Morgunblaðið - 30.10.1968, Síða 18

r
18
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 30. OKTÓBER 1968
Jónheiður
— Minning
f DAG verður jarðsett frá
Kópavogskirkju ekkjan Jónheið
ur Einarsdóttir, lengi búsett að
Kópavogsbraut 2 í Kópavogi.
Þessarar merku konu og fyrr-
verandi sóknarbarns er mér ljúft
að minnast með nokkrum kveðju
orðum. — Jónheiður var fædd
að Arngeirsstöðuín í Fljótshlíð
11. sept 1884 og lést á Landa-
kotsspítala 20. þ.m., eftir þunga
vanheilsu síðustu misserin. Var
og lífsskeiðið orðið langt, full
84 ár að leiðarlokum. Foreldrar
Jónheiðar voru:Einar Magnús-
t
Guðbjörg Soffía
Einarsdóttir
Karlagötu 5
andaðist í Landsspítalanum
27. þ.m.
Vandamenn.
t
Hjartkær dóttir mín
Kirsten Anna Sigfússon
Vestmannabraut 24
V estmannaey jum
er látin. Jarðarförin hefur
farið fram.
Aase Sigfússon.
t
Útför dóttur minnar
Dagbjartar
Guðmundsdóttur
bankafulltrúa
Túngötu 32
fer fram frá Dómkirkjunni
föstudaginn 1. nóv. kl. 2 e.h.
Guðm. H. Guðmundsson.
t
Útför mannsins míns
Tómasar Þorsteinssonar
verzlunarmanns
fer fram frá Dómkirkjunni
i dag kl. 10.30. Blóm vinsam-
legast afbeðin. Þeim sem
vildu minnast hans er bent á
Hjartavernd.
F. h. vandamanna.
Hrefna Jónsdóttir.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og
afi
Pálmi Jónsson
Selvogsgötu 9, Hafnarfirði
verður jarðsunginn frá Hafn-
arfjarðarkirkju fimmtudaginn
31. okt. kl. 2 síðdegis. Blóm
og kransar afbeðið. f>eir sem
vildu minnast hins látna láti
líknarstofnanir njóta þess.
Einhildur Pálmadóttir
Magnús Jónsson
Jón H. Pálmason
Sigríður E. Magnúsdóttir
Eva Pálmadóttir
Ólafur Jóhannesson
Asdís Ragna Valdimarsdóttir
og barnabörn.
Einarsdóttir
son, bóndi að Arngéirsstöðum,
og bústýra hans Kristín Þor-
leifsdóttir. Rætur beggja lágu
frá traustum bændastofni í
Landeyjum eystri. Var Einar
sonur Magnúsar Magnússonar,
bónda að Búðarhóli, og þeir
feðgar allir atgervismenn að
manndómi og starfshæfni til
lands og sjávar. Foreldrar Krist
ínar voru: Þorleifur Þorleifs-
son og Kristín Valgerður Jóns-
dóttir, hjón búandi að Hólmum
í Austur-Landeyjum. — Á for-
eldraheimilinu að Arngeirsstöð-
um ólst Jónheiður upp, yngst
fjögurra efnissystkina og hverf-
ur nú síðust þeirra til grafar.
Voru foreldrarnir atorkumenn,
sem gjörðu ríkar kröfur til sín
og sinna. Ung lærði því Jónheið-
ur að sinna hverskonar störfum
úti og inni. Hún varð snemma
starfskona mikil og um leið gædd
óvenjulegum fegurðarsmekk og
fegurðarþrá. Munu átthagarnir
m.a. hafa stuðlað að þeirri þró-
un. Átti hin fagra æskusveit
jafnan rík ítök í hjarta hennar
og sál. Kenndi hún nöfn beggja
barna sinna til bæjarins, sem
var hennar bernsku- og æsku-
reitur. Fegurðarþráin og hin haga
hönd leiddu Jónheiði unga til
hannyrðanáms í Reykjavík. Þar
dvaldi hún um skeið og lærði
karlmannafatasaum o.fl, sem fá-
t
Útför
Sigríðar Guðnýjar
Jónsdóttur
frá Alftanesi
fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 1. nóvember kl.
13,30 eftir hádegi.
Fyrir hönd okkar systkin-
anna og annarra aðstandenda.
Oddur Jónsson.
t
Innilegar þakkir færum við
öllum þeim sem sýndu okkur
samúð og vináttu við andlát
og jarðarför móður minnar,
tengdamó'ður, ömmu og lang-
ömmu
Ingveldar Jónsdóttur.
Guð blessi ykkur öll.
Ingunn Jóhannesdóttir,
tengdaböm, bamabörn og
barnabarnabörn.
t
Jarðarför eiginmanns míns
Sigurður Þórðarsonar
tónskálds
fer fram frá Dómkirkjunni
föstudaginn 1. nóv. kl. 10.30.
