Morgunblaðið - 23.09.1969, Blaðsíða 28

28
MOEjGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. SEPT. 1.969
— Hérna er svo bókin um barna sálfræði og næst er drengurinn
fær óþekktarkast þá skuluð þér skella bókinni á hausinn á hon-
um.
Elísabet og Hermine hlógu.
— Hvers vegna Greenfield’
sagði Elísabet og Dirk svaraði:
— Af því að það er fínt nafn
á enska vísu, og ekki alls ólíkt
Groenwegel að heyra það.
Elísabet leit á Storm.
— Kannski gæti hann tekið upp
mafnið Greenfield, Storm minn.
Hvers vegna ekki spyrja hann,
hvort hann hafi einhvern hug á
því?
En St.orm hristi höfuðið.
— Frick er fullgott nafn. Lát-
um hann bara sitja með það.
Hann hleypti brúnum að Dirk
og bætti við: — Vertu ekki að
gefa drengnum neinar bjánaleg-
ar hugmyndir. Þá fer hann fljótt
að þykjast upp yfir stétt sína
hafinn.
Dirk stirðnaði upp. — Er það
til þess að honum finnist hann
standa okkur neðar, að þú ert
að láta hann læra trésmíði í
Nýju-Amsterdam?
Storm roðnaði. — Hvað áttu
við með þessari spurningu? Er
kannski nokkur vafi á því, að
hann standi okkur neðar?
— Það sagði ég ekki. Jakob
veit sjálfur um sína stétt. Hann
er ekki hvítur og hann er ekki
van Groenwegel. En hann er
góður náungi. Hann fer fram úr
mér í kappsundi út að stóra
tamarind-trénu, þegar við erum
að synda í skurðinum. Mér finnst
ekki ætti að fara með hann eins
og vinmukind, eða einhvern
lægra settan.
Storm andvarpaði. — Ég er
hræddur um, að þessar umræð-
ur beri lítinn árangur. Þegar þú
verður stótr færðu að vita, hvern
ig þjóðfélagið er skipað, dreng-
ur minn. Við skulum láta þetta
gott heita í bili.
— Ég sé ekki neitt í þjóðfél-
agsskipuninni hér í nýlendunni,
sem ég síkil ekki, hvæsti Dirk.
— Hvað er það svo torskilið?
Hér eru ihvítir bændur og kaup-
mienn og hvítir verkistjórar, og
svo eru frjálsir negrar sem eru
trésmiðir og múrarar og prang-
alratr oig sauimiakioinuir oig þess hiáitlt
ar fólk, sem við hvítu mennirn-
ir erum að vernda, veigna hvita
blóðsins, sem við höfum sett í
það. Og svo ‘höfum við svörtu
þrælana, sem verða að erfiða
vegna þess, að tsil þass eru þeir
fæddir og við höfuim keypt þá
23
dýru verði. Að hvaða leyti er
erffitlt að slkiitjia þetta?
Wilfred velltist urn aif hliáttri.
— Hí, hí, svei því þá alla daga
Storm. Þessi dreng»rr — þessi
drengur fer bráðum að skrifa
vísindaritgerð um þjóðfélags-
skipun! Ha? Hvað? Hann er
hreinasti prófessor — fjandinn
haifi það!
— Hann er of bráðþros'ka, urr
aði Storm. — Ég er nú ekki bein
línis hrifinn af svona lærdóms-
mieininislku :h|jiá strák á hains ailidr'i.
Það er óviðeigandi.
— Hver van Groenwegel, sem
nokkuð er, í var'ið, er bráð-
þroska, pabbi, sagði Dirk.
— Hefurðu ekki lesið bréfin í
kassanum? Við erum engin hvers
dagsleg ætt.
— Ég er nú orðinn þreyttur
á að heyra þig al'ltaf’ vera að
klifa á þessu, sagði Storm.
— Þessi fjö'lskylduihroki í þér er
orðiin árátta.
— Hvaða vam Giroeinwagiel 'giet
ur lesið þesisi bréf, án þess að
verða 'hreykinn af æ't'tinni sinni?
