Morgunblaðið - 30.10.1971, Blaðsíða 18

MGRCæNBLAjÞHD, LAUGARÐAGOTt 3© ©RTOBER 1971
18
Systir okkar,
Anna Einarsdóttir,
Muimakona, Urðarvegi 8,
er lézt 25. þ.m., verður jarð-
sett frá Landakirkju, Vest-
mannaeyjum, kl. 2. e. h. laug-
ard. 30. þ.m.
Margrét Kinarsdótt.ir,
Sigrún Kinarsdóttir.
Guðmundur Óskar
Geirsson — Minning
Ötför unnustu minnar,
ÓJafar Þóru
Ásmundsdóttur,
Sogaveg 204,
er iézt 25. október á Elli- og
hjúkrunarheimilinu Grund,
fer fram frá Akraneskirkju
mánudaginn 1. nóv. kl. 2 e.h.
Blóm eru vinsamlegast afbeð-
in. — Fyrir hönd systur og
annarra œttingja og vina
hinnar látnu.
Giiðmundur Giiðmundsson.
F. 18. man 1953,
D. 24. okt. 1971.
OKKUR setti hijóð og vorum
leogi að átta okkur á hvað
hefði gerzt, er sonur otokar í
Reykjavík hringdi að morgni
fyrsta sunnudags í vetxi, og sagð-
ist hafa verið beðinin að tilkynna
okkur að hann Óakar vaeri dá-
inm, hefði látizt þá um nóttina
í bílslysi. Þessi uogi og hrausti
drengur sem nýlega var búiran
að heimsækja okkur ásamt móð-
ur ánni.
Glaður yfir góðu og gjöfulu
sumri, og með fangið fulít af
framtíðarvonum. Tilhlökkunum
Konan mín,
Hervör Ásgrímsdóttir,
Ásvegi 23, Aknreyri,
lézt aðfararnótt 29. október.
Gísli lónsson.
ARNI TÓMASSON,
Braeðratungu Stokkseyrarhreppi,
andaðist fimmtudaginn 28. október.
Magnea Etnarsdóttir.
Móðir mín og tengdamóðir
INGIBJÖRG SKARPHÉÐINSDÓTTIH.
Tómasarbaga 38.
endaðist i Landsspitalanum 28. október.
Ambjörg Óladóttir.
Sveinbjöm Kristjánsson.
Maðurinn minn
ÞÓRÐUfl HALLDÓRSSON,
BólstaðarbOð 48.
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 2. nóv-
ember kl. 13,30.
Agústina Sveinsdóttir.
Faðir minn, tengdafaðir og bróðir okkar
GRlMUR BJARNASON,
pípulagningameistari,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni miðvikudaginn 3. nóvem-
ber kl. 1,30 e.h.
Thelma Grímsdóttir, Einar Þórðarson,
Dagbjartur Bjamason. Haraldur Bjamason.
Hróbjartur Bjamason. Sigríður Bjarnadóttir.
EOn Bjamadóttir.
Eiginmaður minn og faðir okkar
ÞORGEIR SIGURÐSSON,
löggiltur endurskoðandi.
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 2. nóvem-
ber kl. 1,30 e.h.
Þeim, sem vildu minnast hans, er vinsamlegast bent á Minn-
ingarsjóð Knattspyrnufélags Reykjavíkur.
Þórhildur Sæmundsdóttir og böm.
um námið í menwtaskólanum á
komandi námstimabili, og stú-
den.tspróf ekki langt undan.
E. Ben.
„Bn oss er svo léttgengt
um æakunnar stig
í ylgedslum himins tnáðar,
og fyrir oss breiða hrautirnar ®ig
svo bjartar og rósum stráðar.
