Morgunblaðið - 16.07.1969, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1(6. JÚLÍ 196»
Magnús Björnsson starfs-
mannastjóri — Minning
SÍÐAR á þessu ári mun þess
mininzt, a'ð þó verð.ir háM öld
ldðiin fró því að fluigvél hóf sig
tiá fl'Uigs í fyrsta sinin hór á lamdi.
Við þann atbuirð irwnn upphaif ís-
lenzkrar flugsögu miðað, svo sem
eðlilegit verður að telja Hitt er
þó ljósrt, að him samfellda saga
ísalenzkra flugmála hefsit ekki
fyrr en nœr tveim áratuguim
síðar, eða í lok fjórða tugs ald-
arinmar, og eru því emn á miðj-
uim aldri margir þeirra, sem þar
komu mest vi!ð sögu, enda voru
þeir flestir á ungum aldri þegar
þeiir hófu störf sín í þágu hinn-
ar nýju samgörngurtækn i.
Fyrstu ár hinis endurreista
flugs á íslamdi, styrjaidarárin, og
næstu árin á undiam og eftir, voru
sanmköliiuð frumbýlimgsár, Þá var
t
Maðurirm mimin, faðir okkar
og tienigdafaðir,
Karl. H. Vigfússon,
Stigahlíð 18,
sem lézt hinn 11. þ.m., verður
jarðsumginn frá Fossvogs-
kirkju fimmtudagkm 17. júlí
kl. 10.30 árdegis.
Svava Helgadóttlr,
Lárus Karlsson,
Hallur Karlsson,
Helgl Karlsson,
Katrin Eiriksdóttir.
t
Eigimmaður minn, faðir,
tengdafaðir og aifi,
Haraldur Kristján Jónsson,
Skipholti 22,
sem andaðist 10. þ.m., verður
jarðsumginin fimimtudagimn 17.
júlí kl. 3 frá Fossvogskiirkju.
BLóm vinsaimlegast afþókkuð,
en þeim, siem vildu minmaist
hanis, er bent á Krahbaimeins-
félagið.
Fyrir höni aðstamdenda,
Ása Kristjánsdóttir.
t
Faði.- okkar, tengdafaðir og
afi,
Júlíus Einarsson
frá Seyðísfirði,
verður jarðsumginn frá Foss-
vogskirkju fimmtudagmn 17.
júlí kL 1.30. BLóm vimsamlega
afþökkuð, en þeim, sem vildu
mi,niniast hms iátnia, er bent á
Krabbameinistfélagið.
Sigurjóna Júlíusdóttir,
Þórir Björnsson,
Aðalbjörg Júlíusdóttir,
Vilhjálmur Angantýsson,
Guðrún Ásgrim'idóttir,
Einar Júlíusson,
Guffbjörg Júlíusdóttir,
Inga Brandsdóttir,
Sigurður Júlíusson
og barnabörn.
starfskipan öll eimföld í sniðum,
menn voru ýmist fLugmemn, fluig-
virkjair eða eittihvað aninað, og
þetta „eitthvað amimað“ rnáði yfir
allf í semm, sem ekki heyrði umd-
ir stjóm fluigvéla eða viðihald
þeirra. En þegair mokfcuð er liðið
frá lokuim heimsstyrjaildarinimar,
fer flugi’ð smám saiman að skipa
sér sess sem viðurkermd saim-
gömgugrein hér á landi. Venkeifn-
im vaxa hröðum skrefuim, imn-
lemt áætlumarfliug styrkiist, milli-
laimdaifluig er hafið og íslendiragar
taka við rekstri Reykjavikur- og
KeflavíkurflugvaiLla og uimferðar
stjóm á hluta Norður - A tlanrts -
hafsins. ALLt kallar þetta á fleiri
starfsamar heradur, nýja tæikni
og nýjair sérhæfðar starfsgrein-
air, nýja braiutryðjendur. í hópi
þeiirra, sem þá gegndu kaffli var
Magnús Björrassion, síðar starfs-
manraastjóri FLugféliaigs ísLamds,
sem í dag er til rmoldar borinn,
aðeiras 41 árs að aldri.
