Morgunblaðið - 22.07.1969, Blaðsíða 22

22
MOJtGUNBLAÐIÐ, ÞRIÖJUDAGUR 22. JÚLÍ 19«9
Jón Þórarinsson
fiskimatsmaður
Fæddur 26. marz 1892.
Dáinn 15. j.' lí 1969.
f dag verður til moldar borinn
frá ÞjóSkirkjunni í Hafnarfirði,
Jón Þórarinsson, fistkmatsmaður.
Hanm var fæddur í Garðinum
í Gullbringusýslu og voru for-
eldrar hans Ingibjörg Jónsdótt
ir og Þórarinn Jónsson, er þar
bjuggu. Ólst Jón þar upp við
kröpp kjör eins og títt var um
marga á þeim árum. Það varð
hlutskipti hans eins og flestna
annarra ungra í Garðinium, á
þeim árum, að fara snemma að
stunda sjóinn, eins og það var
kallað, og þá að róa á opnum
bátum fyrstu árin þaragað til að
vélbátar hinir litlu, komu til sög
uranar. Var mér tjáð að Jón hefði
verið mjög eftirsóttur í skipsrúm
þegar á unga aldri, erada stund-
aði hann sjórr.ennsku allt þangað
til hann fluttist úr Garðiraum ár-
ið 1922 til Hafraarfjarðar.
Jón kvæntist 22. desember
1917, Jónínu Sesselju Jórasdóttur
ættaðri af Akranesi. Þau eignuð
ust 5 mannvænleg böm er öll
lifa nú föður sinn, en þau eru:
Axel bifreiðarstjóri, en hann ligg
ur nú sjúkur á spítala, Einar
prentmyndasmiður, Jón Vignir
framkvæmdastjóri, Vilhelmína
húsfrú og Gísli Hvanndal verk-
stjóri. Konu sína Jónínu missti
hann þann 20. nóv. 1958. Varð
hún fyrir bifreiðarslysi og lézt
af afleiðíngum þess eftir stutta
legu og var henraar sárt sakraað
af eiginmanni og börraum.
Jón kvæntist öðru sirani Aðal-
heiði Pálsdóttur þann 1. júlí 1960,
en haraa missti hann 9. júní 1964.
Eftir að Jón fluttist til Hafn-
arfjarðar hófust kyrani okkar,
því að haran fór að virana hjá mér
og starfsfélaga mínum Jóni sál.
Eiraarssyni, en í Hafnarfirði bjó
hann alia tíð síðan, þangað til
að heilsan haras þraut og hann
var síðustu árin vistmaður að
Hrafnistu og þar andaðist hann.
Þetta er nú í stuttu máli ramm
inn, um lifssögu þessa prúða og
hægláta gamla manms sem við í
dag erum að kveðja. En innan
þessa ramma er merkileg saga
t
Faðir minn og tengdafaðir,
Carl Christian Ágúst
Ipsen,
Laufásvegi 16,
andaðist 20. þ.m.
Fyrir hönd aóstandenda,
Werner Ipsen,
tris Þórarinsdóttir.
t
Faðir okkar og fósrturfaðir,
Nieljóhníus Ólafsson,
verzlnnarmaður,
lézt í Landsspítalanum að
morgrai sunmudaigsiins 20. þ.m.
Sigfríður og Jónína
Nieljóhníusardætnr,
Ragnar Benediktsson.
t
Jarðarför móður okkar,
teragdamóður og ömmu,
Katrínar Guðmundsdóttur,
Lönguhlíð 25,
fer fram frá Fassvogsfcirkju
miðvikudaginn 23. þ.m. kl.
15.00.
Börn, tengdabórn
og bamaböm.
sem aldrei verður sögð, saga
manns sem hefur lifað kyrrlátu
lífi og unnið húsbændum síraum,
byggðarlagi sínu og þjóðfélaginu
í heild, mikið og heillaríkt starf.