Aslaug Sveinsdóttir.
t
Jarðarför konu minnar og
móður okkar
Önnu Halldórsdóttir
Munkaþverárstræti 12
sem andaðist 24. þ.m. fer fram
frá Akureyrarkirkju fimmtu-
daginn 31. okt. kl. 1.30. Þeim
er vildu minnast hinnar látnu
er bent á Fjórðungssjúkra-
húsið á Akureyri
Gunnlaugur Markússon
og dætur.
títt var á þeim tíma. Varð hún
mjög vel að sér í þeirri grein.
Heimkomin sinnti hún svo mörg
ár saumaskap bæði í Fljótshlíð-
inni og annars staðar. Var sótst
eftir þessum verkum hennar, svo
vel þóttu þau unnin — Vorið
1918 fluttist Jónheiður á fornar
ættarslóðir, að Búðarhóli í Aust
ur-Landeyjum, giftist hún 14
júní sarna ár sveitunga sínum,
Einari Högnasyni frá Núpi í
Fljótshlíð. Var hann af hinni al-
kunnu Presta-Högnaætt, greind
ur vel, hagur í verki, hógvær
í framkomu og valmenni að gerð.
Það var því bjart yfur þessum
ungu hjónum, þegar þau settust
að búi á Búðarhóli. Þótt efnin
væru smá, var heimili þeirra svo
snyrtilegt, bjart og hlýtt. Þar
mætti manni alúð, ástúð, eining
og trú. Þau eignuðust snemma
tvö yndisleg börn til að
unna og lifa fyrir. Ennfrem-
ur áttu þau unga fósturdótt-
ur, sem síðar var tengd fjöl-
skyldunni órofa böndum. Hjá
þeim sýndist því flest stefna til
vaxandi gæfu og gengis. En líf
ið er fallvallt og sól bregður
stundum skjótt sumri. Eftir 13
ára samvistir 20. júní 1931 lést
Einar úr lungnabólgu, öllum
óvænt og harmdauði. Ég minn-
ist þess, að það blikuðu tár á
margra hvarmi, þegar hann var
lagður til hinztu hvíldar í
kirkjugarðinum á Breiðabólstað.
Stóð þá Jónheiður ein uppi með
börnin þeirra tvö, 12 og 8 ára
að aldri. En við þessa þungu
raun lét hún hvorki beygjast né
bugast. Hún vissi ávallt á hvern
hún trúði. Hún var mikil í starfi,
mikil í raun, ef ef til vill mest í
sorg. Ástvinurinn látni lifði
áfram hjá henni í börnum þeirra
Fyrir þau lagði hún sig því fram
af allri orku, lífi og sál. Eftir
6 kreppuára lúfsbaráttu með
þeim einum að Búðarhóli, þar
sem hún naut almennra vin-
sælda og góðra granna, fluttist
t
Innilegustu þakkir færum við
öllum þeim er sýndu okkur
vináttu og samúð við andlát
og jarðarför móður okkar,
tengdamóður og ömmu
Auðbjargar Jónsdóttur
frá Bólstað, Vestmannaeyjum.
Börn, tengdaböm og
bamabörn.
t
Innilegar þakkiæ til allra sem
sýndu okkur samúð og vinar-
hug við andlát og jarðarför
elsku litlu dóttur minnar
Guðrúnar Eyju
sem andaðist 11. þ.m.
Sérstakar þakkir færum við
Birni Guðbrandssjmi lækni,
yfirsystur og hjúkrunarliði
Barnadeildar Landakots-
spítalans.
Alfheiður Einarsdóttir
Sigurður Bjaraason
Hofsnesi, Öræfum.
hún alfarið til Reykjavíkur vor-
ið 1937. Frá þeim tíma mátti
segja að líf hennar og fjölskyld-
unnar væri óslitin sigurganga.
Börnin hennar mannvænlegu
komust hér fljótt til frekari
menntunar, manndóms og starfs.
Björtu vonirnar um þau fengu
vissulega að rætast. Síðar eignað
ist hún frábær tengdabörn og
9 barnabörn, sem öll áttu hug
hennar og hjarta og voru henni
vel á einn og annan hátt. Ég
held, að henni hafi aldrei liðið
betur en þegar hún hafði sem
flest þeirra í návist sinni. Þá
fannst mér hún vera eins og
ættardrottning, sem naut þess að
hafa séð vonirnar rætast og
finna ylinn frá brjóstum þeirra,
sem hún unni. — Lengst átti Jón
heiður heima að Kópavogsbraut
2, á hinu bjarta og hlýja heim-
ili Arnþórs sonar ísns og göf-
ugrar konu hans, Sólveigar Krist
jánsdóttur. Þar naut hún þess,
sem hún hafði verið og unnið
fyrir lífið. Þar var flest látið
liggja í skauti hennar. Þar
naut hún þeirrar ástúðar og um-
hyggju fjölskyldunnar, sem með
eindæmum má teljast. Þar átt-
um við hjónin líka margar bjart-
ar stundir með þessari látnu
vinkonu okkar. Og þær stundir
ásamt órofa tryggð hennar og
vináttu, er okkur nú bæði ljúft
og skylt að þakka og geyma.
Jónheiður Einarsdóttir var mik
ilhæf kona og hugþekk öllum,
sem henni kynntust að ráði.