Kynni okkar Magmúsar Björns-
sonar hófust að áliðrau siumri
1959, er hann réðst sem fluigum-
sjómairmalður til Fluigfélaigsins.
Hann bafði þó sfiarfað um nokk
urt árabil sem fLuguimsróraarmað-
ur á KefLavíkurfluigvelli og lokið
námi í því fagi. Fluguimisjóimar-
deild FLúigféLagsiims var þá
þriggja ára gömul og verkefmin
ört vaxamdi. Er mér glöggt í
minimi hve mikiLs um vert það
þótti, að fá svo hæfain og reynd-
an imamn til starfs sem Magnús
var. Rás viðburðanraa hagaði því
þó svo, að Magniús starfaði að-
eiims um þriggja ára sikeið í flug-
umsjóniardeildinni, en þá vaæ
hamn náðinn forstÖðuimaðuir starf s
miammaihalds féliagsiras og því
starfi gegnidi haran til dauðadiags.
Svo stóð á um þessa breytiiragu
á störfum Magniúsar, að vegna
vaxamdi verkefma félagsins fór
starfsmönraum stöðugt fjöLgamdi,
fjölbneytni í störfum varð meiri.
og einmig sérhæfing, og var því
orðim brýn nauðsyn á stofnun
nýrrar deildar, er amraaðist val og
ráðmiragu starfsmaimna, kaup- og
kjarasamninga og jrfirledtt flest
slíkra mála, er varða samskipti
Starfsfólks og fjrrirtækis. Hór var
um nýja deild og nýtt starf að
ræða, þar sem flest vairð a@
byggj a frá grurani. Ljóst var, að
vel jrrði að vanda vai á yfir-
rmamimi þeirrar deildar, sem svo
mikilværf verkefni hefði með
höndum. Leið og mokkur tími, að
ég fymdi þamm rmann, sem ég
taldi hæfan í þesisa stöðu, þar til
mér var á það bemt af samstarfs-
mömnium míraum, að ég Leitaði
lamgt yfir skammt, því sá maður
t
Imnilegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð við andlát og'
jarðarför n.óður okkar
Kristínar Sigríðar
Þorsteinsdóttur,
Barónsstíg 12.
Affstandendur.
t
Þakka öllum, nær og fjær,
aiUðsýnda samúð vegma frá-
falls
Þorbjargar Jónatansdóttur,
Patreksfirffi.
Guð blesJi ykkur ölL
Gísli Jónasson.
væri þegar starfaradi hjá félag-
irau, sem 'Leyst gæti þetta starf
af hendi svo vel færi, Væri það
Magnús Björmsson.
Magn'ús tók við hinu nýja
starfi sem jrfirmaður starfs-
mammahal'ds, eða starfsnraanma-
stjóri, eiras og síðar var farið að
’kaila það, í raóvembermánuði
1962.
Ég hygg, að eragum, sem til
þeklkir, blandist hugur um, að
samiskipti fvTÍrfækis og sitarfs-
fóLks séu meðal hiniraa mikilvæg-
ustu iraóla í hverju fjrfiirtæki.
Þau rraál öll eru sázt auðveldari
viðfaimgs hérlendis en erlendis,
þrátt fyrÍT smæð okkar fyrir-
tækja, heldur má me'ð sámmi
segja, að þau vrrðast oft vamd-
Leystari einmitt vegnia smæðar
þióðfélagsins og reyrasiLuileysis í
nýjum atvimrauiháttum. Það er því
vis-m lega mjög milki'lvægt, að
þeir menn, seirn ti.l forystu veliast
í sLíikium málum. búi yfir mörg-
um góðwm kostum, og þá ekki
sízt meðan þióðféLaigs- og atviranu
hættÍT tafca svo örum breytirag-
um sem þeimí er við nú liifum.
