Morgunblaðið - 21.03.1969, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. MARZ 196«
fanginn af henni. En hversvegna
var ég svona viss um þetta? Ég
þekkti hann ekki nema sáralítið.
Að vísu hafði ég tilbeðið hann
eins og goð á stalli og eignað
honum allar hugsanlegar dyggð-
ir, en hvernig gat ég vitað, að
hann ætti það skilið? Kannski
var það satt, að hann vissi raun
verulega ekki hvað hlaupið
hafði í hann, að tala við mig
eins og hann var nýbúinn að
gera.
— Afsakaðu, sagði ég. —

_ ÁLFTAMtRI 7
BLÓMAHÚSIÐ
simi 83070
Opið alia daga öll kvöld og um
helgar.
Blómin, sem þér hafið ánægju af
að gefa, fáið þér í Blómahúsinu.
Kannski er það bezt að gleyma
því alveg, eins og þú segir.
Ég sneri mér við og gekk
eins og blindandi út úr eldhús-
inu og upp í herbergið mitt. Ég
stóð þar upp við hurðina og
barðist við tárin. En ég hætti
því fljótlega og vissi, að mér
þýddi ekkert að berjast við grát
inn. Og ég vildi ekki koma til
hádegisverðar og láta hin sjá
mig rauðeygða. Lucy mundi taka
sér það svo nærri. Ég gekk að
snyrtiborðinu og hressti uppá
málninguna á mér. Venjulega
notaði ég hana lítið. Stúlkan, sem
á heima úti í sveit, þarfnast
hennar ekki, og sem betur fer
hafði ég slétt hörund og þurfti
ekki að jafnaði að betrumbæta
það neitt. En nú gerði ég það,
enda nauðsynlegt, því að annars
liti ég út eins og ég hefði orðið
fyrir barsmíð.
Sportvöruverzlun Kristins Benediktssonar
Óðinsgötu 1 auglýsir!
Vorum að fá eftirtaldar vörur:
Lyftubelti,
skíðaskó allar gerðir,
skíðafatnað,
skíði Vöstra og Kástle,
skíðaáburð og margt fleira.
Sportvöruverzlun Kristins Benediktssonar
Óðinsgötu 1 — Sími 38344.
MAMEMIMTÓ
HEILDVERZLUN - HAFNARSTRÆTI 8 - SlMI 17121
Ég heyrði barið að dyrum hjá
mér.
— Kom inn.
Ég hélt, að þetta væri Lucy,
en mér til mestu furðu var það
Nick. Hvað gat hann verið að
gera heima á þessum tíma morg-
uns? Venjulega kom hann ekki
á laugardögum fyrr en eftir
klukkan eitt og nú var hún ekki
meira en hálftólf. Og ef ég leit
út eins og ég hefði orðið fyrir
barsmíð, þá gerði hann það ekki
síður. Að vísu eitthvað öðruvísi
barsmíð, en engu minni þó. Hann
var næstum grár í framan og aug
un í honum fengu mig fljótt til
að gleyma minni eigfn eymd.
— Get ég talað við þig sem
snöggvast, Melissa?
— Vitanlega, Nick. Ég settist
á rúmið mitt og horfði á hann
með áhyggjusvip. — Er eitthvað
að? Ég vissi samstundis að
þetta var óþarfa spurning. Það
var eitthvað alvarlegt að.
— Jó, það er ég hræddur um.
Ég klappaði á rúmið við hlið-
ina á mér. — Seztu hérna og
segðu mér frá því.
4
Hann hlýddi því og settist, en
laut fram með spenntar greipar
milli hnjánna og horfði beint
fram fyrir sig.
— Ég veit ekki, hvernig ég á
að koma orðum að því. Ég er
hræddur um að þér líki það
ekki.
— Gefðu ekki um það, en
segðu mér það bara.
— Ég er farinn úr vinnunni
minni. Eða nánar til tekið, hef-
ur mér verið sparkað.
Það datt ofan yfir mig. Við
vorum ekki þannig efnalega
stæð, að við mættum við því, að
Nick væri atvinnulaus. En svo
herti ég mig upp. Ef John vildi
ekki hafa hann, gæti hann feng-
ið vinnu annarsstaðar. Það var
sftinarlega ekki ástæða til að
vera svona niðurdreginn.
— Hvað kom fyrir? Lenti þér
saman við John?
— Ég veit nú ekki, hvort þú
mundir kalia það rifrildi. En
sérðu til hann komst að því einn
morguninn, að undanfarna mán-
uði hef ég verið jafnt og þétt að
féfletta hann.
Ég greip andann á lofti. Þetta
var verra en mér hafði dottið í
hug.
— Já, mér þykir fyrir þessu,
Melissa, sagði Nick dauflega. —
Ég hef hagað mér eins og bölv-
aður asni. Ég býst ekki við, að
þú fyrirgefir mér það nokkurn-
tíma, og að minnsta kosti get ég
það ekki sjálfur.
Ég ner.i saman höndum.
— En hversvegna varstu að
þessu, Niek?
Vélapokkningar
De Soto
BMC — Austin Gipsy
Chrysler
Buick
Chevrolet, flestar tegundir
Dodge
Bedford, dísil
Ford, enskur
Ford Taunus
GMC
Bedford, dísil
Thomes Trader
Mercedes Benz, flestar teg.
Gaz '59
Pobeda
Volkswagen
Skoda 1100—1200
Renault Dauphine
Þ. Jónsson & Co.