En margs væri gaman að mimnast
í sambandi við lif og starf þessa
góða vinar og jafraaldra, þó að í
örstuttri minnin.gargrein verði þó
flestu sleppt.
Þegar við Jón sál. Einarsson
höfðum hér á heradi umfanigs-
mikil og oft mannfrek störf, og
þá sérstaklega á áruraum 1923—
1930 við skipaafgreiðslu o. fl.
vann Jón Þórarirasson hjá okkur.
Hann var harðduglegur maður
og að sama skapi verklaginn og
útsjóraarsamur. Það var oft á-
nægjulegt að sjá þegar haran, á-
samt öðrum ágætuim verkamöran
um, var að koma fyrir tækjum
til þess að geta komið kolum í
þá síðu togarararaa er fjær var
bryggjunni, en allt varð þetta að
framkvæma með handafli og til
þess þurfti bæði orku og útsjón
svo vel færi. Jón sá um þetta
fyrir okkur félaga og þurftum við
aldrei að Skipta okkur af því
Jón sá um það.
Á þessum árum byggðum við
talsvert mikið af fiskreitum og
var Jón mjög lagiran við að leggja
fallega og slétta reiti, þótt efnið
væri oft misjafnt að gæðum. Þeg-
ar við hættum þessum störfum
um 1930 réðst Jón í þjónustu
Akurgerði h.f. og var þar flokks
stjóri og siðan verkstjóri og
hann var hjá þessu fyrirtæki og
svo öðrum eigendum þess, á með-
an það var starfandi, enda kom
t
Inmilegar þakkir til allra
þeirra, sem auösýndu samú'ð
yg viiraartmg við airadlát og
jarðarför rraamrasiras míms,
Haraldar Kristjáns
Jónssonar,
Skipholti 22.
Fyrir hönd aðstanderada,
Asa Kristjánsdóttir.
t
AlúðafTþakkir tjáum við öllum
þeim, sem hafa rraeð ýmsiuim
hætti liátið í ljós hlutteterairagu
sínia við fráfall og útför
Magnúsar Björnssonar,
starfsmannastjóra
Flugfélags íslands.
Valgerður Kristjánsdóttir
og börnin,
Charlotta Jónsdóttir,
Björn Magnússon
og systkinin.
þar fram, eins og hjá oklkur, trú
meranskan og dugraaðurirun sem
eirakerandi öll hans störf. Síð-
uistu starfsár Jóns eftir að fyrr-
nefnt fyrirtæki hætti störfum,
varan hann að fiskmati.
Ég hefi aldrei fengizt við fisík-
verkun, en ég þykist vita að þar
hafi verið ágætur rraaður að vertei
sem var framúrskarandi sam-
vizkusamur við öll sín verk vel
virkur og vandvirkur erada er
fiskmatið ihikilsvirði fyrir ís-
lenzkan markað, að það sé vel og
samvizkusamlega af hendi leyst
og það veit ég að Jón hefur gert.
Einn er sá þáttuir í samstarfi
okkair Jóras síðan að hanin flutt-
ist til Hafnarfjarðar, era það er
starf hans fyrir Góðtemplararegl
uraa. Haran erðist un.gur góðtempl
ari, gekk uragur í stúkuina Fram-
för nr. 6 í Garðiraum og svo strax
í Morgunstjömuiraa no. 11 þegar
haran flutti i Hafraarfjörð og hef
ur því verið 46 ár í herani. Jón
var mjög góður félagi, boðinn og
búirain að gjöra hvert það verk
er stúkan fól honum á meðara
kraftur og heilsa leyfði.
Hann var í ýmsum embættum
í stúkurani í áratugi. En hamm var
mjö-g hlédrægur og vildi aldrei
tran.a sér fram eða sóttist eftir
Fædd 25. júni 1915.
Elísabet
A. Stein-
þórsdóttir
- Minning
Dáin 27. júní 1969.
KVEÐJA FRA VINI OG ÆSKUFÉLAGA.
Þú hvarfs't mér sýn svo steyradiLeiga og hljótt,
af sáJiankvöl ég þjéð'iist daig og raótt.