Heifluirðlu ekkii lesið uim Kay-
wairaa oig bairiáltltiu hemraar
við Indíámiana, sem réðust að
húsimu, og hvernig Willem og
Aert sfcutu á þá? Það var hvorki
hieiimSkuilieigt mé Mti'llfjiör'ieigt! Þaið
var hetjudáð. Dirk hélt áfram
að slá saiman finigrunum meðan
hann talaði og gaiut augunum til
þeirra á víxl, hálfskjálfandi og
ókyrr. — Hendri aimima hafði á
réttu að standa. Við ætttunn að
vera hneykmiir atf flortíð okkiar.
Við ættum að segja börnumum
okkar sögurnar frá gömlu dög-
umuim og síjiá til þess, aið natfin
okkar verði umvafið heiðri og
giæisdil'eik.
— Og eiigiuim við llílkia a6 vera
jafngrimimir og kærulausir og
Heradri iaimimia? isipuirðd Gmalhiaim.
— Al'lt lifið er grímmd, sagði
Dirk. — Og stunduim verður
maður að vera kærulaus, til þess
að vinraa miikil afrek. Þú manst
etftir þegar við Jakob ætluðum
að veiða alligatorinn í gilinu,
fyrir skömimu. Við urðum að
drepa 'hvolp og binda hanm við
störag, og nota hann fyrir beitu,
Þetta var hvolpur, sem ofckur
þótti báðum vasint uim, en hann
varð að deyja, Það var meira
virði að veiða alligatorinn held-
ur en líf eins hvolps.
— Þar er ég nú ekki á sama
máli ,.sagði móðlir bans.
— Heldur ekki ég, sögðu þau
Graham og Hermine einum rómi.
— Það er af því að þið eruð
svoddan linkur sagði Dirk.
— Það eru til tvenns konar van
Gnoiein W'aglel-mieran — þair Ibörðlu
og raurasæju, og þeir linu og til-
firaniinigiain’æiniu. Þaið sagðd Jaqiu-
es atfi í bréfi til Faustinu ömmu.
Hann játaði, að hann væri einn
þeirra linu. Hendri amma og
Pedro frændi og Davíð frændi
og hinir þeir voru harðir og
raunsœiir. Biardiagaim'enn.
— Og þú veizt sjálfsag't, sagði
faðir hans, — hvernig fór fyrir
þeim að lokum?
— Ég veit það. Cushy hefur
sagt mér frá því. Mennimir hans
Atta stoutu þá niður, þegar þeir
voiru að neynia iaið kioimiast út
úir ihúsiniu,. Memn Atta léiglu
í lauiragátri fyniir þeiim, þess-
ir rögu hundar. En mörgum
mánuðum fyrr höfðu Pedro
frændi og Davíð frændi verið
kyrrir í húsinu og varið sig
gegn Cuffy og mönnuim haras.
Þeir voru eiraasta fjölskyldan,
sem flúði ekki. Þeir vörðust og
^Melfóse’s te^
Melfose’s te^
^gleðurjður
kvöldé ogmorgna^
Hvað er betra á morgnana eða á
mæðusömum vinnudegi? Lífgar hugann
og léttir skapið. Og hvað er betra á kvöldin?
Orvar samræður og rænir engan svefni.
Notalegur og hagkvæmur heimilisdrykkur.
Fljótlagað, fæst í þægilegum grisjupokum.
ÞETTA ER
Sokkabuxur sem framleiddar eru úr 20 den
úrvals crepgarni, lykkjuþéttleiki 420 nálar
sem gerir þéttara prjón, það og fibrinol með-
höndlun varnar lykkjuföllum og gefur mjúka
viðkomu.
SONETT er sænsk gæðavara.
VOGUE-búðirnar
EF YÐUR VÁNTAR FYR5TA
FLOKKS EINANCRUNARGLER
ÞÁ ER
EINANCRUNARGLER
GLERSALA
ÞÉTTIEFNI
UNDIRBURÐUR
LEIGJUM ÚT M.A.
GLERÍSETNINGAR-
TÆKI.
LOFTKÝTTISSPRAUTUR.
VINNUPALLA.
STIGA.
RÉTTA LAUSNIN
HAGKVÆMT VERÐ
70 ÁRA ÁBYRGÐ
■ EIN ANGRUN ARGLER ■
Skeifan 3 B. sími 84481.