina, bæði í svip hans
og framkomiu.
Á góðum stundum okkar Starfs
félaganna var hann himn glað-
asti af öllum glöðum. Það var
heiðríkja hugans og hjartans,
gleði sem ómaði í söng hans, þeg-
ar hann tók lagið með sinni
frjólsmannlegu og óþvinguðu
rödd.
Margar hlýjar og bjartar minn
okkar, bæði í starfi og utan þess
og aldrei kynntist ég öðrum en
góðum og sönnum dreng.
Ekki er svo að skilja, að við
höfum ætíð verið sammála, en
slíkt skerpir aðeins kærleikann
Það var ljúft að skiptast á skoð
unium við þig, þú sagðir ætíð
Framhald á hls. 19
hvíldar í sumri og sól í nýju
umhverfi. En þegar hann er að
búa sig til heimferðar kemur
dauðinn og bindur svo skjótan
enda á líf hans, lang.t fjarri
heimili og ástvinum.
Þorkell var fæddur í Bolung
arvík 31. maí 1916. Foreldrar
hans voru hjónin Hjálmar Diego
Jónsson sem lengi starfaði á
Tottlstjóraskrifstofunum í
Reykjavík og Halldóra Friðgerð
ur Sigurðardóttir sem nú er lát-
in og var hann næst elztur af
níu börnum þeirra hjóna. Þeg-
ar Þorkell var á öðru ári flutt-
ist hann með foreldrum sínum til
Reykjavíkur þar sem þau hjón
nokkru síðar byggðu Steinhóla
Hjartans þakklæti til allra
þeirra, er glöddu mig með
skeytum, blómum og gjöfum
í tilefni af 80 ára afmælis-
degi mínum. Sérstakar alúð-
arþakkir færi ég starfsfólki
og sjúklingum á sjúkrahúsinu
Sólheimum. Guð blessi ykkur
ölL
Kristín Hreiffarsdóttir
írá Presthúsum.
Þorkell Guðmundur
Hjálmarsson-Minning