Ég ávalllt þráði, elsiku vima min,
að iíta aiftur fögrau aiuigiura þin.
Við vorum ávall't vjnir í otefcair hóp,
era Drottiinin tekiur hvern einin, er baran sfcóp.
Nú frið ég finra, þvi fagur vair þíra sál,
ég fanra þú sfcyidir dýpsta hjartaras mál.
Bjairtgfasita trú þín og tárin æði mörg,
tehir Guð eiiran og veitir sátairbjörag.
Harain þekfcir þirauitir alihra, sérhvers manns,
þú lifír áifram, vina, í faðmi fnelsarans.
Veriiu sæl viraa, í voraskns steirúð'a ég kveð,
vertu sæl, ég sé þitit fagraa blómnabeð.
Blióm, s«m falla og föirna héra á jöirð,
þím för era héðam hafin, í fylgd með eragliahjör'ð.
KVEÐJA FRA 13 ARA SVNI. BIRGI.
Ó, elsku mamimia, ég vil þaiktoa þér,
það góða og fagria, er léztu etftir méra.
Nú finmts’t mér lífið iamiað, fölt og ksalit,
lífsinis feguirð horfiin og yradi aliit.
En mamima min, miig dreymd i draum um þig
dýrðieg vairstu, er þú uimfaöm aði.r mig.
Svo Ijúif og blíð, sjá biratan var svo skæra,
að ég sá Guð, jafin dýr'ðlegt eingimn íær.
Því bið ég blessaðain himmaföður minn
að breiða ljós á eilífðarveginin þirara.
Ó, elsku m'aimimia, þú bíður eiftir mér,
bjairtir emglar vaki yfir þér.
H.S.
Uppreisn æskunnor rædd
d bindindisþingi
metorðum. Haran var mjög dag-
farsprúður og aldrei hraut hora-
um blótsyrði af vörum og er það
fátítt um menra að svo séu orð-
varir. Nú er þessu jarðlífi lokið
og við taka öranur störf á nýju
tilverustigi.
Ég þakfca þér fyrir góðu harad
tökin þín þegar þú varst að
vinna hjá mér og félaga mínum,
fyrir alla prúðmeransku og fagra
og góða framkomu. Ég þakfca
þér fyrir samstarfið i stúkunmi
Morgunstjörraurarai nr. 11 og flyt
þér þakkir frá félagssystkinum
okkar í þeirri stúku og ég þakfca
þér fyrir alla vinsemd mér og
mímum sýnda fyrr og síðar.
Það er sárt að missa ástvini
sína, en það er líka huggun harmi
gegn hugljúfar minningar um
góðan dreng, sem lifði grand-
vöru lífi og átti eragan óvin era
fjölda vina.
Ég votta börnum þíraum,
teragdabörraum og bamabömum
og öllum ástviraum, inmálega sam-
úð og bið þér blessuraar Drottins.
Blessuð sé minnirag þín.
Gísli Sigurgeirsson.
Minnisvarði
Hannesni
Hafsteins
HINN 1. desember 1931 var miirara
Lsvarði Haninesar Hafisiteims af-
hjúpaður á Stjórraarráðsblettira-
um við hátíðlega atlhöfn. Þeir,
sem kunma að eiga í fócum sín-
um myradir aif aithöfninrai, eru
virasamlega beðnÍT að hafa sarn-
barad vi® mig uradirritaðan.
Agnar KI. Jónsson,
utanríkisráðuneytið.
NORRÆNA bmdimdiisiþinigið, sem
hófst í Reykjavík á laugairdag
með þinigsetmáingu í Neskiirkju,
héllt áfraim á summiudiag. Guðs-
þjórauista var í Dámfcirkjumini fyr-
ir hideigi. Bisteupirara, herra Sig-
urbjöm Eiraarssora, pnediteaði. Eft
ir hádegi hófust hin eigiralegu
þiragstarf. Foraseiti þinigsáras var
kjörinm Ólafur Þ. Kristjárassan,
en varaforasetar vorau eimra fró
hverju hiraraa NorðuiriLamdainina.