Magnús Bjömsson átti slíka
kosti í ríkium iraæíi'. Hamm var
mjög vél gireindúr og bráðduig-
legur — vimniuigtaðuir, væri vísrt
réttaira að segia, því ég held, að
hamra hafi veri’ð ámægðastur þeg-
ar mesrt vár sð gera, svó sem títt
er um mikrtvirfca stamfsmenm.
Varadvirkur var hanm með af-
briigðum og nákvæm og fáguð
mieðferð móðurméLrims var hom-
um í blóð borim. Hanm var rök-
fastur osr fyLgimm sér i skoðumum,
mat jafraan góðara málstað, en
gat orðið óiþolinmóður og sár þeg
ar við /ar að etia óbiLgjarnia
kröfuigerð. Kimu þá oftlega í ljós
þeir eigimllieifcar, sem haran áfti í
ríkujm mæli, sem, aufc féliaigslynd
iisinis, áttu oiimn þátt í að afla hon-
um mikilia vinisæida og óskor-
aðs trauistis starfsmianraa félagsins.
þ.e.a.s. hreiraskilni og heiðar-
Leiki.
Hvort tveggia. féLagslyradi Magn
úsar og trauist samstarfsmanraa
haras, varð tii þess, að hann var
kosiran ttl forystu í félagsmáLum
starfsmiararaa, enda var hanm vel
til forystu fallinm. Haran var for-
miaður starfsmannaféLagsins um
árabill og í sitjóm þess aLLa tíð,
sem hans niaut við. Vanm hanm
mikið að fraroigaragi hoLlira tóm-
stundaiðkana starfsmianraa, svo
sem íþrótfa o.fl.
Það varð hlutskipti Magnúsoir
Biörnssoraar í starfi sírau sem
srtairfsmamraastjóra, að verða oft
að taka þátt i Lanigvaramdi samri-
Lnigum um kaiup- og kjaraamiáJ við
stéttarfélög starfsmarama. Svo
sem þeiir þekkja sem reyrat hiafa,
geta slikir furadir verið mjög
þreytamdi, ekki sízt þegar samm-
imigauimJieitan.ir verða LamgdTegn-
ar og fumdiir starada jafravel sól-
aTtiirmgum saman. Þegar svo bar
tiL varð stundum ljóst, að Magra-
ús gekk ekki með ölLu heill til
skógar. Lét haran þó ætíð sem
mimrast á slíku bera, og beitrti
siálfam sig þeim aga, er oít nægði
tiil að viLIa þeim sýn, sem með
horaum störfuðu. Var það eimmitt
svo, nú fyrir skömmu, að lokraum
slíkium Langvaramdi fumdairset-
um, að greimia iraátti þneytumerki
á horaum og var’ð það til þess, að
ég hvatti hamn eindregið til að
taka sér raokku-rra daga frí. Sízt
af öLlu bar mér í grura, þegar
haran kvaddi mig í skrifstofu
rmimri. gJaðuir og reiifiuir í þanm
veginn að fiaraa með komu siranj
,, eirtltöxvað suður á bóginm", að þá
vaœri ski'lnjaðar'ítimdim uppntmra -
im. Hn „eigi má sköpum nenina“.
Ehn heáujr orði® það skarð fyr-
ir skiJdl hjá, FLuigfiéiaigi ís-lamidE.
alffi vamdifiyfflt verðuir. Mesrtiur er
þó missir eLgim-konuminiar oig fimim
uragmi' toamma. þeirra hjónia. for-
eLdíria Magmúwar, systikiina og arara-
amra náiimmB æ'ftimsgja og viraa.
Við FliuigfiéLaigsimeinin dnúp'uara nú
hwfði, jaifinit srtrjómeswkw sem
sifcærfsmemsii í virðirsgiu og: þakk-
Laefci fcii Magraiúsaír ffijörmssoraar
fymw sfcörf hsaom í þágtu: fiélaigBÍne
og biðjúim þess, að hiin ftogra
miraraiinig um góðan drerag megi
mildia sorg þeirra, sem uim sór-
ast eiga að bimda.