Hún var kona fyrirmannleg og
vel á sig komin bæði til líkama
og sálar. Mér fannst hún bera
með sér tign og yl. Fljótshlíðar-
innar í svip og sál. Hún var
grandvör í orði og verki, ein-
örð í allri framkomu og þó létt
og hlý um leið. Ljóðum unni
hún og vel sögðum orðum og
sagði sjálf skemmtilega frá.
Trygglyndi og vinfesta stóð
djúpum rótum í sál hennar.
Hjarta hennar var svo viðkvæmt
og opið fyrir áhrifamyndum lífs-
ins og náttúrunnar. Hjá henni
áttu því börnin löngum athvarf
GUÐMUNDÍNA
og skjól. En hinn vaxandi há-
vaði og hraði nútímans, ásamt
samfara hættum, urðu síðast of-
raun fíngerðum taugum hennar.
Það vildi sækja að henni ami og
áhyggjur, þegar kraftarnir voru
þrotnir. Ekki vegna hennar sjálfr
ar, heldur vegna þeirra, sem
hún unni. Nánustu vínirnir urðu
þá aftur litlu börnin hennar,
sem hún þurfti að vaka yfir og
vernda sem áður. Viðkvæmu
hjörtun verða oftast að bera
sínar sérstöku byrðar áður en
leiðinni lýkur. Eftirlifandi börn
Jónheiðar eru þau Arnþór, for-
stjóri í kjötversluninni Búrfelli
hér í borg, kvæntur Sólveigu
Kristjánsdóttur, Anna Arnheiður,
húsfreyja og kennari, gift Þor-
steini Herði Bjömssyni vélstjóra
að Bugðulæk 17.
í hugum okkar allra, sem til
þekktum, er bjart yfir minn-
ingu Jónheiðar Einarsdóttur. Sú
birta fylgir henni nú ófölnuð
inn á leiðir nýrra heima.
Jón Skagan.
Ég skrifa þessar línur í þeirri
trú, að þær muni á einhvern
hátt ná til þín eslku amma mín,
þótt þú sért nú horfin á braut
úr þessum heimi. Þær eiga að
færa þér þakkir mínar fyrir allt
það, sem þú hefur verið mér um
ævina. Þú tókst þátt í leikjum
mínum og starfi, sagðir mér sög-
ur, spilaðir við mig, kenndir mér
að lesa og draga til stafs, og
síðast en ekki sízt kenndir mér
að þekkja og biðja guð almátt-
ugan. Á þennan hátt áttir þú
ekki svo lítinn þátt í að móta
barnshugann. Þú vaktir mig til
umhugsunar um velferð manna
og dýra, kenndir mér að elska
land mitt og móðurmál. Og nú
þegar líkami þinn er lagður til
hinztu hvíldar, gleðst ég af
þeirri vissu, að sál þín, laus við
ellifjötra og þjáningar hins jarð-
neska lífs, lifir nú um eilífð 1
bjartari heimum.
Guð blessi þig elsku amma
mín.
Kveðja frá dótturdóttur
ÁRNADÓTTIR
Fædd 15. september 1886.
Dáin 23. október 1968.
KVEÐJA FRÁ DÓTTURSYNI
OG FJÖLSKYLDU.
Þú amma elsku góða
nú ástarkveðju hljóða
með þökkum flyt ég þér.
Á björtum bernskuvegi
þú bæði á nótt og degi
það bezta athvarf bjóstu mér.
Ég man þig alla ævi
ef auðnan mér það gæfi
að eignast eins og þú,
þá mannkostina marga
sem milda göfga og bjarga
og auka hinum yngri trú.
Þig blessa börnin ungu,
af barna þinna tungu
þú hlýtur þökk og hrós.
Þú stóðst í stríði löngu
svo styrk á lífsins göngu,
það verði okkar leiðarljós.
Á sælum sumardegi
það syrti á okkar vegi
er lengi þjáðist þú.
Nú sæl í sumarlöndum
ert signd af englahöndum,
það er mín vissa, von og trú.
Þú konan merka, mæta
er marga vildir kæta
svo létt og ljúf og fríð.
Við blessum minning bjarta
og biðjum þess af hjarta,
þér lýsi guðdómsljósin blíð.
L.B.
Ég þakka af alhug öllum
þeim, sem sýndu mér vináttu
með heimsóknum, fögrum
gjöfum, blómum og heilla-
skeytum á 80 ára afmæli
mínu 11. okt. og gerðu mér
daginn ógleymanlegan.
Guð blessi ykkur öll.
Elín Jónsdóttir
Valshamri.
öllum þeim sem heiðruðu
mig á áttræðisafmælinu 24.
október s.l. með símskeytum,
heimsóknum, blómum og góð-
um gjöfum, færi ég mitt inni-
legasta þakklæti.
Sig. Kristjánsson
frá Siglufirffi.
Innilegar þakkir tii þeirra er
heimsóttu mig, sendu mér
kveðjur, blóm og aðrar gjaf-
Lr á 75 ára afmæli mínu.
Lifið heiL
Jóhann Eiriksson.