Vér leikum oss börn við
lánið valt,
og lutum þar dauðans veldi,
því áður en varir er allt
orðið kalt,
og ævinjiar dagur að kveldi.“
Foreidrar Óskars, Árný Guð-
mundsdóttir og Geir Óskar
Guðmundsson vélfræðingur eru
bæSi ættuð úr Rangárvalla-
sýslu. Er ég ekki svo kunnugur
að ég geti rakið þær ættir, en
þelekti þó ýmsa trausta stofna
og merka í ætt þeirra hjóna,
þeiirra á meðal Einar á Bjólu,
sem var héraðskunnur maður
hér um Suðurland. Enda kom
það fram í upplagi Óskars sál-
uga. Harm var óvenju vel gerð-
ur unglingur. Mér sem þessar
línur rita var um það vel kunn-
ugt, því hann dvaldi á heimili
okkar öll sujnuj frá 9 ára aldri,
þar til tvö síðastliðfn sumur að
hann vanm við fyrirtæki Svein-
bjamar sonar okkar í Reykja-
vik.
Öll framkoma Óskars sáluga
einkenndist af óvenjulegri prúð-
mennsku og öll störf sín leysti
hann af hendi með hinni full-
komnustu trúmennsku, sem
aldrei brást.
Að síðustu kveðjum við þig
Óskar minin með sárum söknuði,
þökkum þér alla samveruna og
biðjum þér alirar blessunar í
þeirri veröld sem bíður handan
við tjaldið sem við fáum ekki
séð í gegnum.
„Því allt sem á iíí og amdardrátt
til ódáinsheimanna vonar.“
Foreldruim þínum og systkin-
um, sendum við okkar dýpstu
samúðarkveðjur, og biðjum þess
að minningin um góðan dreng
og vammlausan, megi verða
þeim huggun í harmi og verm-
andi ljósgeisli í húmi vetrarins.
Runólfur Guðmundsson.
VINUR okkaT ©g sáoóiabróðifi*,
Guðmundur óskar, er látinn. Við
skiljum þetta ekki. Það tekur
tkna. Það er einis og hann eé
faTÍmn í fcsrðalag og komi borátt
aftur. Öriögin eru ósanngjöm,
Þau spyrja ekki um aldur. Þau
spyrja ©kki um vilja okkar,
óskir eða vonár. Örlaganomimar
spinna vef ainm án miskunnar
dag og nótt. Enginn fær flúið
þær, ekki ÍTemur en Guðmumd-
ur.
Með Guðmundi misstum við
félaga, sem haíði til að bera öll
þau eimkenni, er mega prýða
góðan dreng. Hann fær ekkeirt
bætt.
Við vottum fjölskyldu Guð-
mundar okkar innilegustu
samúð.
Félagar.
í DAG er til moldair borinn
bekkjarbróðir okkar og vinur,
Guðmundur Ó. Geirsson.
Með honum er horfinn glaðlynd
ur og góður félagi, sem seint
mun gleymast.
Við minnumst hans með sökn-
uði og trega, jafnframt þvi, sem
við þökkum stutt en ánægjuleg
kynni.
Á þessari stundu sorgar og
saknaðar, vottum við fjölskyldu
hans okkar dýpstu samúð.
Bekkjarbræður M.R.
Jón Alexandersson
- Minning
Þökkum auðsýnda samúð við
andlát og jarðarför móður
okkar,
Guðbjargar Magnúsdóttur.
Biigðulæk 2, Reykjavfk.
Magný G. Bárðardóttir,
Salóme Bárðardóttir,
Oddgeir Bárðarson,
Bárður S. Bárðarson,
Slgiirður Bárðarson,
Jón H. Bárðarson,
Þorsteinn Sigurðsson.
HINN 23. þ.m. lézt hér í Reykja-
vík Jón Alexandersaon, útvacps-
virki, Víðimel 39, á 82. aldursári,
en hann var fæddur á Snæfells-
nesi aldamótaárið.