Örn Ó. Johnson.
í DAG verður til moldar borinn
Magnús Bjömisson, starfsmanna
stjóri Flugfélags íslands. Fregnín
uim andlát hans barst olkfkur sl.
þriðjudag óvænt og sem reiðar
slag vinum og vandamönnum,
sem höfðu nýlega kvatt hann
glaðan, og fuilan af lífgkrafti,
þar se,m hann var að fara í frí
til Suður Spánar með eftirlif-
andi eigin'konu sinni, Valgerði
Krist.i ánsdóttur. Manni finnst
dauðinn svo fjarlægur ungum
manni, sem ætlar að hvílast og
skemmta sér með eiginkonu
sinni í sólarlandi um hásumar,
en lrfsins gáta er langt ofar okík-
ar Skilningi, en minningin verð-
ur sjálfsagt enn bjartari, umvaf
in birtu sumarsins.
Magnús var fæddur í Reykja-
vfk 19. júni 1928, sonur hjónanna
Charlottu Jónsdóttur og Björras
Magnússonar, prófesisors. Mánað
argamall fluttist hann með for-
eldrurn sinum að Prestbakka á
Síðu þar sem Björn gerðisit að-
stoðarprestur föður síras Magnús
ar Björnssoraar prófasts. Ári síðar
gerðist Björn prestur á Borg á
Mýrum og dvaldist fjölslkylda
hans þar að mestu til ársins
1945, er hún fliuifctisrt till Reykiaivík
ur. Magnús ólsrt upp sem elzta
barn í glöðum og samrýmd'Um
svstkinahópi í fagurri sveit, en
eftirlifandi systkini hans eru:
Dorothea gift Birgi Ólafssyni,
skrifstofustjóra hjá Flugfélagi fs
lands, Jón, verkfræðingur, Ingi
hanikaritari. Jóhann forstjóri,
Björn prófessor, Inga gift Þor-
steini Vilhjálmssyni, eðlisfræð-
ingi og Oddur Borgar mennta-
-rtkólanemi.
Magnús var sendur til mennta
í Mennta.dkólann á Afcureyri, en
hann fékk sig fLuttam í Meranta-
skólann í Rvík þegar fjöisikyld-
an fliuttist til Reykjavífcuir, er fað
ir hans var að taka við embætti
við Háskóla íslands. Charlotta
og Björn bjuggu börnum sínum
yndislegt heimili að Bergstaðar
stoaeti 56( þar sem andi mennt-
unar og mianrakærleika mótaði
barna'hópinn og var eftiirtéktar-
vert, hve samstillt fjölsikyldan
var og, hve mikla áat Qg virðingu
börnin báru til foreldra sinina.
Ég iæt hugann reika aftur í
tímann. Ég er neanandi L 4. bekflt
MÍ.BL, það er gangaslagur,. Pálmai
er ekki enn kominn fram á skör
ina tdl að fýlgjsst með eða
Skafcka. leLkinii. Py.lkingin sem ég
er í lætur undan síga, það er
eins og vömmm verði ekki vdð
kxwniö, hár pilfcur með gleraugu.
virðist leiða lið 6. bekflringa og
afbir drengiiegan sigur er glaðzt
y.fir afcburðuim frijninúibnaniia og
allir setrjast prúðir inn í stofiumn
ar og bíða kennaranna. EEái piit-
urinn L 6, hsskk var Magnús
Bjpmsson og það er ektki óeðil-
legt að þessi mynd hafi varð-
veitzt á meðal mar.gra slkeimmti-
legra minninga, því að mér
flnnst eifitir 20 ár að hann hafi
allifcaf verið saani \dgreifi piltuir
irm.
Áirið 1952 á Keifilavíkurfluig-
veffii Flugmálaefcjórn í-slamds
hefiúr nýlega tekið við flug-
rekstei af bandarísikum aðiluim.