Sirai 84515 og 84516.
Skeifan 17.
4769
©PIB
WiMSUI
COSPER
— Við vorum hér áðan — ég þ ekki stólinn!
— Ég þurfti peninga til þess
að bjóða henni Debóru út. Þú
veist, hvað ég er vitlaus í henni.
Og svo flýtti hann sér að segja,
áður en ég komst að: — Þú
mátt ekki kenna henni um þetta.
Hún er eins og hver annar
krakki og hefur ekki vanizt því
að þurfa neitt að spara. Eins og
þú veizt, þá vaða foreldrar henn
ar í peningum, og h,ún hefur
aldrei vanizt nema því bezta.
Ég vissi, að þetta var ekki
nema satt. Lawson hershöfðingi
faðir Debóru, átti eitt stærsta
húsið þarna í nágrenninu. Við
vorum yfirleitt umkringd af rík-
um jarðeigendum. Debóra, sem
var eina barnið, hafði gengið í
framhaldsskóla í Sviss fyrir
tveimur árum. Hún var yfir sig
vaxin skólatelpa þá, en kom aft-
ur töfrandi ung stúlka. Og Nick
hafði samstundis orðið ástfang
inn af henni. Ég hafði oft á-
hyggjur af þessu vegna þess, að
mér fannst þetta engin framtíð
geta orðið. Einhvern góðan dag-
inn mundi Debóra giftast ein-
hverjum ungum manni af hennar
eigin stigum, sem foreldrar henn
ar yrðu ánægð með. Og enda
þótt þau væru almennileg við
Nick og frúin við okkur öll, þá
fann ég alltaf, að þjóðfélagsleg-
ar leiðir okkar lágu ekki saman.
— Hvað var þetta mikið, sem
þú tókst, Nick?
— Það er allt að því fjögur-
hundruð pund.
— Fjögur hundruð! í mínum
augum var þetta heilt ríkidæmi.
Ég fylltist ákafri gremju. Mig
langaði mest til að skamma Nick
og segja honum, að annað eins
og þetta gæti hann ekki gert
okkur. En þegar ég sá eymdina
sem skein út úr augum hans,
dró úr reiði minni. Meira að
segja tók ég að ásaka sjálfa mig.
Ég hafði tekið eftir því undan-
farið að Nick var daufur og nið-
urdreginn, og hefði ég ekki verið
svo upptekin af mínum eigin
málum og raun var á, — hvort
Bob væri ástfanginn af mér —
hefði ég kannski spurt hann um,
hvað gengi að honum.
Ég tók í handlegginn á hon-
um.
— Hvernig gerðist þetta,
Nick? Ég á við, hvernig gaztu
náð í þessa peninga?
Hann gaf frá sér hljóð, sem
var hvorttveggja í senn gremju-
hlátur og andvarp.
— O, það var því miður alltof
auðvelt. Eins og þú veizt, er
landleigan greidd inn á reikn-
ing, sem ég hef aðgang að. Ég
byrjaði á að taka lítið og ætl-
aði að borga það inn aftur. Og
svo fór ég að taka meira. Ég
fór að veðja á hesta. Til að byrja
með var ég heppinn. Hættulega
heppinn, sé ég núna. Og hélt,
að þessu mundi halda áfram.
Hvaða veðmálabjálfi hugsar
ekki þannig! En eftir nokkrar
vikur, varð breyting á þessu.
Og þá fór allt út um þúfur. Ég
veðjaði meira og meira og hélt
að ég mundi hafa heppnina með
mér. En vitanlega varð það ekki.
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl
Snöggar breytingar í lífi þínu verða einnig hjá félögum þínum.
Bíðdu átekta.
Nautið, 20. apríl — 20. maí
Fleiri breytingar verða í starfi þínu. Eitthvað tefur.
Tvíburamir, 21. maí — 20. júní
Vertu hugrakkur og fylgdu hugmyndunum fast eftir. Betri árangur
en þú gazt búizt við.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí
Nú reynir á, hvað þú vinnur vei við erfiðar aðstæður.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst
Vertu sveigjanlegur, þvi að skyndilegar breytingar geta átt sér stað.
Meyjan, 23. ágúst — 22. sept.
I>ú færð ótrúlega háar kvittanir og endurgreiðslur, sem þú skalt
reyna að spara. Gættu bókhaldsins vel.
Vogin, 23. sept. — 22. okt.
Samverkamenn sjá allt i öðru ljósi og allt gengur betur.
Sporðdrekinn, 23. okt. — 21. nóv.
Árangurinn af tilraunum þínum er að koma í ljós, og ef eitthvað
er ógreinilegt, reyndu að lagfæra það strax.
Bogamaðurinn, 22. nóv. — 21. des.
Það kann að gera þig feiminn, er þú sérð, hve mjög aðrir trúa á
hæfileika þína og framamöguleika. Þeir hafa rétt fyrir sér.
Steingeitin, 22. des. — 19. jan.
Vertu viðbúinn að kasta eign þinni á alit, sem kemur þína leið.
Gamlir samningar renna út og endurbætur eru í tízku.
Vatnsberinn, 20. jan. — 18. febr.
Þú verður að vera snar, er þú færð fréttlrnar.
Fiskarnir, 19. febr. — 20. marz
Breytingar færa þér það, sem þú þurftir mest á að halda. Þér er
óhu'tt að verja öllum tekjunum i nýjar birgðlr.