Jón vac starfsmaður rikisút-
varpsins allt frá stofnun þess og
lemgst af forstöðumaður Viðgerð
arstofu útvarpsins. En áður en
útvarpið tók til starfa, hafði
hann dvalizt í Danmörku við út-
varpsvirkjun og var því í hópi
fyrstu íslendinga, sem þessa iðn
lærðu og gerðu að ævistarfi.
Jón var upprunninn í Ólafsvík
og þar dvaldist hann bernsku- og
unglingsárin en fór ungur að ár
um, um 1920, til Reykjavíkur til
náms í Vélstjóraskólanum. Þar
lauk hann prófi og starfaði siðan
um skeið sem vélstjóri á sjó og
i landi, en sneri sér síðan að hinni
nýju tæknigrein, er kom til sög-
unnar með útvarpinu um 1930,
eins og fyrr segir.
Félagshyggjumaður var Jón og
áhugasamur um bindindismál.
Harvn gerðist félagi í góðtemplara
reglunni, þegar hann gekk í stúk
una. Eininguna hér í borg árið
Innilegar þakkir til allra þeirra, er vottuðu samúð sína
vegna fráfatls drengsins okkar
ÞÚRÚLFS ARNA
Sesselja M. Kjæmested,
Einar Hafsteinn Amason,
Brekku Álftanesi.
Okkar hjartans þakklaeti til allra þeirra er auðsýndu okkur
vináttu og samúð við fráfall og jarðarför
ÞORVARÐAR TRAUSTA EYJÓLFSSONAR
lögregluþjóns, Háaleitisbraut 117,
Sérstakar þakkir flytjum við læknum og hjúkrunarfólki
Borgarsjúkrahússins fyrir frábæra umönnun. Einnig flytjum við
lögreglustjóranum í Reykjavík, Lögreglufélagi Reykjavíkur og
vaktarfélögum þakklæti fyrir vinsemd og virðingu við hinn
látna.
Steinunn Bjarnadóttir, Bjami Traustason,
Inger Traustadóttir, Magnús Magnússon,
Eyjólfur Magnússon
og aðrir vandamenn.
1920. Reyndist hann alla tið
traustur og góður félagi stúk-
unnar og var ósérhlífinn og
starfsfús. Hann var gerð-
ur heiðursfélagi Eining-
arinnar árið 1955. Jón starfaði á
ýmsum sviðum innan IOGT og
lét sérstaklega til sin taka í söng
lífi Reglunnar, enda söngelskur.
Hann var um langt skeið einn af
máttarstólpum Söngfélags IOGT
og naut þar óskoraðs trausts. —
Einnig var hann um tíma formað
ur Landssambands blandaðra
kóra.
Jón Alexandersson var, aem
fyrr greinix, félagslyndur og átti
auðvelt með, vegna léttrar lu»d
ar, að umgangast fólk. Var þvi
oft til hans leitað, þegar eitthvað
mikið stóð til, hvort heldur sem
var á sviði félagsmála eða á hans
fagsviði.
Kona Jóns var Þórunn E. Jóna
dóttir og gengu þau í hjónaband
árið 1929. Þórunn lézt fyrir nokkr
um árum. Þau Jón og Þóru-nn
eignuðust eina dóttur, Erlu Þór-
dísi, húsmóður og kennara hér í
borg.
Við félagar Jóns í stúkunmi
Einingunni viljum þakka honum
fyrir ágæta samveru og samstarí,
sumir um áratugaskeið. Viljum
við votta dóttur hans og öðrum
nánum ættingjum innilega sam-
úð.
Einingarfélagar.
FRÁ sumum mönnum andar
hlýju, svo að öðrum verður nota
legt í návisit þei'rra. Slíkur mað
ur er horfinn sjónum okkar með
Jóni Aiexanderssyni, þvi að ævin
lega var hann hýr á svip og glað
ur í bragði, og svo hafði hann
hvellan og hressandi hlátur, sem
tætti óðar sundur fýlupoka við-
mælanda, vaeri hann útblásinn
Framhald á bls. 20