Við Magniis virmum saanan í
hópi góðra félaga. Minmingarnair
sæk'ja á. Magnús er aiils staðar
framarlega á myndunum, í starfi,
L íþrófcfcum, í leik. AJdrei smevk-
ur, alifcaf úrræðagóður, ósérhlLf-
inn, hreinskilinn og ofit rómara-
tásíkur. KEann fer vesfcur til Barada
ríkjanna, fcil fretkara néms haust
ið' 1953. Með í förinni voru Skapti
heitinn: ÞóroddsBon og Leifur
Guömundsson. Vestra kynnist
Magnús Valgerði Kristjárasdótt-
ur og ganga þau í hjónaband
síkömmu eftir heimkomuna.
Oft minntist hann dvalarinnar
í New Yonk með innilegri gleði,
enda hughrifa maður, sem kunni
að meta góðan félagsskap.
Valgerður og Magnús stofnuðu
sitt heimili í KefLavík, þau eign
aist son 1956 er var gkírður Björn,
síðar eignast þau Huldu Krist-
ínu, Jóhönrvu, BrynjóLf og Char-
lottu Ragnheiði. Árið 1956 förum
við Magnús til Bnglands í skóla.
Þá bjuggum við saman í her-
bergi i nokJkra .mánuði og urðu
því kynnin náin. Það sem mér
er minnisistæðast frá þessu tíima
bili úr fari Magnúsar, er mikill
sjálfsagi, kjarkur þegar á reyndi
í erfiðustu íþróttum, yfirburða
hæfni í körfufcnattleik jrfir þar
lenda menn, enskulkunnát.ta langt
yfir meðallag í skóla, þar sem
við vorum einu útlendingarnir á
rneðal enskra háskólaborgara.
Ég held að dvölin í þessum skóla
hafi verið okkur báðum til góðs
og vissulega mjög ánægjuleg.
Árið 1959 er Magnús orðinn
aðstoðaryfirmaður Flugumisjón-
ar á Keflavfkurflugvelli, en þá
ræðst hann til starfa í Flugum-
sjónardeild Flugfélags fislands.
Þá var ég orðinn starfsmiaður í
þeirri deild svo að við höfum
verið samstarfsmenn í nær 17
ár. Úr starfinu hjá Flugfélagi fs
lands verða minningarnar enn
skýrari.
Magnús starfar sem flugum-
sjónarmaður um 3ja ára skeið
en tefcur svo við nýrri stöðu sem
starfsmannastjóri félagsins. Fé-
lagsmál lætur hann mifcið til sín
taka, er formaður starfamannafé
lagsins og í stjórn þess síðan
1960. í stjórn Körfulknattleilks-
sambandsins frá stofnun.
Starfið var mikilvægur þáttur
í lífi Magnúsar og gaf hann sig
að því eirahuga og af miikilli elju,
og falin ábyrgðanstörf, sem hann
rækti af ósérhlífni. íþrótta- og
félagsmál leit hann nánast á sam
Skyldustörf og taldi efcki eftir
sér þann tíma, sem hann fórnaði
þeim málum.
Valgerður og Magnús bjuggu
sér og börnum sínum heimili hér
í Reykjaví'k að Grettisgötu 57.
Magnús var mikill heirriilis-
faðir, í senn mildur og stjórnsam
ur og gerði sér manna bezt grein
fyrir þeirri ábyrgð sem hvílir á
foreldrum við' mótun barna
þeirra.
Starfsfólk Flugfélags íslands
kveður Magnús í dag með söfcn
uð í huga. Horfinn er sýnum Oklk
Framhald & bls. 24
t
Systir mtn
UNNUR BRIEM
teiknikennari,
andaðist í Landspítalanum 13. júlí. — Útförin verður gerð frá
Dórnkirkjunni föstudaginn 18. júlí kl. 1.30 e.h.
Gunnlaug Briem.