Síðar á suranudag héldiu þátittak-
emdux til BesLsastaða, era Poraseti
ísiands, dr. Krisitján Eldjáran,
ávarpaði gestiraa í kirlkjuinini, en
Jakob Petterssera, fynrv. óðaiþing
forsetá, ávarpaði forasetahjóra.iin og
þaikfcaði fyrir hönd gestanmia. Dag
skrá biradindisþiinigRÍras iaufc á
sumniuidaig með kynmáragarfcvöiMi
í Norræraa húsárau.
í gæramoragun bófust þiragBtörf-
iin rtneð eráracli og því naast var
umiræðufiuradiur um „Uppredsn
aeiSkuminiar" með þátittöku eáras
fulltrúa frá hverju laradi. í gær-
kvöldi var samfcvæmi í Hótel
Sögu á vegum raorræraa þinigs-
iinis.
f dag, þriðjudaig, verða fkutt
eiriradi á þingimu og málira rædd.
>á miuin m.a. flytja eriradi finaim-
kvæmdastjóri Alþjóðairáðsjras
gegn áferagisböiláiniu, Arober
Torague, uim sitörf ráðsins. Degán-
um lýkiur með IsiiaradSkvöldi í
Tónahæ, en þar verður mamgt til
sfeemmitumiar.
Á miðvifciudagin.n verður fiairið
í dagsferð til Þiragvalla og viðar
og á fimmitudaigsmorgum er ráð-
geirt að þirugimu ljúki. Murau þá
Richard Beck sæmdur heiðurs-
doktorsnafnbó! í bókmenntnm
ÍSLENZKA vikublaðið Lögberg-
Heimsfcringla í Winnipeg flutti
þá frétt 9. júlí, að forseti Ríkis-
háskólans í Norður-Dakota (Ufil
versity of NortSi Dakota) í
Grand Forks, N. Dak., hefði sent
út tilkynningu þesis efnis, að dr.
Ricbard Beck, verði sæmdur
heiðursdokto.rsraafnbót í bóte-
menntum (Litt. D.) við sfcólaslit
sumarsfcóla háskólans 9. ágúst
n.k. Dr. Beck var prófessor I
Norðurlandamálum og bókmennt
um við hásfcólann í 38.ár, en lét
af þvi starfii, er hann varð sjö-
tugur vorið 1967.
Samíhljóða tilfkynning frá for-
seta háskólans birtist þann 11.
júlí í sumarútgáfu vikublaðs há-
sikólans, en í báðum umræddum
fréttagreinum var starfsferill dr.
Bectes rafcinn ítarlega.
Dr. Richard og frú Margrét
Bedk hafa, eins og kunnug er,
dvalizt hér á fslandi undanfarraa
tvo mánuði, en fara vestur um
haf að kvöldi 1. ágúst. Hann
verður ræðumiaður á íslendinga-
deginum að Gimli, Manitoba, 4.
ágúst. Síðan fara þau hjónin til
Grand Forks i boði RíkiShásfcól-
ans, og verður dr. Becte sæmdur
heiðursdoktorsnafnbótinni með
hátíðlegri athöfin við skólaslitin,
sem fara fram fyrir hádegið þ.
9. ágúst. Að hátíðahöldunum
lofcnum, halda þau dr. Richard
og frú Margrét heim til Victoria,
B. C., Canada, þar sem þau hafa
verið búsett undanfarin tvö ár.
fleistir hinna errfieradiu fiLuntirúa
haJdia heiimJjedðois.
(Fró raorTæma biradiradisiþiinigimu)
Hjartamis þafcfcir tál affilra
þeima er heiðruðiu mág og
glöddiu á áttmæðisafiimæilá miírau
þarun 17. júlL
Liifið heiJ.! Guð biessd ykfcur
öll.
Þuriður Gísladóttir,
MávahlíS 7, Rvík.